Hidden Heiress - Del Via Clan Series

Fourteen

Fourteen

When I slowly lowered my gun, Lennox abruptly pulled me to him. Kahit napakadilim sa basement, para siyang may ilaw na nakatingin sa akin. Pinasadahan niya ako ng tingin, my hands, arms and face.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong niya. Shock at his move, I nodded, a bit hessitant. Walang nagsalita sa amin doon, a part of me was relieved because he's here but there also a part that I'm not happy.

"P-Paano mo nalamang nandito kami?" tanong ko sa kanya.

"Reyla informed me your location. Mas madaling makapasok ang mga estudyante kaysa sa civilian kaya kahit napapalibutan tayo ng rebelde, nakapuslit ako patungo 'rito." I nodded.

"Lennox! Ano ang nangyayare sa labas?" singit ng aming guro.

"Nagkaka-sagupaan po ang mga rebelde at militar sa labas. Kaya ang putukan niyong naririnig ay malamang galing doon." sagot ni Lennox.

"Paano ang ibang estudyante?"

"May ibang mga nakatakas, may ibang hawak na ng mga rebelde." mas lalong bumakas ang iyakan sa loob ng silid dahil sa binalita niya.

"Pero wala pa namang nasaktan, hawak palang nila." sambit niya. I look at him and our basements door. Nasira 'yun kaya kailangan ayusin ulit. Humakbang ako patungo doon but a firm hand hold my hands.

"Saan ka pupunta?" kinakabahang tanong ni Lennox sa akin.

"Sa pinto! Sinira mo 'yun, aayusin ko lang!" sagot ko.

He slowly nodded at sinamahan ako sa taas. Sinamaan ko siya ng tingin nang makita kong gaano niya ka-nasira ang pinto. We find a rope to connect it, mabuti na lang at may nakita kami since bodega ito. Tinulungan niya akong mahigpitan 'yun. Nilagyan din namin ng pangharang.

Naupo ako sa hagdan at ganuon din ang ginawa niya.

"I texted you to never come here." sinipat ko siya. I saw him lick his lips.

"Yeah. I saw it." nag-iwas siya ng tingin sa akin. May gusto pang sabihin pero hindi na niya nasabi. Nanatili lang siyang tahimik at tinitingnan ako.

"Reyla said that we should stay low and give them an hour or two. Magiging okay din daw ang lahat." Huminga ako ng malalim dahil sa sinabi niya. Itinuko ko ang aking kamay sa aking ulo at sandaling nag-isip. Hanggang ngayon nararamdaman ko parin ang lakas ng kabog ng dibdib ko dahil sa biglaan niyang pagpasok. I feel like If I didn't see him properly earlier, I will mercilessly pulled the trigger and shoot him dead. That thought gave me chills...parang hindi ko kayang isipin.

"Are you okay?" hinanap niya ang kamay ko at dahil sa gulat nailayo ko ang akin sa kanya. He looks stunned ang shock.

"I'm fine! Nagulat lang ako sa biglaan mong pagpasok kanina, but I'm fine!" I said defensively. Sinuri niya ako at tiningnan ng makahulugan. Bakas na sa boses ko ang takot dahil sa mga nangyayare at mga posibleng mangyare.

Nanatili kaming tahimik sa hagdan, tuloy-tuloy padin ang putukan ng baril sa labas. Lahat kami naghihintay. But Lennox heavy stares didn't leave mine.

He always swallowed hard when I find his eyes on me.

I look at my watch, its now almost 2 hours! Napalunok ako nang pareho kami ni Lennox mapabaling sa pintuan. Someone is trying to open it. Damn it!

Kaagad kaming tumayong dalawa. I hide in a dark place while Lennox walk towards me. Sa harapan ko siya pumuwesto. Nanlaki ang mata ko sa ayos naming dalawa.

"Nababaliw ka na ba? Sa ating dalawa ako ang may hawak ng baril! You should hide behind me, not in front of me!" Bulong ko.

"I'm here to protect you Keisha!" Mariing sabi niya na kinadahilan ng pagsinghap ko.