Hidden Heiress - Del Via Clan Series

Eight

Eight

Hindi ako gaano nakatulog kagabi dahil sa mga sermon nila Dad sa video call about sa nangyare. Nakaabot sa kanila ang lahat lalo pa at mukhang binayaran ni Daddy ang mga lalaking yun para manahimik at magpakalayo-layo.

Pinilit kong maaga pumasok sa school upang makaidlip muna kahit sandali. True enough, ako nga ang kauna-unahang pumasok sa klase. Wala pa halos tao sa buong building. Malayang nakapasok sa harap ko si Reyla.

"I'll just take a nap." Paalam ko. She slowly nodded. Nagmanman muna siya sa bintana bago ako tuluyang iniwan sa loob ng classroom.

Hinimlay ko ang aking dalawang siko sa mesa at doon tinago ang aking mukha. I slowly closed my eyes and sleep even for a minutes.

Rinig ko na ang pagdagsa ng estudyante dahil sa ingay sa paligid. But I choose to ignore them and proceed to my sleep. Kalaunan hindi na nakayanan ang ingay—unti-unti ko ng minulat ang aking mata. But Lennox heavy stares are all I can see. Mabilis akong napaupo ng maayos at nag-ayos ng sabog sabog kong buhok.

I put my eyes glass back on my eyes and surveyed the whole class. Wala parin ang teacher, nakahinga ako ng maluwag doon. Then I glanced at Lennox who's comfortably leaning on his table while his chin is on the palm of his hand. Bangas parin ang mukha. I didn't expect him to be here...akala ko wala siya at liliban since magpapagaling ng sugat na natamo niya sa pakikipag-basag-ulo kahapon.

"You didn't sleep last night?" Kumunot ang noo ko sa biglaan niyang pagsasalita.

Hindi ko na sana siya sasagutin but I saw how he waited for my answer. I sighed.

"Yeah." Walang kagana-gana kong sagot. Nilipat niya ang tingin sa harapan dahilan kung bakit ko siya malayang natiti-tigan.

Lennox is a typical handsome guy. Kulay moreno ang balat niya, hubog na hubog din ang katawan. I heard he's 2 years older than us...so If I am 17 now, he is probably around 19 or so.

Marami ang naga-gwapohan sa kanya sa mga batches namin. I always heard them fantasizing about him whenever they saw him or even when I'm peacefully eating my lunch in some random places. But I don't know? Or maybe I am not really interested about him. And I'm not really a typical woman who has a crush on at this age. Masyadong focus ang mind ko sa freedom kaya lahat ng gusto bumangga dito ay iniiwasan ko—even him.

At sa dami kong pinsan na gwapo, parang hindi lang talaga ako sanay sa angking ka-gwapuhan niya.

He looks so bad and evil while having that bruise on his right lips. May pasa rin at sugat sa kaliwang pisngi. Halatang-halatang barumbado ang itsura niya.

Kinuha ko ang wallet ko sa bag na kinalingon niya. Alam kong may mga naisiksik akong band-aid dito. When I found 2 bad aid. Unti-unti ko yun nilapag sa table niya.

Nagpapalit-palit ang tingin niya sa akin at doon sa band-aid.

"Put it on. You looks so evil at nakaka-konsensya." Sabi ko.

Napaawang ang labi niya sa sinabi ko. But this brute slowly lean on me. Dahan-dahan niyang binalik sa harap ko ang band-aid na bigay ko.

And then when I saw how he leveled our eyes so he could close our distance even just a bit ...he slowly close his eyes. Nanlaki ang mata ko sa lapit ng mukha niya sa akin.

"I can't see it. Put it on." Utos niya. He smirk while I tried to look at him closely. A minute pass pero nanatili parin siyang nakapikit sa harap ko, naghihintay ng kilos ko. Padabog kong kinuha ang band-aid at marahas na nilagay yun sa mukha niya.