Elzem,Berat Ayberk Özdemir.

getirdin bizi ne hale

Hazan Ahsen,

Tepsideki kahve fincanları babamdan başlayarak tüm salona dağıttım.Arkamdanda tatlı tabaklarıyla Belinay ve Hazal geliyordu.

Yerim ifşalanmıştı hemde Emine anne tarafından.Neyseki başladığı işi güzel bitirmişti 'bizim' içimizdeki sorunlar dışında birşey yoktu.

Tepsiyi mutfağa bırakıp sandalyeye Berat'ın yanına oturdum.Terlemişti baya ve karşısındaki babamla göz göze gelmemek için yere bakıyordu.

Tişörtunu çekiştirip bana bakmasını sağladım.Büyükler sohbet ettiği için konuşamadan ne oldu der gibi baktım.

"Seni istiyormuşuz gibi hissediyorum şuan."

Başını geri yasladığında kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.Gülüşmüştük.

Belinay Hazal'a ne olduğunu kısaca anlatmıştı mutfakta,benim ergen gibi evden kaçmam hakkında yorum yapmamıştı belliki Altay yumuşatmış.

Altay'a sandalye kalmamıştı arkamda dikiliyordu oda.

Berat kahvesini ağzına götürüken kulağıma fısıldadı "Çok kaçırmadın inşallah tuzu."

Ona şakasının iğrençliğini anlatan bakışlar atarken Berat benim aksime gülmüştü.Ne kadar babamın karşısında olmak onu gersede hoşuna gidiyordu.

Babamın üzerinde ondan beklenmeyen bir sesizlik vardı.Sadece ara ara ona yöneltilen sorulara cevap veriyor sık olmasada konuşulan konulara yorum yapıyordu.

Ayrıca gözü hep bizim taraftaydı,vakit kolluyordu o büyük konuşmayı yapmak için.

Futbol,siyaset gibi gündelik konular konuşuluyordu zaten hiçbirsey olmamış gibi.

Sonunda sohbet tükenince ayaklanan babamın sesi duyuldu.

"Hamza benle gelsene oğlum."

Sonra zaten yanında oturan Belinay'a dönüp saçlarını okşarken "Sende balkonunuzun yerini göster kızım." Diye konuştu.

Abim kapının eşiğine yaslanmış beklerken Belinay'ın balkon göstermek için gelmediğinin farkındaydı hatta kafesteki kuş bile ortamın gerginliğinden neyin ne olduğunu kestirmişti.

Belinay babama bakıp istemsizce gülümsedikten sonra derin bir nefes alıp koltuktan kalktı.

Zorlandığı yüzünün her zerresinden belliydi.Belinay önde abimle babam arkada çıkmışlardı salondan.

"Emine,"Annemin ciddi sesini işittiğimde kafamı Berat'ın göğsüne gömdüm oda saklamak ister gibi iki kolunuda bana sardı.

Başlıyorduk.

"Biz Bozokluları sevmeyiz," Annem lafını bitirmeden Hazal atladı "Hele Hamza,Doğukan'ı gördüğü yerde öldürecek kadar sevmez."

"Sizin akrabanız olabilir ama ben kayınbabamın katilinin oğlunu-"

Emine anne "Kuzeni."diye bastırıp annemin konuşmasını dinlemeye devam etti.

"Kuzeniyse kuzeni doğrumu gecenin bir yarısı koynunda olması."konuşan annem değil Hazal'dı ama hemfikirlerdi tabiki.

"Benim kızımın aile bağları kuvvetlidir Hazal,tabiki orda o pozisyonda olmaları doğru değil ama nerden bilebilir sizin hasımınız olduğunu."

"Eminecim bak Belinay benimde kızım ama abisi değil,babası değil,o kızın gecenin bir vakti orda ne işi var aldatmak değilmi yahu bu?"

Kendimi kaotik bir Türk dizisinin içinde gibi hissediyordum ve acayip arada kalmıştım.

"Bak Ahsen'e soralım,Savaş arasa o gece kötüyüm çok kötü birşey oldu sana ihtiyacım var dese gidermisin gitmez misin?"

Kafamı kaldırıp Emine anneyle göz teması kurdum biryandanda Berat rahatlatmak için kolumu okşuyordu.

"Ben sevgilime veya ne bileyim abime falan haber verip giderdim.diye cevapladım.

"Evet haksız olduğu tek konu haber vermemiş olması ama-"

"Tamam anne,kapatın ya."

"Olmuşla ölmüşe çare mi var."diye beni destekleyen Mevlüt amcaya sıcacık gülümsedim.

Ortamda sesizlik oldukça ben Berat'ın kolunun altında mayışıyordum iyice ki Belinay'ın çatallı sesini işittim.

"Ahsen baban çağırıyor."

*** *** **

"Kardeşini suçlamıcaks-"

"Ama baba,"

"Ben konuşurken sözümüde kesmiceksin Hamza!"

Abim soğuk havayı içine çekip babama başını salladı.Azar işitiyordu şuan ve babasının karşısında savunmasızdı şuan.

"Şu konuyu Belinay olayından ayrı tutman gerekiyordu,Belinay'ı yataktada bassan Berat napmış Hamza,kardeşin napmış."

"Yüzlerini görmek istemedim baba."babamın sesinin aksine sakindi sesi.

"Tamam sen gitseydin kızı niye sürüklüyorsun?"

Herşeye rağmen Görkem'in benim yüzümden bu muameleyi görmesi içimi rahatsız etmişti.

"Baba ama biz heryere beraber gittik abimle."

Ben konuşurken abim kaşlarını kaldırıp konuşmamı işaret etti yüzünde asla sinirli bir ifade yokken.Biz yine birbirmizi sakınıyorduk.

"Berat'la konuşma demedi mi sana,yapmadı mı o baskıyı,o konuşmayı?"

"Bana şu durumda kimseyi savunmayacaksın Hazan."diye devam etti parmak savururken.

"Niye,karşılıklı birşey tartışılıyor işte baba."

Babamın şımartmaları,annemin tabiriyle prensesi gibi büyütmesi sebebiyle şu hayatta babama karşılık verebilecek sayılı insanlardan biri olmuştum.

"Bende suçluyum,Belinay'da."

Zor ayakta duruyor gibiydi Görkem demirliklere yaslanmıştı,sarılıp özür dilemek istiyordum onu yanlız bıraktığım için şuan.

"O zaman bende suçluyum abimi bırakıp geldiğim için."Bana bakmasa bile ufacık gülümsemişti.

"Sen kimseye haber vermediğin için suçlusun Hazan."

"Doğrudur baba."

Konuşmadan önce ikimizide süzüp derince iç çekti.

"Sarılın barışın hadi,kardeşlikte küslük olmaz."

Abime baktım.

Bitmiş,tükenmiş abime.

Belki şöyle bir yıl önce bana gelip Belinay abini bu hala getirecek deseler ihtimal vermezdim.Hatta abimin Belinay'ı bu şekilde üzebileceğini falan kurardım kafamda.

Ama şimdi ne hale gelmiştik.

Kollarımı Görkem'in boynuna dolarken ne kadar yanlış düşündüğümüzüde fark ediyordum.

Benim abim öyle birisi değildiki.

"Babalarada dargınlık olmaz."bizim sarılmamız biraz fazla uzun sürmüş olacakki boğazınıda temizlemeyi ihmal etmedi babam.

Bir turda babama sarılırken babama fısıldadı.

"Git o sarıyı çağır,gerçi kazıtmış kafayı."

*** *** **

YA ACIN WATTPADI BOLUM YAZDIM YAA

Guncelleme: sirf sunu atim elzemimi özledim diye vpn yukledim😔😔