Eras of us

Londen

Hey iedereen,

Hier is dan eindelijk een nieuw hoofdstuk. Sorry dat het zo lang geduurd heeft! Ik kwam er maar niet toe om verder te schrijven, maar nu is het dan toch eindelijk gelukt! Tot en met de voorlaatste week van juni zal ik het heel druk hebben met school en examens, dus ik weet niet of er nog een volgend hoofdstuk zal komen gedurende die tijd. Alvast sorry hiervoor! Maar na de examens zal ik normaal gezien terug meer tijd hebben om te schrijven!

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden en ik wens alvast iedereen die ook examens heeft, veel succes toe! Ik wil jullie trouwens nogmaals bedanken voor alle support en enthousiasme over dit verhaal, het doet me echt deugd om jullie reacties te lezen en dat geeft me telkens motivatie om verder te schrijven. Dank jullie wel!!

Liefs, Tara xxx

Pov Caro:

Ik doe mijn ogen open en het eerste wat ik zie is Emma die mij zit aan te staren. Dan kijk ik rond in de kamer en eventjes moet het besef terug komen dat we in Londen zijn. Verrukt kijk ik Emma aan die zachtjes zit te grinniken. 'Goeiemorgen, schone slaapster', zegt ze slaperig terwijl ze het puntje van mijn neus kust. 'Kom eens hier, jij', zeg ik wanneer ik haar dichter naar mij toe trek. Ik streel haar groenblauw haar en kijk in haar prachtige bruine ogen. Onze benen raken verstrengeld, ik wil haar zo dicht mogelijk bij mij. Onze ademhalingen gaan sneller en wanneer ik haar kus, tintelt heel mijn lichaam. Emma draait mij op mijn rug en ze komt bovenop mij liggen. Haar zachte lippen op de mijne, zo zou ik wel altijd willen blijven liggen. Dan zet ze zich recht en ze trekt haar slaaptshirt uit. 'Wat ben je toch mooi' fluister ik en ik trek haar terug op mij om haar te kussen. Haar handen zoeken zich een weg onder mijn t - shirt. Ik zet me iets rechter zodat ze het kan uitdoen. Tussen het kussen door, raakten al onze kleren uit. Onze lichamen leken wel met elkaar te versmelten. Het ene moment voelde ik Emma op mij liggen, het andere moment lag ik bovenop haar. Ik wou haar zo dicht mogelijk, ik wou haar in mij voelen en ik wou haar laten genieten. Dat was het moment waarop we onszelf verloren in elkaar.

Pov Emma:

Ik zat Caro met een gelukzalige glimlach aan te kijken. 'Zo'n ochtenden wil ik wel vaker hoor', zeg ik terwijl ik opnieuw naar haar toebuig om haar te kussen. Caro bloost en beantwoord mijn kus vol passie. 'Ik ga er van uit dat, dat een ja is?', zeg ik plagerig. Caro antwoord: 'wees daar maar zeker van, maar je weet toch dat het ondertussen al 10u is? Als we nog iets van Londen willen zien, moeten we ons misschien maar eens klaarmaken?'. Ik had oprecht geen idee dat het al zo laat was. Caro stapt uit bed en ik kijk haar aan vanonder de dekens. 'Komaan madam, kom da bed nu eens uit', zegt ze terwijl ze naar mijn kant van het bed komt en haar handen in haar zij zet. 'Maar ik lig zo goed', protesteer ik. 'Ja tutututu, ik lag ook goed maar ik wil ook nog iets van Londen zien. Trouwens, als je nu uit bed komt, kun je mee komen douchen, anders moet je maar alleen douchen', zegt Caro terwijl ze de deur van de badkamer al aan het opendoen is. Ik spring zo snel als ik kan uit bed en volg haar de badkamer in.

Nadat we eindelijk volledig klaar zijn om te vertrekken is het al 11u30 en we besluiten om dan maar eerst op zoek te gaan naar een leuk plekje om te gaan eten. Mijn maag is ondertussen eigenlijk al heel de tijd aan het grommen, want we hebben ook geen ontbijt gehad. 'Zeg Emma, kan uw buik niet eventjes zwijgen, dit is wel een beetje genant hoor'. 'Ja, maar, Caro, we hebben ook helemaal geen ontbijt gehad en je weet dat ik dat nodig heb', zeg ik terug. 'Je hebt wel ontbijt gehad, alleen anders dan normaal', zegt Caro terwijl ze al grinnikend wegkijkt. Ik geef haar een plagend duwtje.

Wanneer we eindelijk een tea-room binnen wandelen om te eten, is het al 12u30. Mijn maag houdt het echt niet meer en ik sta dan ook zeer ongeduldig heen en weer te wiebelen in de rij om eten te bestellen. Het maakt me zelfs niet uit wat, als het maar eten is. Bovendien, het ziet er hier allemaal heel lekker uit. Ik zie dat Caro mij al lachend staat gade te slaan. Zij is al aan een tafeltje gaan zitten. Opeens ontvang ik een berichtje en wanneer ik het open, zie ik dat het van Caro is die stuurt: 'Seg, moet jij naar de wc, dat je zo staat te wiebelen'. Ik kijk haar en draai met mijn ogen. Ze blaast een kusje terug als antwoord.

'Eindelijkkkkkk, foodddddddd', zeg ik verrukt wanneer ik bij Caro aankom met het dienblad in mijn handen. Het eten is echt verrukelijk en ik ben blij dat mijn maag eindelijk ophoudt met grommen. Nadat we gegeten hebben, haalt Caro een toeristenboekje over Londen uit haar rugzakje en samen bekijken we wat we nog gaan doen voordat we naar mijn verassing gaan, want het optreden van Phoebe Bridgers is pas morgen. We besluiten om eerst nog een museum te gaan doen, aangezien het weer helaas niet zo schitterend is. Maar in Londen zijn mooie musea en sommige zijn zelfs gratis!

- In het museum -

Pov Caro:

Terwijl we door de gangen van het museum wandelen, bedenk ik mij hoe dankbaar ik ben dat Emma dit geregeld heeft. Er zo even tussenuit, daar had ik echt zoveel behoefte aan. Gewoon, met ons twee en alles eventjes kunnen loslaten, want hier doet het er niet toe. Het enige wat hier toe doet, is Emma. Ze staat naar een schilderij te staren en is zo gefasineerd dat ze het lichtjes schrikt wanneer ik mijn armen rond haar middel sla en haar een kus in haar nek geef. Ze draait zich om en drukt haar lippen op de mijne. Na de kus, blijven we al knuffelend naar het schilderij kijken. Het is een schilderij van een natuurlandschap, met heel veel details in verwerkt, telkens opnieuw ontdek je iets nieuws.

Plots kijkt Emma op haar horloge en wanneer ze ziet hoe laat het is, neemt ze een envelop uit haar rugzak en geeft die aan mij. Ik kijk haar vragend aan. 'Maak maar open', zegt ze met een ondeugend lachje. Ik kan niet snel genoeg de envelop openen. In de envelop zit een briefje waarop, in Emma's mooie handschrift, geschreven staat: 'deze avond staat er een verassing gepland. Tips: Het is vrij gay en in de buurt'. 'Vrij gay en in de buurt?' Wat moet ik daaruit afleiden, Emma? Je weet dat ik niet zo goed met raden ben'. Emma grinnikt, neemt mijn hand en loodst me het museum uit. 'Kom nu maar mee, het zal snel duidelijk worden, maar we moeten wel eventjes doorwandelen nu.'  We nemen een metro, naar weet ik veel waar... Wanneer we het metrostation uitkomen, zie ik het concertgebouw voor onze neus opdoemen. 'Emma, wat is de bedoeling? Het concert van Phoebe Bridgers is toch maar pas mo...' En dan zie ik het: op de affiche staat dat Fletcher deze avond zal optreden. 'Emma? NEE, da meen je niet?' Emma neemt opnieuw een envelop uit haar rugzak waarop geschreven staat: 'ben je klaar voor de gaypanic van je leven?' Ik tril wanneer ik de tickets uit de envelop haal en gil het uit wanneer ik lees wat er op staat. Het zijn niet zomaar concerttickets; het zijn meet & greet tickets! 'OMG EMMA, KOM HIER', gil ik wanneer ik haar naar mij toetrek en mijn dankbaarheid uit door haar te overladen met kussen. Mijn emoties springen alle kanten op, ik lach, ik ween, ik gil, ik zwijg. Ik weet gewoon totaal niet wat mij overkomt.

Pov Emma:

Deze reactie is echt nog schattiger dan ik me voorgesteld had. Caro staat van hier naar daar te springen, om dan weer mij te kussen, te knuffelen. Ze heeft ook echt al 100 keer 'Dankjeeeee' gezegd, ik hou de tel niet meer bij. Wanneer ik haar hand neem, voel ik dat ze helemaal aan het trillen is. In de rij neem ik haar in mijn armen en ze legt haar hoofd tegen mijn borstkast. Ik streel haar rug terwijl ik zachtjes fluister: 'dit wordt de avond van ons leven'.