Chapter 25

706 4 0
                                    

Benedict's Point Of View.



"Hmmggh!" napaupo at napaunat ako nang magising mula sa sikat ng araw na tumatagos sa malaking glass window rito sa condo ko sa Los Angeles.


Tinapik ko ang babaeng katabi ko na nakatakip lang ng comforter ang katawan dahil walang saplot.


Does it make sense? Of course, may nangyari sa'min. Hindi ba, obvious?



"Wake up and leave." mariing utos ko habang sinusuot ang boxer ko bago tuluyang tumayo.



Kinuha ko ang roba ko at nagtungo sa bathroom para makapag shower.



I'm like, seriously pissed off. My dad's all like, "Hey, go back to the Philippines and be the substitute president for me." Can you believe that shit? It's such a freaking joke, man.

Aabalahin niya ang pagma-manage ko ng business namin rito sa States para lang mag substitute ako? He's an asshole.

He can just retire and hand over the EnGene to me, you know, because he's already old and all. Tsk.

And ever since my sibling switched careers, I'm pretty sure I'll be the one left dealing with everything. It's all her fault for not choosing to stick with our company instead of chasing her dreams.

Paglabas ko ay wala na yung babaeng naka one night stand ko. Buti naman, wag niyang hintayin kaladkarin ko siya palabas.

Prinepare ko lang yung mga documents na kailangan at ang passport ko para sa pag uwi. While I was in the car on my way to the airport for my departure, I called Cher.



"Hello, lil'sis." ngisi ko. I finally got to see that brat.


...

Cher's Point Of View.

"Thank you, Mrs. Ui, for entrusting me. I'll make sure to take legal action and will submit your report to the Court of Justice to review and process your requests." ngiti ko sa client ko habang inilalagay ang paper request niya sa folder.

"Maraming salamat rin sa tulong Atty. Fuego, totoo talagang maaasahan ho kayo." ngiting sambit niya.

Nagpasalamat lang ako at tuluyan na siyang lumabas sa office. Habang ina-attach ko sa banister yung folder ay biglang nag-ring yung phone ko. Sinagot ko naman agad 'yon nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag.

"Hello, lil'sis."

Muntik na 'ko mapasigaw.

"Shit. Kuya Dic?!" gulat na tono kong sambit habang nanlalaki ang mga mata ko.

"Yep, it's me. The one and only, your ridiculously good-looking brother." sambit niya gamit ang mayabang na tono ng boses nito.



I couldn't help but roll my eyes, he's always so full of himself. Whatever, I still love him.


"Bakit ngayon ka lang napatawag? Nakakainis ka, alam mo ba 'yon? I thought you were mad at me or something na." tampo ko kaya napanguso ako nang wala sa oras.



"You know how crazy things have been for me lately. Anyway, just wanted to let you know I'll be home."


Napanganga ako at napakagat ng mariin sa labi upang iwasang mapatili sa tuwa.



"Really? Like, right now? Susunduin kita!" nagmadali akong lumabas ng office habang nakasukbit ang phone ko sa aking tenga.


"Sure, miss na rin kita e." pagtawa niya sa kabilang linya.


The Taste of InnocenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon