hayatımın ne kadar boktan olduğunu hatırladıkça kendimi kötü hissediyordum beni kaçırıp aylarca bir odaya hapis eden o adamı kurtarmıştım şimdi ikimizde şehirden uzaklaşıyorduk
2 saattir araba sürüyordum o ise telefon görüşmeleri yapıp bana yardım eden adamını bulmaya çalışıyordu yada bu baskını yapan kişiyi bulmaya çalışıyordu
"artık şu telefonu bıraksana beyinsiz herif "
"hayır " dedi soğuk bir sesle
neden böyle yaptığını anlamıyordum ama ilk işim ondan kaçmaktı
ne olursa olsun ona acımayacaktım kinim ve nefretim halen tazeydi
sonuçta beni kaçırdığı sırada armanı öldürmüştü ve beni aylarca o odada tutmuştu
orda kaldığım süreç boyunca nerdeyse psikolojim yavaş yavaş bozulmuştu
Atalay ise bu durumu asla umursamamıştı bana o odada kaldığım süreçte söylediği tek şey ise kendisinin beni koruduğunu ve bana iyilik yaptığını söylediğiydi
Atalayın şehir dışında ki bir evine gidiyorduk
"ne diye o eve gidiyoruz, arkadaşını kurtarman gerekmiyor mu?" dedim
o ise bana şüpheli bakışlar atıp
"seni tek bırakırsam kaçacağına eminim " dedi
bende dediği şey karşısında sesli bir şekilde gülüp cevap verdim
"kaçma işini sen yanımdayken de yapabilirim çok da zor değil" dedim o ise bana sert bakışlar atıp önüne döndü
yarım saat kadar bir süre sonra Atalayın evine gelmiştik arabayı bahçeye koyduktan sonra ikimizde araçtan indik
Atalay benim biraz önümdeydi kapının önüne geldiğimizde yerde ki halının altından anahtar çıkardı ve kapıyı açtı o önden girerken bende arkasından girdim
arabanın anahtarını benden istememişti o yüzden anahtarı girişte ki aynalı dolabın üstüne koymuştum
içeriye doğru yürüdüm mutfak ve oturma odası beraberdi
Atalay koltukta oturmuş kafasını koltuğa koymuştu
"otursana " dedi bende sanki komut almışım gibi tekli koltuğa oturdum
"adamlarım birazdan buraya gelirler onlar geldikten sonra bende çıkarım "
dediği şey karşısında donup kalmıştım eğer adamları buraya gelirse kaçmazdım
"ne oldu neden dondun" dedi sert bir şekilde
"bir şey yok" diyip ayağa kalktım
"nereye"
"su içeceğim" dedim ve mutfağa doğru yürüdüm
mutfağa geldiğimde çekmeceleri karıştırmaya başladım çekmeceleri o kadar hızlı açıyordum ki
Atalayın geldiğini fark etmemiştim en son açtığım çekmecede bıçaklar vardı
" ne yapıyorsun" dedi
bende elimde tuttuğum bıçağı hemen arkamda sakladım
"bardak arıyordum "
o ise elime bakıp yanıma doğru yaklaştı
"ne var arkanda " dediği şey karşısında nefesim sıklaşmaya başlamıştı
"bir şey yok " dedim ama o bana daha da yaklaşıp tam dibime girdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KONTROL
Action"neden peşimi bırakmıyorsun " dedim kırgın bir şekilde "neden yapıyorsun tüm bunları " o ise bir kaç saniye sessiz kaldı ve soğuk çıkan sesiyle sorduğum soruyu cevapladı "babanın emanetisin asel " dedi "aynı zamanda bana aitsin " ...
