Жонгүг миний нэрний үсгүүдийг харсанг мэдмэгцээ би тэр намайг хэн гэдгийг гадарласанг ойлгосон юм.
Би түүний араас чимээгүйхэн яваад, нүдийг нь гараараа хаав.
Бага зэрэг цочих нь мэдэгдсэн ч намайг гэж мэдээд тайвшрав.
Тэр арагшаа эргэж хараад,
"Чи ярьж чаддаггүй байх аа?" Гэж хэлэхэд нь хоолойных нь өнгөнд намайг өрөвдсөн байр сонсогдох аж.
Би хүмүүст өрөвдүүлэх дургүй.
Намайг толгой дохиход яагаад ч юм Жонгүг намайг тэвэрчих нь тэр.
Тэгээд зөөлнөөр,
"Чамайг гэж мэдээгүй удсанд уучлаарай" гэж шивнэв.
...
YOU ARE READING
Mute | vk
FanfictionЯрианы чадваргүй хүү өдөр бүр краш-даа жижигхэн ил захидал үлдээдэг тухай өгүүлэмж. All credit goes to staekok Translated into Mongolian.
