My Human Mate (Shqip)

1

Te qendrosh me njerez dhe kur ti je ndryshe eshte veshtire te mbash veten tende te fshehur nen nje fytyre qe askush nuk e sheh te verteten pas saj, megjithate njerezit jane miqte e mi me te mire sepse jam rritut me ta, nuk e di nese duhet te mburrem e te them qe jam ndryshe nga tjeret, por mund te them me vendosmeri qe une nuk jam nje njeri ashtu e thjeshte, jam me ndryshe si shume te tjeter ketu afer meje.

-Askush nuk duhet ta di sekretin tone!

Me keto fjal u rrita e jetoj, ne fillim nuk e kuptoja arsyen ndersa tani e di, njerezit nga frika ate diçkan qe eshte ndryshe nga ta nuk e pranojne dhe e urrejne, harrojne qe me ty kane qendruar me dite e muaj, dhe te largojn sikur te kane urryer me vite. Jo nuk i fajsoj sepse ne nuk jemi diçka normale dhe mund edhe ti kuptoj po te kuptonin kete shfaqjen tone te papritur, e papritur per ta sepse ne jetojme keshtu e kane jetuar me shekuj njerezit tane.
Pashe nga dritaja qe vinte Gjon dhe ardhja e tij çdohere me largon nga mendimet e mia qe me dergojne ne vite e shekuj duke menduar per njerezit qe ndoshta tani nuk jane gjalle.

-Eshte raportua nje vrasje, duhet te shkojme.

Zeri i Gjonit eshte interesante sepse nuk pershtatet fare me fytyren e tij, zeri tij eshte shume me i bukur nese mund ta cilesoj zerin si tille se sa vete ai.

-Nik dhe Glori jane ne ngjarje.

Po ecia me te sebashku vetem se ai pothuajse vraponte ndersa une beja hapa normale. Kur makina u ndeze u degjua sirena e policise dhe dergoj makinen ne nje shpejtesi me te madhe se sa qe ishte pak me heret ne qetesi.

-Trupi i viktimës është i vrarë po si viktima e fundit.

U degjua Nik sikur mezi kishte pritur qe te vinim e te na thoshte ai keto fjale. Dhe ashtu ishte kishte te drejte, viktima shenjat e njejta dhe perseri asnje prove qe te mund te kapim.
Ajo qe tjeret nuk e ndjenin ishte aroma qe une e ndjeja çdohere kur kam te bej me keto vrasje. Syte u drejtuan tek babai qe kishte ardhur edhe ai ne vendin e ngjarjes.

-Kam frike qe nuk eshte njeri ai qe po i ben keto.

Babai mohoj me koke sikur te ishte i bindur ne ate qe po shihte dhe qe fjalet e mia qene te gabuara.

-Eshte njeri!

E vulosi me fjalen e tij por qe mendja ime thoshte ndryshe.

-Vrasjet jane aq te bera mire sa ne nuk mund te gjejme gje, si mund qe nje njeri i thjesh ti bej?

Thash duke kryqëzuar krahët,por që babai ishte i bindur që nuk ishte si ne dhe ishte vetëm një vrasës, një njeri normal. Ajo dite zgjati ashtu siç zgjate çdohere kur kemi te bejme me vrasje dhe ardhja ne shtepi ishte e vetmja gje qe me qetesoj.

"Po filloj të shqetësohem për mate-n tonë"

U dëgjua zëri ne mendjen time, e quaj Lajla, nuk ka arsye te veçante pse e quaj keshtu njehere mendova qe eshte emer i veçante prandaj dhe ia lashe kete emer, por po ta dija qe do ishte kaq acaruse do ia vendosja nje emer tjeter, si prsh "ajo qe me prish rehatin" apo "mos qetesia ime" megjithate si nje ujk brenda meje qe eshte smund te bej gje pos ta degjoj, pastaj edhe mua po me shqetëson kjo puna e mate-s, natyrisht shqetesona sepse këto fjalë kam filluar t'i dëgjoj tashme ne çdo sekond te mundshem, por edhe ishte puna për t'u shqetësuar pasi që nga mosha 18-vjeçare si nje njeri-ujk ti mund të ndjesh mate-n tënde por ja qe unë jam 25 dhe ende askush nga tufa nuk është mata ime, a duhet të shqetësohem? Po!
-

Sot qe dita qe e kisha pritur keto dite sepse e kisha pushim qe dmth nuk do prekja botën njerëzore sot, do ishte nje dite e mire po t'i kushtoja vetem vetes time tere kohen sot. Por, çdohere duhet te jete nje "por" qe shkatrron te gjithat, unë si bija e Alfas dhe e vetmja fëmijë në familje, kam shume pune me shume se sa qe e mendojne tufa ime te cilet presin me padurim që unë të gjej mate-n time prandaj bejn pytje nga më ta bezdisurat, përse dëshirojnë të dijnë për mate-n time? Sepse ashtu siç mund te krenohem me vendin qe kam aq edhe mund te deshperona sepse ate qe babai im ka do e marre vendin mata ime, epo epadrejt sigurisht, por pasi ne krye kemi sistemin patrialkal kjo dihet, dhe pasi mate-a ime nuk është duke u shfaqur kjo gjë po i vështërson punët, per te tjeret sepse une vazhdoj i bej punet e mia.

Bëra një buzëqeshje kur pashe Betën eshte krahu i djatht i Alfas, pra Santiago.

-Obob dukesh sikur ke fjetur me shekuj.

Ai buzeqeshi teksa rregulloj floket e mundohej te dukej me mire, kam një simpati të vogël per te, është një person që punon fort,ka një karakter të fort,është i bukur, dhe nuk kemi shumë vite mes njërit-tjetrit, prandaj për mua nuk do ishte keq që ne të kishim diçka mes nesh,as ai nuk ka gjetur mate-n e tij, ndoshta mund të jetë ai mate-a ime por kjo brenda meje nuk është duke e ndjer.

"Çfaj kam une moj?"

Zeri i Lajlas eshte çdohere ketu per te bere keto pyetje qe une nuk kam çfare t'i them sepse e di qe ajo nuk ka faj, as ajo as une... epo te tjeret nuk e mendojne kete gje.
Dola nga shtepia dhe vendosa qe koka imr te qetesohet me nje ecie në mal, e rrethuar me lisa e gjethe neper toke eshte e gjithe kjo qe une dua.

"Çka nëse ai është një Rouge(rogë)"
Tha ajo dhe unë ndala hapat.
-Ç'thua?

"Lajla:Po të ishte në tufë atëherë do e ndjeja."

-Ti e di mirë se çfarë janë Rouge,ata janë të dëbuar nga tufa, nuk do e pranonim kurrë në tufë, do ishte diçka....e ndaluar, mos-mos mendo gjëra që nuk duhet...

Si gjen te me shqetesoj edhe me shume, a nuk eshte nje nga miket me te mira te stresit? Çdohere e sjell kur nuk kam nevoje..!

(Histori e re, ka te bej siç e shihni me njeriujq, shpresoj qe ashtu si historit e tjera t'ju pelqej edhe kjo)
Hope you like it!❤️❤️