Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evet, çocuklar, sessizlik!" Kimya hocası elini masaya vurarak çocukları susturmaya çalışırken gözlerimi devirdim. Gerçekten insan azmanlarıyla aynı sınıftaymışım gibi hissediyordum. Şakasız. Yanımdaki Jimin'e dönünce onun da benimle aynı görüşte olduğunu farketmiştim. Eh, ikimiz de dilimizi tutsak bile yüz ifademizi tutamıyorduk.
"Kaç gelir?" Jimin sorumla bakışlarını bana çevirdi.
"80+ gelsin diye çalıştım. Sevmiyorum kimyayı. Sen?" Omuz silktim.
"100-den aşağı olması mümkün mü?" Mümkün değildi.
"Heralde, bebeğim. Kim Deha Taehyung'un 100-ün altına girdiği nerede görülmüş?" Egolu biri değildim fakat yerine göre insanlara cevabını da verirdim.
"Sınav kağıtlarınızı okudum. Sonuçlar her zamanki gibi berbat." Son cümleyi Jimin'le beraber senkronize söyleyince kıkırdadık ama hemen kendimizi toparladık da. Hoca sinirini bizden çıkarsın istemezdik.
"Eunwoo, gel kağıtları dağıt." Hemen benimki verilsin istiyordum. Eunwoo her bizim tarafa gelince heyecanla elimi uzatıyordum, o ise başkasının kağıdını veriyor, sonra da tamamen uzak bir yerdeki çocuğa geçiyordu. Sabrım sınanıyordu. Şaka gibi cidden.
"83 almışım." Yanımdaki Jimin'e döndüm ve gülümsedim.
"Biraz daha götünü sıksan 90+ alabilirmişsin, tembel civciv." Omuz silkti.
"Sevmiyorum, çalışmak da istemiyorum normal olarak." Önüme bırakılan kağıtla hemen bakışlarımı oraya çevirip gördüğüm şeyle sırıttım. Başka türlü olamazdı zaten.
"Hocam, Siz de çok zor yapıyorsunuz ama. 4 puan yetmemiş 100 almama." Duyduğum ses sinirimi bozarken gözlerimi içtenlikle devirdim. Hakaret etmek istemiyordum ama bu kız tam bir pick me.
"Yapan yapıyor Nina, alabileceğin en yüksek puan oymuş ki, onu almışsın." Jimin'in söyledikleriyle resmen zevkten dört köşe olmuştum. Nina'nın düşen yüzü keyfimi epeyce yerine getirmişti.
Kimya dersi bittikten sonra Jimin'le beraber koridorda diğer dersin hazırlıklarını yapıyorduk.
"Bir de yüzsüz yüzsüz not falan istiyorlar. Kölen mi var yani? Asla not falan vermem, en nefret ettiğim şey." Katılıyorum bu fikre tamamen. Sonuç olarak kimsenin kölesi değildik.
"Dün akşam fizik notlarımı istedi Yuna. Yeni hocanın gözüne girmek istiyor bence. Veremem dedim. Sadece üniversiteyi kazanıp defolup gitmek istiyorum şuradan."
"Aynen. Hiçbirine katlanamıyorum. Keşke evden hazırlanabilseydik. Okul bence çok saçma."
"Zaten- Oh!" Elimle notları yelpaze olarak kullanırken birden fırlayıvermişti. Biplerler ama!
"Çok pardon, ben birden elimden kaçırdım onları. Kusura bakmayın lütfen." Benden yaş olarak büyük duran adama karşılık endişeyle konuşmuştum. Böyle durumlardan nefret ederdim, çok utanç verici, tanrım!
