MECRUH | Saplantı Serisi - 3 | TAMAMLANDI

3.BÖLÜM | "Seni Bırakamam,Bunu Unutmalısın..."

Multimedya: Açelya

Oy vererek en çok yorumda bulunan kişiye bir sonraki bölümü ithaf etmek isterim.

Kitabı arkadaşlarınıza önererek destek olabilirsiniz...

Keyifli Okumalar Dilerim...

****

"Sakın kızımı ağzını alma! Seni mahvederim!"

Hiddetle konuşmaya devam edecekken bir anda başlarının üzerine yağan kurşunlarla kadın çığlık çığlığa yere eğildi.Adam saniyeler içerisinde kadını tutarak koltuğun arkasına geçirdi.Onu kollarının arasına alarak tüm koruma içgüdüsüyle sarıldı.Kadın ağlamaya başlamış,adamın göğsüne daha da sinmiş,ellerini kulaklarına kapatmıştı.O ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordu ve şu an adeta cehennemi yaşıyor gibi hissediyordu.Kesintisiz açılan ateş dolayısıyla camlar tuzla buz olup patlıyor,her bir yana saçılıyordu.

"Ne oluyor böyle?" Dedi gözyaşları arasında.

"Evi tarıyorlar." Sakinliği takdire şayandı.Doğrusu alışkın olmalıydı.Kaç kez evi, arabası taranmıştı kim bilir...

Ağlamaya devam etti.Sıkılan kurşunlar evin her yerine isabet ediyordu.Bir tanesi hemen dibindeki duvara denk geldiğinde çığlık attı.Kulaklarına kapattığı elleri titremeye başlanmıştı.

"Korkuyorum! Bitsin!"

"Sakin ol Duru,ateş kesildiği anda buradan çıkacağız."

"Ya biz buradan çıkmadan tekrar ateş açarlarsa?"

"Güven bana,seni koruyacağım."

Sıkılan kurşunların kesilmesini bekliyorlardı ama hiç de kesilecek gibi durmuyordu.Şahin'in adamları bittikçe dolduruyorlardı şarjörü.

"Abi?!" Bu Kaya'nın sesiydi.Giray'ın bakışları kapının pervazında yerde çömelmiş bir vaziyette olan adama kaydı.

"Ne oluyor böyle Kaya?! Bizimkiler neredeler?! Nasıl Şahin'in adamları elini kolunu sallaya sallaya girdi evime?!"

Kaya,cevap verdi.

"Dimitri bize ihanet etmiş, en başından beri Şahin'e çalışırmış.Bizim yanımızda sadece casusluk etmek için dururmuş.Tüm adamlarımızı yemeklerine koyduğu ilaç ile bayıltmış.Sayılarını öğrenmek için Hasan ile çatıya çıktığımızda bizi fark ettiler.Erdal denilen o adamı öldüreceklerini,bu sayede yenge hanımın senden bir ömür nefret etmesini sağlayacaklarını söylediler.Bir an evvel çıkmalıyız buradan.Ateş kesilir kesilmez mahsene inmeli,tünellerden birinden geçerek kaçmalıyız.Fazla zamanımız yok.Ateş açmayı kestikleri an eve giriş yapacaklardır."

"Şerefsiz!" Dedi Giray.

"Erdal?" Şok üstüne şok yaşıyordu kadın."Onu öldürecekler!" Gözleri adamın gözlerini buldu."Senin yüzünden! Allah'ın belası!" Ağlaması daha da şiddetlendi. Şu an yaşadıkları onun kaldırabileceği bir şey değildi."Başıma nereden bela oldun bilmiyorum!" Boğazı yırtılırcasına bağırıyordu."Onu öldürecekler! Sen onu hapsettiğin için kaçamayacak da!"