'Teacher's Pet' taekook ✓

>8< Geçmişten gelen

"Hai dormito qui,dormiglione?" ["Burada mı yattın, uykucu?"] Yüzümü ovuşturarak doğruldum.

"La sera ho avuto un'idea e ho iniziato a scrivere. Mi sono addormentato." ["Akşam aklıma bir fikir geldi ve yazmaya başladım. Uyuyakalmışım."]

"Taehyung, çok çalışmıyor musun, sence de? Yani... Bu iyi birşey tabi ama sadece uyuyacak vaktin kalıyor."

"Böylesi daha iyi." Düşünmemi engelliyor. "Aklıma gelen çok fazla fikir oluyor ve hepsini kaçırmak istemiyorum. Unutmamak için de hemen yazmaya başlıyorum." Omuz silkti.

"Ne diyeyim. Sen bilirsin. Bu arada nihayet ilhamlanabildim ve 28 Reasons'a 30 sayfa yazdım. Birden oldu, bilmiyorum." Kaşlarımı ilgiyle kaldırıp bakışlarımı ona çevirdim.

"Gerçekten mi? Bu iyi bir haber. Gerçekten okumak için heyecanlanıyorum." Bu kitabı yazmaya 6 ay önce başlamıştı ama birden tutulmuş ve 4 aydır tek bir cümle bile yazamamıştı. Kurgu sağlam olduğu için gerçekten merak ediyordum. Onun adına sevinmiştim.

"28 Reasons bittiğinde en iyi polisiye kurgu yazarı ödülünü sana devredebilirim belki?" Uzanıp yanaklarımı mıncırınca mızmızlanarak geri çektim kendimi.

"Şımarık kedi." Çantasından çıkardığı kutuyla yine bir tatlı ya da yemek denediğini anlamam zor olmadı.

"Chocolate chip cookies! Birşey söyleyeyim mi lütfen."

"Söyle, bebeğim." Açtığı kutudan bir tane alıp ısırdım.

"Abartılıyor. Gerçekten abartılıyor. Kurabiye yani. Bildiğin kurabiye. Nesi bu kadar abartılıyor anlamadım. Ben mi yapamıyorum acaba?" Onaylamaz biçimde kafamı salladım.

"Güzel yapmışsın. Ama bana da öyle geliyor. Güzel bir kurabiye ama insanlar öyle bir davranıyor ki, sanırsın hiç kurabiye yememişler. Saçma yani." Ardından çantasını karıştırıp yine birşey çıkardı. Karıştırıp diyorum çünkü Seulgi hep kocaman çantalarla geliyordu. Minik çantalara asla birşey sığdıramıyordu.

"Muzlu süt yaptım. Kurabiyeyle iyi gider diye."

"Bebek gibisin cidden. Muzlu süt sadece, resmen içerken kendinden geçiyorsun."

"Muzlu süt deyip geçemezsin. Bu olağanüstü birşey."

"Taehyung? Daldın, aklına ne geldi?" Gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim birşey yok dercesine.

"Doğum günü partim geldi de aklıma. Sanki bu gün olacaktı."

"Ne kadar heyecanlısın öyle."

"Evet, evet. Erken izin alıp, çıksam iyi olur. Birşeyler almam gerek. Abartı birşey istemiy-"

"Tamamdır. Biliyorum. Büyük birşey olsun istemiyorsun, biliyorum ama aklımda senin için harika sürprizler var. Haberin olsun da." Yüzümü abartılı bir ifadeyle buruşturdum.

"Erkek striptizci olmasın da, gerisi sıkıntı değil." Seulgi gözlerini devirince kıkırdamaya başladım.

"O olay hesaplanmamış gerçekleşti. Patronun geleceğini nereden bileyim ben? Herifler de dünden hazır, adama lap dance yaptılar, şaka gibi."

"Seulgi, bir bakar mısın?" Kapak çizerimizin seslenmesiyle Seulgi yanımdan ayrılmak zorunda kalmış, ben de aklıma dolan anılarla yüzümdeki tebessüme engel olamamıştım.

Onun gidişinden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmamıştı. Hayatımda eksikliğini hep hissetmiştim. Hayatımın en berbat dönemi olabilirdi gerçekten. Üniversite için yurtdışına gidişim, aileme karşı gelip tek başıma hayatıma devam edişim. Kendimi bulduğum zaman hayatım tamamen değişmeye başlamıştı. 6 sene önceki Taehyung'un buralara gelmesi imkansız gibi birşeydi. 6 sene önceki Taehyung için sadece o vardı.