Boğ Iste | Hyunin

0.6

..

Jeongin de..

Heyecan?

Asla.

Utangaçlık?

Yanından bile geçemez.

Abisine yakalanma korkusu?

Eh.. biraz.

Peki şu an nereye gidiyor?

Hyunjin'in evine.

Navigasyona uyarak ilerliyor, kocaman modern binaların arasından geçiyordu. Caddeye çıktığında ise kocaman binaları ardında bırakıp asıl istediği yere gelmişti.

'Hedefe ulaştınız'

Navigasyonu seslendiren kadının tiz sesi ile konumu kapatıp telefonu arka cebine yerleştirdi ve önündeki binaya girdi.

Zemin katta olduğunu bildiği kapın önüne gelince durdu. Bir kaç saniye bekledi ve zile bastı.

Yüzüne taktığı gülümseme ile kapının açılmasını bekledi.

Kapının açılması ile beklediği kişiyi göremediği için yüzünde ki gülümseme zorakileşmişti.

Önünde ki orta yaşlı kadın ona gülümseyerek bakıyordu.

"Merhaba, ben.. Hyunjin-"

"Biliyorum canım, ben Hyunjin'in annesiyim"

Içine yayılan huzur ile derin bir nefes alıp gülümsemesini genişletmişti. Saygıdan dolayı eğildi.

"Pardon efendim, çok genç duruyorsunuz. Tahmin edemedim, ben Jeongin"

Kadın'ın gülümsemesi de genişlerken kapının önünden çekildi.

"Teşekkür ederim, ben de Bayan Hwang. Seni görmek istediğim için bekliyordum. İşe gideceğim, bir sonrakine bol bol sohbet ederiz. Tamam mı?"

Kadın'ın samimi diline karşı kafasını olumlu anlamda salladı Jeongin, sonra ise etrafına baktı.

Annesi fark edip konuştu.

"Hyunjin duştan çıktı, giyiniyor. Sen salona geç, benim gitmem gerek, dediğim gibi bunu telafi edeceğim"

"Önemli değil efendim"

Çünkü Hyunjin'in annesinin evden gitmesi daha çok işine gelirdi..

Jeongin içeri girdiğinde Bayan Hwang ceketini üzerine geçirdi ve Jeongin ile vedalaşıp evden çıktı.

Jeongin kapanan kapının ardından çantasını çıkartıp kenara bıraktı.

Uzun kolidorda ilerledi etrafı inceleyerek. Hyunjin'in odasını arıyordu..

Kapalı bir kapının üzerinde ki posterleri fark etti. Birçok şarkıcının fotoğrafları ile doluydu.

Evet, kesinlikle burası Hyunjin'in odasıydı.