İsimsiz Kehanet

Kadın Dayanışması

Sabahın erken saatlerinde Mary'nin sesi ile uyandım.
Benden önce kalkıp, yemekleri hazırlamaları için aşçılara yardım edip giyeceğim elbiseyi de hazırlamıştı.
Yüzümü yıkayıp elbiseyi giydim.

Babamın bakışlarından kaçmak oldukça zordu bugün köye inip konuşma yapmam gerekecekti fazla streslenmiştim ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Masaya oturduğum anda babam konuşmaya başladı.

"Biliyorsun bugün köye ineceğiz yaptığın rezillik yüzünden özür dileyeceksin.
Liam'ın sana verdiği notu hızlıca ezberle ve oku sonra hemen at arabasına binip şatoya git."

"Tamam..." Başka ne diyebilirdim ki?

Liam gelip bana bir not verdi.

Güzel Krallığım geçen gün
Yaşanan talihsizlik yüzünden
Hepinizden özür dilerim.

Üstüme atılan diğer iftiralar
Krallığımızı ele geçirmek
İçin uydurulan yalanlardır.

Bize güveneceğinizi ve daima
Yanımızda olacağınıza inanıyoruz.
Güçlü Krallığımız yalanlar
Ve iftiralar ile devrilmez,
Devrilemez beni dinlediğiniz
İçin teşekkür ederim.

Hoş ama ben daha iyisini yaparım.

Babamın yüzünde gururlu bir gülümseme vardı yapacağım şey belki Krallığımızı elimizden alacaktı belki de seçimi kazandıracaktı öyle olsaydı babam benimle gurur duyardı tek istediğim buydu..

Sofradan kalktıktan sonra babamın çalışanları at arabasını hazırlamaya başladı bende annemle konuşmaya gittim.

"Anne.."

"Lütfen Elina sorun çıkarma babanı dinle." Ve benden uzaklaştı.

Dışardan bakıldığında insanlar bize imrenirdi içeri de neyin döndüğünü bilseler...

At arabamız hazır olmuştu hemen binip köye indik.

Köyde büyük bir konuşma yeri vardı önemli bir şey konuşulduğunda genel de buraya gelirlerdi bende oraya çıktım ve konuşmaya başladım.

"Değerli Halkım beni dinleyin lütfen." bana tiksinerek bakıyorlardı aldırış etmeden konuşmaya devam ettim.

"Geçen gün kötü bir olay yaşadık tek istediğim oradan uzaklaşmaktı. Ayyaşlardan uzaklaşmaya çalışıyordum. Kraliyetim üstüne yemin ederim ki kötü bir niyetim yoktu sadece yere düştüm"

İnsanların arasından biri bağırdı

"Neden küfür ettin o zaman terbiyesiz?!"

Duymazdan gelip konuşmama devam ettim.

"Şimdi bana söyleyin hanımlar bu sokaklardan geçerken hiç mi rahatsız edilmediniz?
Hiç mi uzaklaşmaya çalışmadınız?
Birbirimize destek olmamız gerekirken neden birbirimizden nefret edelim ki?
Söz veriyoruz sizi de dinleyip köyümüzün, halkımızın bütün sıkıntılarını çözeceğiz.
Buraya indiğim an köyün hiç düzenli olmadığını fark ettik.
Söz veriyoruz heryeri destore edeceğiz daha lüks bir hakkımız olacak ayrıca Kadınlarımız ötekileştirilmeyecek onlarda çalışabilecekler.
Yeter ki bize evet deyin..."