velev ki ruh hastasıyız,
kabul edelim, kliniklerimizi şehir merkezinden uzakta bir yerde açın,
politikadan uzak, sesten uzak,
aşktan,
zamandan,
ve dünyadan...
beni politikadan uzak tutun, devlet anlayışınızdan,
insanları bu kadar kolay yargılamanızdan, adaletinizden soğutun,
tutun,
avutun,
kabul etmek ne kadar zor gibi görünse de,
kabul ettirmek zor,
sizin gibi insanları topluma ve sizin gibi olmayanları toplum dışına,
bu yüzden,
gidiyorum demeler ağzınızdan o kadar kolay çıkıyor olabilir,
ama kulaklarımız o kadar kolay kabul etmiyor,
sonra içimiz.
o çocukların beynine kazıdığınız müfredata uygun ders kitaplarınızı yakın,
müfredatınızı sikeyim ki gerçek şu,
artık ali mehmeti ayşe de fatmayı seviyor.
yerle yeksan bir adam, iç içe şimdi islamcı bir zihniyetin köküyle,
alıp savururken astığı astık, kestiği kestik demokrasiyle,
iktidar,
sevgiyi anlaşılır bir dilde okuyamadığı için,
terör eylemi gibi yaşanırken ayrılıklar,
demokrasi,
özgürlüğünü elinden alabilir, iki adım daha uzaklaşırken sen,
bir mermi,
yanlışlıkla,
alnının tam ortasına saplanıp kalabilir,
bir acı,
nasıl saplanıp kaldıysa içimizde,
özgürlüğün,
ebediyen
benim olabilir.
sabredebilirim.
çiğneyip geçtiğiniz yerden
ayağınıza bulaşan kanları
temizlemek için eğileceksiniz,
o an
kıçınıza tekmeyi vurmak için bekliyor olacağım,
sevgili iktidarım.
sonra
ipi kopan uçurtmalar gibi, elimizde tutamayacağız aşkları,
bu aşk toprağa duyulan da olabilir kadına olanda.
sonra,
kapitalizm bize yılan derisinden uçurtma yapacak.
çift ilmek iple Deniz üstünde,
sürünmeyi iyi bilen bir derinin gökyüzünde garip neşesi...
