Komutan •yoonmin• ✔️

35

Keyifli okumalar.

"Vay be demek zenginmiş bu adam? " dediğinde hayretle gözlerinin içine içine baktım.

"Amınakodum o kadar şey anlattım bir tek buna mı şaşırdın?" dedim inanamayarak. Omuz silkti.

"Oğlum ben senden her şeyi beklerim, şaşırmadım. Tek şaşırdığım ayrıntı zengin koca bulman." dediğinde dudağımın kenarını kaldırıp karşımda insan eti yiyen bir cani varmış gibi baktım.

Chan'ı bugün izin alarak eve davet ettim ve başımdan geçen her şeyi anlattım. Mafya babası olduğunu söyledim ayrıntılara girmeden. Ama o benim bir erkeği sevmeme değil, zengin koca bulmama şok olmuştu. Bana biraz yaklaştı ve emin olmayarak yüzüme baktı.

"Şimdi hiç ihtimal vermiyorum ama, üstte misin?" dediğinde oturduğum yerden ayağına bir tekme attım. Aynı saniyelerde içerde çalışan ablalardan biri kapıya koşup kapıyı açtı, birkaç saniye sonra kapının önünde takım elbiseli adamı gördüm. Chan direkt ayağa kalktı korkuyla.

Yoongi içeri adımını atıp bize doğru yürümeye başladı, o kadar heybetli yürüyordu ki onu çok özlediğimi hissetmiştim. Yanımıza gelince Chan hızla eline atlayıp tokalaştı, gözlerimi devirdim. Yoongi yanıma erkeksi bir şekilde oturdu.

"Ne yapıyorsunuz?" dedi ceketini biraz çekip daha çok yayılırken. Koluna sarıldım.

"Biz de senin hakkında konuşuyorduk." dedim sanki kocasının işten gelmesini bekleyen kırk yıllık cilveli kadınlar gibi. Kaşlarını kaldırıp alaylı bir şekilde suratıma baktı.

"Ben konuşmadım valla." dedi endişe ile koltuğun ucuna oturan salak arkadaşım. Yoongi'nin kolunda ki gömlek düğmesi ile oynarken sırıttım.

"Az önce küfürler ediyordun." dedim sırıtarak. Yoongi bu sefer de kaşlarını kaldırıp ona dönmüştü. Korkuyla yerinden kıpırdandı.

"Ulan pezevenk yalan söyleme!" dedi yalandan kahkaha atarken. Yoongi bir milim daha ona dönmüştü.

"Pezevenk?" dediğinde Chan'ın sahte kahkahası kesilmiş, paniklemişti.

"Yani kötü anlamda değil, seni gidi zıpzıp gibisinden." dedi endişe ile. En sonunda dayanamayıp kahkaha attığımda Yoongi'de kafasını sağa sola sallayıp gülümsedi. Biz gülünce Chan'da gülümsedi çocuksu bir şekilde. Halen panik halindeydi. Yoongi ayağa kalktığında ikimiz de ona baktık kafamızı kaldırıp.

"Ben üstümü değişip geleyim, daha sonra yemeğe geçeriz." dediğinde Chan'da kalktı hızla.

"Ben gideyim, bugün mekanda olmam gerekiyor."

"Yemeğini yedikten sonra bizim çocuklar bırakır istersen?" dedi Yoongi umursamaz bir ses tonuyla. Chan gülümsedi.

"Yok gideyim ben, oraları hazırlamam lazım." dediğinde Yoongi kafasını olumlu anlamda salladı. Chan'la tokalaştıklarında ayağa kalktım.

Chan'ı uğurlarken sıkıca sarıldım. Kapıyı kapatıp, odasına gitmiş olan Yoongi'nin peşinden gittim. İçeri girdiğimde gömleğinin düğmelerini açıyordu. Odaya yılan gibi süzülüp kapıyı kapattım. Önünde durup kalan düğmeleri ben açmaya başladım.

"Ne yaptın bugün?" diye sordum yumuşak bir tavırla. Eğilip boynuma ıslak bir öpücük kondurup, nefes aldı.

"Çok yoğun bir gündü, ama şuan yorgunluk falan kalmadı." deyince dudaklarımı ısırdım. Gömleğini çıkarıp attıktan sonra eğilip pantolonunu çıkardım.

Baksırından aletini çıkarıp bir öpücük kondurdum ucuna.

"Çok özledim." dediğimde neyi kasteddiğimi anlamıştı. Ağzıma alıp emmeye başladım. Ucuna dil darbeleri vururken eli saçlarıma gitti. Mırıltılar çıkarıyordum.