White Roses

Dalgaların kokusu

Merhaba nasılsınız

Jungkook ve Jimin kumsalda oturmuş kıyıya çarpan dalgaları izliyorlardı.
Bir kaç saate güneş batacak gibiydi. Hava son günlere göre çok daha iyiydi. Jungkook huzurun kokusunu aldığına emindi. Aylardır hiç bu kadar huzur dolu olmamıştı. Yanındaki sarışın beden de onunla aynı düşüncelerdeydi.

" Sarışın son zamanlarda iyi değil gibisin bir şey mi oldu"

"Bilmiyorum, her zaman olan şeyler ama ben son zamanlarda çok düşünüyorum . Gereksiz herşey kafamın içinde bana oyun oynuyor. Sanki birşey olmuş gibi fakat ben ne olduğunu bilmiyorum."

Jimin, Jungkook'un onu pür dikkat dinlediğini görünce devam etmişti.

" Ve biliyorsun ki herkesin kendi sorunları var birilerine anlatıp kafa şişirmek istemiyorum. Ben küçükken ablam vardı lise kadar her şeyimi onunla paylaşabiliyordum. Fakat liseye geçtiğimiz zaman ablam evlendi en doğal hakkı olarak sevdiği adamın yanına gitti. "
Jimin yanağına dokunan soğuk eller ile hafifçe irkildi. Her şeyi ona dokunuyordu yaşadığını hissediyordu.

" Ablan nereye gitti sarışın."

Bu soru sanki beklediği soruydu. Bunu sorması onun düşünce dünyasına girmesine izin verdiği soruydu.

" Evlendiği adam Kore'de yaşamak istemiyordu. Ablam da burayı pek seviyor sayılmaz  eşi ile beraber Japonya'ya gittiler. Ayda yılda bir beni kontrol etmek için yazar. Biliyor musun Jungkook ablam eskiden böyle değildi. Bensiz bir saat bile geçiremezdi. Beni severdi hâlâ seviyordur ama eskisi gibi değil. Beni bıraktığı gün bunu anlamıştım bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. Onun adına çok mutluyum, hak ettiği mutluluğu buldu."

Jungkook neden olduğunu bilmiyordu ama Jimin ağladığı zaman o an göz yaşları dinsin diye her şeyi yapabilirdi.

Aylardır tanıdığı bu çocuğun onun için farkı biri olduğunu düşünüyordu  ona baktığı zaman kendini görebiliyordu. İkisininde hayatında büyük acılar olduğunu düşünüyordu.

Sarışın bedeni kollarına çekip sıkıca sarılmıştı.

Jimin ona sarılan beden ile şok olmuştu. Jungkook'un ona çok fazla konuda tahammül gösterdiğini herkes biliyordu. Bu konuyu arkadaşları defalarca konuşmuştu. Jimin dışında kimseye dokunmuyordu resmen , konu sarışın olan olunca bütün kuralları yok oluyordu.  Sarışın olan bunu 2 aydır biliyordu. Fakat her defasında buna şaşırmadan edemiyordu. Jungkook ona sarılıp gözyaşlarını silerken ne kadar sakin kalabilirdi ki

" Jimin ben buradayken birşeyleri içinde tutma. Seni sonuna kadar dinlerim. "

Jimin ıslak gözleri ile Jungkook'un galaksilerine bakmıştı.

" Başını şişirmek istemem konuşmaktan hoşlanmadığını biliyorum."

"Sarışın ben dışarı çıkmayı da sevmem ama şuan seninle dışardayım, temastan da hiç hoşlanmam ama şuan sana sarılıyorum. Davranışlarım ile sana karşı duvarlarımın şeffaf olduğunu gösterdiğimi düşünüyordum."

Jimin bunu biliyordu fakat Jungkook tarafından duymak çok farklı bir şeydi.

" Artık biliyorum. Jeon umarım şuan gözünde güçsüz biri olarak görünmüyorumdur. "

" Asla sarışın , tanıdığım en güçlü insanlardan birisin."

" Madem bana karşı şeffafsın o zaman bir şey sorabilir miyim? Tâbi özel değilse."

"Sor sarışın."

" Doyun hayatına tam olarak nasıl girdi 3 ay önceye kadar yoktu."

Jungkook bunu ona anlatabilirdi Jimin'e karşı gerçektende şeffaf olmak istiyordu.