My Human Mate (Shqip)

5

Z.Erros qendronte ul teksa une dhe Antonio qendronim ne kembe duke treguar ate qe deri tani kemi kuptuar. Antonion e lejoja te fliste me shume sepse syte e mi qendronin tek z.Erros. E degjonte me vemendje Antonion ndryshe nga une qe nuk isha aq e vemendeshme. Edhe pse une dhe Antonio po luftonim me kryetarin qe te mos i tregonim çdo gje sepse sigurisht deshirojme qe ne ta gjejme kete vrases dhe jo disa agjent special. Por si perfundim ishim te detyruar ta benim.

-"Shihet qe makina qe keni gjetur sot eshte gjetur shume me larg nga vrasjet.

Tha ai duke u ngritur ne kembe, sepse sot vetem gjetem veturen qe ishte perdorur nga vrasesi por e gjetem me flak te teren.

-"Dhe kjo behet per t'ju shperqendruar."

Ai erdh afer meje dhe zgjati doren ne tabelen qe ne deri tani kishim shpjeguar dhe ndoshta vetem une po e mendoja afersin qe kishim.

"Naomi."
Degjova Lajlen te emocionuar gje qe nuk doja te bija preh e ketij emocioni.

-Nese e shohim vrasjet jane bere te gjithe ne nje rreth te afert me njerin-tjetrin dhe te gjithe vrasjet po ashtu kane nje lidhje.

Une dhe Antonio shikuam njerin-tjetrin dhe pastaj ate i cili eci tek tavolina dhe u be te marr dokumentet tona.

-Ato na perkasin neve!

U degjua zeri im duke e ndaluar ate te kap dokumentet.

-Ne ju treguam ate qe kishim, ne fakt gjithçka qe kishim tani eshte puna juaj te zgjedhni çeshtjen me ate qe keni dhe jo me dokumentet qe ne kemi.
-Zonjush Grey ju e dini qe nuk eshte me kjo çeshtja juaj!

Tha ai duke marr dokumentet nga dora ime.

-Ju deshtuat, ekipi yt ne fakt!

Pashe qe Antonio ngrysi vetullat sepse po na ulte shume poshte.

-Por nese e doni kaq shume kete çeshtje atehere jeni e mire se ardhur ne ekipin tim!
-Une?

Pyeta e habitur.

-Po, ju!

U pergjigje ai ndersa une bera nje buzeqeshje.

-Une me ju me mire te punoj kundra se bashke!
"Po perse kaq ftohte flet me te?"

Degjova Lajlen e cila nuk po e kuptonte qe ky njeri nuk mund te jete mata ime, nuk do lejoj qe emocionet e saj te prekin emocionet e mia, nuk e dua si mate dhe kaq.
Ne ate moment erdh babi i cili me shikoj mua e pastaj z.Erros, nuk me kishte pare mbreme prandaj ndoshta eshte i interesuar te di ku kam qene megjithate kam kohe kur te flas me te, tanii duhet te merrem me çeshtjen tone.

-Eja Antonio!

Thash une dhe te dy u bem te dilnim edhe pse ktheva koken ta shikoja z.Erros i cili kishte kryqezuar krahet.

-Nese ndryshon mendim une jam ketu!

Tha ai ku jo vetem ne ishim te habitur por edhe ekipi i tij. E shikova dhe nuk thash asgje por eca, sigurisht une nuk mund te jem ne nje ekip agjentesh, por ne njeren ane do mund te dija ate qe gjejne per kete çeshtje. Nuk e di nese po bente shaka apo po kerkonte vertete.

-A nuk eshte acarues?

Degjova zerin e Antonios dhe une pohova me koke edhe pse Lajla dhe ndjenjat e saj nuk eshte se me lejonte te kisha ndjenja urretje per te pos mendjes sime e cila nuk lidhej me te Lajles, mund te mendoj qa te dua per te, prandaj edhe mund te pranoja ate qe thoshte Antonio.

-Te shkoj une ne ekipin e tij, e di qe eshte e pamundur do qe te bej shaka me mua!
Thash duke kryqezuar krahet.
-Prano!
Tha Antonio kur mberritem ne dhomen ku edhe personat tjere qene.
-Ai mendon qe nuk do e pranosh, prano dhe mund te shfrytezojme ate qe gjejne.
-Ata jane agjend, dhe ne fakt e di qe une do pranoj dhe nje police te punoj me ta nuk eshte ne rregullat e tyre.
-Dhe? Ai te tha nuk besoj qe i interesojne shume rregullat atij.
-Thua ta pranoj?! Ai e do kete!

U ula dhe shikova Gjonin i cili pohoj me koke gjithashtu.

-Te gjithe jeni te ketij mendimi?
-Nese ai do atehere kush je ti qe te mos pranosh nje kerkes nga nje agjend?
-Ky eshte problemi une jam vetem nje police dhe....
-Mjaft ule veten ti je nje police asgje ndryshe nga ta.

Tha Gjon, ta kem ate çdo dite afer e ta degjoj teksa me jep urdhera nuk e di nese do mund te jem aq e forte qe ta degjoj.

"Mos u bej budallaqe ai eshte mata jone ti duhet te jesh afer tij."
Çfare mate? Ai as qe ndjen gje, do dukem vetem une aty si budallaqe duke imagjinuar gjera e duke e shikuar aty e humbur, sigurisht keto gjera nuk do te ndodhnin nese ti sdo ishe aq e dobet para tij.
"Mos me fajso mua!"
Ti je ajo qe duhet te te fajsoj ne keto raste.
.
Tashme kishte kaluar nje ore qe nga ajo bisede dhe mendja ime ishte tek ky z.Erros sigurisht tani ai do qendroj ne koken time. Dua ta pranoj, por pse ma kerkoj ai? Nese une do i thoja dua te punoj me ty do ishte me e kuptushme, por ai te me thote?

"Pse mendon kaq gjate, te ka kerkuar do qe ta pranosh atehere prano, pse mendon çdohere kaq gjate nuk eshte per ta bere keshtu"
Eshte sepse...
"Sepse?!!"
Sepse ai as qe me njeh dhe do nje police te shkoj ne ekipen e tij.
"Ndoshta edhe ai e ndjen ndonje afersi me ne"
Ai eshte nje njeri, qa mund te di ai per ndjenja.
"Edhe ti je njeri!"
Po gjysme njeri, as une nuk do te dija ndoshta po te mos ishe ti ketu.

-Atehere?

Degjova nje ze mbrapa meje qe me beri te kthej koken. Ishte ai! Sigurisht Lajla nuk do te me tregoj per paraqitjen e tij ketu afer meje, megjitjate duhej ta dija pse ajo u be kaq e qete keshtu papritur.

-Çka?
-Vendose?
-Te vendos çka?
-E di qe deri tani per ate qe te thash ke menduar.
-Jo!
-Vertet?!

Ai ngriti njeren vetulle dhe une largova shikimin nga ai.

-Po e kam menduar dhe...
-Sdo pranosh atehere?
-Po pranoj!

Thash si me nxitim, sikur dikush tjeter do merrte kete gje nga une. Ai buzeqeshi dhe kjo me beri te ngrysi vetullat, jo pse ai buzeqeshi por sepse une ashtu reagova.

-Atehere ne agjendet ndryshe punojme.

Ja filloj ai dhe vazhdoj duke ecur sigurisht une isha pas tij.

-Jemi shume me te fshehte dhe shume me te eger, por nje gje te mire kemi qe nuk jemi te bezdisur.

Ngrita njeren vetulle teksa e shikoja dhe rrotullova syte teksa ecja pas tij.
"Me kete uniforme qe mban vesh duket shume i bukur"
Lajla, mos fillo me keto mendime te lutem!
"Duhet ta pranoshh keshtu eshte"
Eshte por jo tani kur vetem jam duke biseduar me te.

-Po me degjon?

Degjova zerin e tij dhe une pohova me koke.

-Sikur humbe ne bote tjeter.

Tha ai duke me hapur deren dhe une dola ku syte shikuan veturat e ekipit tij qe ishin ber gati te shkonin.

-Nuk do punojme ketu ne stacion?
-Ne jemi agjend nuk punojm ne vende te hapura.

Tha ai dhe eca tek vetura sebashku me te.