0.1

66 7 1
                                    

İlk bölümün şarkısı Hande Yener'in olsun bakalım.Keyifli okumalar!

"Pekala Selin Hanım,sizce sizi neden işe almalıyız?Bize biraz özelliklerinizden bahsedin."

Ellerim,bacaklarım,hatta saç tellerim bile titriyordur herhalde.Şu ofis sandalyesine oturduğumdan beri kan ter içinde kalmıştım.Sıkıntıdan yerdeki parkelerde kaç çizgi olduğunu bile saymıştım!Antrenör olduğunu düşündüğüm Kadir Bey,bana yarım saattir çok sıkıntılı sorular soruyordu.Stresten patlayacaktım vallahi.

"Yaptığım gözlemlere göre,diğer adaylar arasındaki tek genç benim.Ayrıca okulumu yüksek dereceyle bitirdim.Yeni mezun olduğum için pek bir deneyimim yok,ama bilgilerimin çok taze olduğunu söyleyebilirim."

Canım arkadaşım Rana,sabah apar topar evime gelmiş ve Türkiye'deki başarılı futbol takımlarından biri için beslenme uzmanı arandığını söylemişti.Bu habere biraz fazla ve uzunca tepki vermiş olmalıyım ki,otobüsü de neredeyse kaçırıyordum.Ki kaçırdım,ama o konuyu boşverelim.

"Anladım.Siz de diğer adaylar gibi birkaç saate sonucunuzu öğrenebilirsiniz.Her adaya söylediğimiz gibi,on beş kişiden sadece bir kişinin seçileceğini unutmayın.İyi günler."

"Bakarım,teşekkürler."

Sandalyeden rahatlamış ama aynı zamanda sinirli bir şekilde kalktım.Biz malız zaten Kadir Bey,insanların nasıl seçildiğini bilmiyoruz!Sabah alelacele düzleştirdiğim saçlarımı at kuyruğu yapıp çantamı omzuma taktım.Kompleksin kapısından çıktığımda telefonum çaldı.

Rana💗 arıyor...

"Efendim Rana'cım,"

"Arkandayım gerizekalı!"

Arkamdan gelen sesle birlikte havaya sıçradım.Telefonum yere düştü.Bunun daha taksidi bitmedi Rana!

"Rana iyi misin canım sen?!Yoksa psikopat mısın?Sessiz sessiz durmuşsun arkamda ya."

Halinden memnun bir şekilde gülümserken telefonunu kot şortunun cebine koydu.Bileğindeki tokayı alıp o da benim gibi saçlarını at kuyruğu yaptı.Ona daha çok yakışıyor,ayrı mesele.

"Seni sinir etmeyi seviyorum.Of boşver şimdi beni,görüşme nasıl geçti onu anlat sen!"

O,benim elimden tutmuş arabasına sürüklerken ben de can sıkıcı hikayemi anlatmaya başladım.Bu işten fazla bir umudum yoktu, o Kadir'in tipinde de hayır yok zaten!

"Ben bu işe umutla bakmıyorum.Sorgu sualde miyim,iş görüşmesinde miyim belli değildi.Bide çıkarken on beş adaydan sadece biri seçilecek falan dedi.Bir garipti adam yani."

"Ben bu iş olur diyorum,bence her iş veren,aday elemek için öyle yapıyor.Sana özgü bir şey değil ki bu."

Başımı salladım.Bir nevi haklıydı.Ama yine de,ben o Kadir'i pek sevmedim.Katil falandır o geceleri.Ya da ajan falan.Evet Selin,evet.

Günün devamında,-oradan çıktığımızda saat 13.02'ydi-Rana beni zorla alışveriş merkezine götürdü.Alışveriş merkezlerine bayılırım,ikinci evim.Ama amaç yeni işim için kıyafet almak olunca kıyafet alasım gelmedi.Renkleri,kumaşları,modelleri bile Rana seçti.En son onu ikna edip bir masaya oturduğumuzda elimizde 6-7 poşet vardı.Daha borçlarım bitmedi,üstlerine bir de yenilerini ekliyorum.Ah be Rana!

"Kaç saat demişti şu Kadir Bey?"

"Birkaç saate diğer adaylar gibi öğrenirsiniz dedi.Kesin alamadım zaten,boşu boşuna alışveriş yaptık o kadar."

Rana yüzünü buruşturdu.Bu hareketi bana ne zaman katılmasa yada sevmediğimiz insanlardan konuştuğumuzda yapardı.

"Ben bu işi aldığına inanıyorum Selin.Hem Türkiye'nin en başarılı futbol takımlarından birinde beslenme uzmanı olarak çalışacaksın.Futbolcuları falan tanıyacaksın!"

PENALTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin