BREAKING THE RULES

CHAPTER 03

{EREIGN HEZRA VELASA}

“baby, gumising kana your breakfast is ready!” agad ako bumangon dahil papasok pala ako ngayon haha I forgot.

     Pagkababa ko ay nakita ko agad si daddy sa table kumakain “DI KANA GAGAMIT NANG SASAKYAN MO, AY 500 NALANG DIN ANG ALLOWANCE MO” napanhinto ako sa sinabi ni daddy “WHATTTTT???!!!” I said.

    “rinig mo naman sguro yon, dikona uulitin” my dad said with a cold tone kukunin nya yong car ko tpos kukunti pa allowance ko?!!!

    This can’t be!

   “ mooooommmmm!!! Ano toh?!! You let me to??? Hahayaan nyong sumakay sa mausok na lugar??” I said while my hands is shaking like di talaga ako makapanila sa mga nagyayare ngayon.

  “sorry anak” mom said.

    “that’s your punishment, because you break our rules!” my dad said at dahil sa inis na nadama ko ay dina ako kumain, agad ako lumabas at lumayo sa bahay nayon.

Diko na alam, di ako sanay na sumakay nang mga bus or jeep wala akong alam sa mga ganyan pano ako makakapasok neto! Hays nakakainis!!! May naisip akong ideya di ako papasok kaylangan ko muna ipapahinga ang  utak ako, dahil malapit lang man din yong palagi naming pinupuntahan nang kababata ko nung una ay pumunta na’ko don.

Pagkarating ko dun ay naupo ako sa bench habang pinagmamasdan ang mga puno, at mga ibon na lumilipad it gave me peace.

This placee.

  “Andito karin pala?”napataas ako nang noo nung may nag salitang pamilyar na boses-

“A-aaah ikaw pala” I said nang napagtantong sya yong lalaking nakita ko sa restaurant at nag hatid sa’kin kagabi.

“you look so problematic? Ano ba problema” he asked.

“I think ako yung problema, kinuha ni dad yung sasakyan ako at dipa naman ako marunong mag sakay sa mga jeep nayan” I said habang nakatingin sa malayo.

“kaylangan mong tanggapin na jan ka talaga nababagay kse satingin mo magiging masaya ka nyan? Sa tingin mo mas gagaan ang pakiramdam mo sa ginagawa mo?” he asked me again.

“oo” I said in a cold tone

“then it’s up to you, maging mabuti kang anak sakanila kase yang mga advice nila sayo nakakabuti rin naman yan sayo” he said.

“ tsss.”

  But I suddenly felt guilty, kasee napaka spoiled kung anak, diko manlang naisip yung sacrifices nila pero  diko alam I just feel like di ako gusto nang lahat.

“sge una na’ko” I said at umalis na don kase susubukan kung pumasok.

Nandito na’ko sa highway para mag abang nang jeep at after a minutes ay dumating naman eto, I hate this scene sa buhay ko, di ko gusto to pero I deserve to suffer like this.

Di naman nagtagal ay nakarating ako sa school, this is my first time sumakay nang jeep.

At ang masasabi kopo ay ‘OMG’

    “Manong how much?” I asked the driver “singkwenta po iha” at binigay ko naman yung 50 pesos dahil nagmamadali din ako.

Pagdating ko nang classroom ay saktong walang teacher kaya di ako mapapagalitan ngayon.

“u-uh excuse me?? Ikaw ba si ereign hezra velsca???” unfamilliar girl approach me at tinanong ako.

“yes?”

“ma’am cruz Is looking for you” she said at tumango nalang ako at pumunta na sa office ni ma’am.

Pagkadating ko dun ay kita ko at pag kuno’t nang noo ni ma’am, haha badnews ko sure na’ko.

“wlaa ka kanina, nag release ako nang card” she said.

“sorry ma’am kinuha kase ni dad ang sasakyan ko at nag jeep ako” kita sa muka neto ang pagkabigla kase naman sino bang mag eexpect na mangyayare to sakin.

“here’s your card” inabot eto sa’kin at nang tignan ko eto ay haha oo bagsak nanaman ako.

“willing si mr. Krenus tumulong sa’yo ms. Velasco, alam kung may ikabubuga kapa, ayusin mo muna sarili mo kase ikaw din mag susuffer nyan” my teacher said at umalis na dahil may klase pa eto sa ibang room.

I feel like naguguilty ako??? Kase pinabayaan ko lahat para lang sa kasiyahan ko and yeah ganon na nga.

Kaylangan ko nang tulong nya.

Agad ako pumunta sa room at kinausap si greor at hihingi nadin ako nang patawad because of what I did earlier.

  “hey weirdo, can we talk?” I asked.

“nakikipag usap kana sakin?” he said habang busy sa binabasa nyang libro oh ano ba’yon

“sorry sa mga nasabi ko sayo kahapon at nung mga nakaraang araw” I said at umupo sa tabi nya habang tinititigan syang magbasa nang libro.

Diko masyado makita yung muka nya kase di nya tinataas ang noo nya.

“it’s okay” maikling sabi neto sa’kin.

“pwede ba ako humingi nang favor???” I asked again.

“sure, ano yon miss velasca?”

“Tulungan mokong makapasa this sem” I directly said.

“sure simulan naten ngayong Sunday if your not busy” he said, at napatalon ako sa saya ko likee waaa! He agreed! This is it para bumawi na at mabalik na ni dad yung car ko.

It's 4:10 pm na at umuwi na nang bumagsak ang malakas na ulan pero andito pa ako sa waiting shed, medjo malapit lang naman sana ang bahay namin pero ayokong maglakad kse di naman ako sanay baka may mga masasamang tao.

“andito kapa din pala miss velasca?” napalingon ako kung sino ang nagsalita at nang nagulat kong sino eto si krenus the nerd guy.

“ Oo, malakas pa kase yung ulan ikaw andito kapa din pala?” pagtatakang tanong ko dito.

“same as you, hinihintay tumila ang ulan” he said at may naisip akong ideya gusto ko syang makilala diko alam kung bakit, basta gustp kolang syang makilala kaya aayain ko syang mag lakad na lamang total malapit lang naman bahay ko.

“maglakad nalang tayo?” I asked habang tumitingin sa langit na unti unting dumidilim at tumitila ang mga ulan.

“h-ha? Eh sge” he said parang na a-awkward.

Medjo hinintay muna namin na tumila ang ulan para di kami mabasa and thanks god 6 pm na at tumila nadin ang ulan.

Habang naglalakad kami ay sibrang tamihik nang paligid walang ni isa samin ang sumubok mag salita at hanggang makarating kami sa bahay ko tsaka ko naisipang mag tanong.

“Krenus-..”

“Bakit ayaw mo e taas ang mga noo mo pag kumakausap ka nang mga tao?” I ASKED

Hinarap ako neto.

“I-I’m shyy, ang dami kaseng judgmental” he said.

“Grabe, tinamaan ako dun ah, pero dimo naman kaylangan mahiya please?” I said habang pinipilit syang ipakita ang mukha nya.

Unti unti nyang itinaas ang muka nya at ‘OMG ANG GWAPO PALA NETO?’  parang malaglag talaga ang panga ko nung makita ko ang muka neto sa harapan at malapitan parang nagkaslow-mo sa oras na yon at parang tumahimik ang buong lugar.

“S-sorry miss” agad nyang binalik ang dati netong porma at kinuha ang phone nya na parang tinitigna ang oras.

“I-it’s too late, I have to go bye!” dali dali suang naglakad papalayo habang ako ay naiwang tulala.

I FEEL LIKE DIFFERENT, NOOOOOOO! THIS CAN’T BE PLANO MO LANG ‘TO  EREIGN DON’T BE SO STUPID.


TO BE CONTINUED.