Elzem,Berat Ayberk Özdemir.

zaman izimizi ikimizi siler

Hazan Ahsen,

Son kez kendime çeki düzen verip derin bir nefes aldıktan sonra güçsüzce kapıyı tıklattım.

Kübra'lar da akşam yemeği yiyip direkt buraya gelmiştim.

İçimde tanımlayamadığım bi his vardı.Emine teyzeden çekinmiyordum ama ne bileyim.

Kapı belli bir süre zarfında açılmayınca tekrar çalmak için elimi uzattım ama eski ahşap kapı birden açıldı.

Siktir.

Görmeyi beklediğim kişi kesinlikle Belinay değildi.Gözlerinin beni bulmasıyla kaşlarının çatılması bir oldu.

"Abicim delirdin mi boşluklamı bakışıyorsun?"Arkasından çıkan Berat bana ikinci şokumu yaşatırken yaşaran gözlerimi kapatıp açtım.

Sesini duymam yetmişti zaten.

Çok güzel olmuştu saçları böyle.Siyahken daha güzeldi aslında,hem yıpranmıyordu.

"Hazan?"diye mırıldandı Belinay.

Bu duruma son vermek için kendimi açıklamaya başladım.Bacaklarımın beni taşımayamadığını hissediyordum çünkü artık.

Bir elimi duvara dayayarak destek aldım.

"Ee,ben."

Berat yaslandığı kapıya tutunmuştu,elinin altındaki ahşapı sıkıyordu.

"Ben Emine teyzeye,"Konuşamıyordum resmen.

Elimdeki poşeti göz teması kurmamaya dikkat ederek Belinay'a uzattım.

"Tatlı getirmiştim seviyor diye..ama yok sanırım.Görüşürüz oyüzden."deyiverdim hızlıca.

İkisinide bakmadan,tepkilerini beklemeden merdivenlere yöneldim.

"Hazan!"Arkamdan gelen Belinay'dı.Bana yetişip bileğimi kavradı.

"Banyoda annem,"sonra arkasındaki Berat'a bakıp iç çekti "O çıkana kadar otur lütfen yoksa üzülür biliyorsun."

Dudağımı ısırdım,bu ricanın Emine teyzeyle alakası olmadığını biliyordum.

Başımı sallayarak onayladım onu.

Gülümseyip bileğimi bırakmadan merdivenleri çıkmaya başladı.Bileğimdeki tutuşu sıkıydı,içten içe gitmemden korkuyordu.

Kapıya vardığımızda Berat'ın yerini hiç değiştirmediğini gördüm.Başı eğik halının desenlerini inceliyordu.

Ben ayakabbılarımı çıkarıken Belinay beklemeden yanımdan geçip gitti.

Berat hala orada dikiliyordu.

Ayakkabılarımı çıkarıp onun gibi eşiğin üzerinde dikilmeye başladım.

Gözlerinde ufak bir duygu arıyordum ama daha fazlasını gördüm.

Bitmemişti.

*** *** **

"İşte beni aradılar sabah ama haberim yoktu bilmiyorum dedim."İç çekip devam etti "Endişelenmiş baya Görkem kötüydü sesi."

İçeri geçeli bi on onbeş dakika oluyordu,Ayberk tekli koltukta konuşulanları dinliyor Belinay'da her abimin ismi geçtiğinde göz deviriyordu.

Yine aynısını yapmıştı.

"Ara istersen haber ver en azından."Yine çocukları gibi görüyordu bizi,belliki acımıştı Görkem'e.

"Anne sen arasana."Sesizliğini bozan Berat'ı.Geldim geleli iki defa sesini duymuştum zaten.