My Human Mate (Shqip)

8

-Qa ndodhi?
-Nuk e di, nuk ndezet vetura!

Tha ai dhe dol qe te shikonte jashte çfare problemi ka ashtu bera edhe une, jo qe kuptoja diçka ne vetura por t'ia jepja nje dore ndihme.

-Atehere?

Thashe duke shkuar tek ai i cili ende po kontrollonte. Nuk mu pergjigj dhe nuk besoj qe eshte mire te flas ne keto momente.
"Naomi"
Po! Degjova Lajlen.
"Ndjej diçka"
Tha ajo dhe une shikova perreth. Por ngrysa vetullat kur u degjua nje zhurme dhe nuk u kuptu as çfare zhurme qe.
-Qa ishte ajo?
Tha Lanzarus, ngrita supet lart dhe te dy shikuam nga ana qe u degjua zhurma.
"Jane Rouge!"
Ketu rouge?! Nuk eshte nje gje e mire kjo.

-Ku shkon?
-Te shikoj se qa po ndodh!
-Jo! Nuk ka nevoje te shkosh!
-Pse?

"Jane shume afer Naomi!"
Kapa krahin eLanzarus duke ia ndal hapat atij.
-Duhet te hyjme ne veture!
-Pse?

Tha ai dhe u degjua nje ujk i cili filloj te vinte drejt nesh, vrapuam duke hyre brenda vetures. Po shikonim ujkun nga dritat e vetures dhe zemra ime filloj te rrah shpejt.

-Nga dole ky?
"Jane shume!"
Duhet ta dijne qe jemi ne, prandaj na kane rrethuar. Çfare te bejme Lajla?
"Nuk kemi çfare te bejm, smund te luftojme!"
-A mund te shikosh se mos po ndezet vetura?

E pyeta Lanzarus, por prap nuk ndezej. Qa dreqin ka tani kjo veture.

-Smund te dalim e as te ikim.
-Duhet te qendrojme keshtu te mbyllur ketu?
-Jo po therras Klaus!

Po shikoja perreth dhe ujqerit qe qene u afruan afer tek dera po me shikonin ne sy. Dyert i mbyllem por frika ishte e madhe, Lajla smund t'i perballoj te gjithe keta.

-Shume shpejt do vijne te na marrin!

Shfryva frymen kur degjova kete. Qe te largoja mendjen nga rouge ktheva koken nga Lanzaru i cili beri te njejten gje teksa ishim te mbeshtetur ne sedilet tona.

-Çfare te beri te mendoje ate nate qe une isha vrasesi?
Me pyeti.
-Vendi ku po qendroje, mbiemri yt dhe sjellet e tua. Por perse nuk me tregove qe je nje agjent?
-Nuk qe e nevojshme.
-Do ndihesha me e sigurt.
-Nje titull nuk tregon se çfare personi eshte nje njeri.
Pohova me koke me fjalet qe tha.
-Kush ishte ai qe po ju ndiqte, ti si nje police duhet ta ndjekesh.
-Eshte histori e gjate!

Thash per te tejkaluar kete pyetje, dhe ashtu eshte-eshte histori e gjate nese do tregoja qe nga fillimi si qendronte puna aty.

-Kam kohe ta degjoj, pasi kam ngec ketu me ty.
"Tregoj tani eshte mundesia jone!"
Nuk dua t'i tregoj. Duhet te genjej diçka.
-Isha e deshperuar qe nuk po mund te gjeja vrasesin dhe keshtu eca vetem te shikoja mos po gjeja diçka, por nuk dola e pergadite siç duhet keshtu ai me sulmoj por une arrita te largohesha. Pashe shtepine dhe trokita dhe ti dole.
-E mesove kush qe ai person?
-Jo nuk jam marre me me ta.
-Pse?
-Nuk e di, harrova qe me ka ndodhur.
-Ndoshta ishte ai vrasesi?
-Jo, tjeter gje qe me te. Po ju pse ishit ne ate shtepi, ajo dukej e pa banuar.
-Degjova disa fjale qe kishin pare naten nje person te shkonte tek ajo shtepi, ne ato ore ku dhe jane gjetur personat e vrare, keshtu vendosa te qendroj se ndoshta do mund te shkonte prap por nuk erdh vrasesi por nje vajze. Keshtu qe edhe une kisha nje arsye te mendoja qe ju jeni vrasesi.
-Por mua po me ndiqte dikush.
-Po por mund te ishte me plan ajo, apo jo? Ose ndoshta ai qe po ju ndiqte ishte.

Bera nje buzeqeshje teksa e shikova.

-Dmth te dy kemi pas te njejtin mendim per njerin-tjetrin!

Thash dhe mu kujtua qe mua me ka dhene leje te qelja deren poshte ne bodrum sigurisht duke me menduar si vrases me ka lejuar qe te me rrinte mbrapa qe nese per diçka dyshimt te me sulmonte.