İsimsiz Kehanet

Savaş

Irene kılıcını çekti ve adamın üstlerine doğru yürüdü.

Adam tepkisiz kalmayıp kendi kılıçlarını çektiği an bulunduğumuz odaya birçok çalışan geldi.

Berbat bir durumun içindeydik annem ve babam daha tek başına yürüyemeyecek kadar yorgun düşmüşlerdi, Olivia hala uyanmamıştı ve Irene bu adamları tek başına halledemezdi.

Panik olmadan bir şeyler yapmam gerektiğinin farkındaydım ama ne yapacağımı bilmiyordum.

Edwin bana dönüp konuşmaya başladı.

"Annen ve babanı burdan götür Elina biz halletmeye çalışacağız."

"Sizin bana yardım ettiğinizi aileniz öğrenirse..."

"Elina git."

Annem ve babamı bu şatodan çıkarmaya çalışıyordum ama babam sendeleyerek yere düşmüştü ona baktığım anda karın bölgesinde bir hançer gördüm.

Babamın ağzından kanlar akmaya başladı aşırı fazla kan kaybediyordu.

Bana bakıp konuşmaya başladı.

"Bu sonu ben hak ettim Elina senin suçun değildi.
Herşey için özür dilerim,bir faydası olmasa da..."

Bunlar onun son sözü olamazdı...

O her zaman sert ve güçlü babamdı beni böyle bırakamazdı.

Gözlerimde yaşlarla onun yerde yatan cesedine bakıyordum şimdide kendi gözlerimin önünde onun hayatını kaybedişini izlemiştim.

Tek istediğim onları kurtarmaktı.
Şimdi tek istediğim şey intikam.

Annemi alıp dışarı çıktım ve onu bir gemiye bindirdim.

Bana verilen kılıcı elime aldım ve şatoya yeniden girdim.

Kılıcımı çektim ve babamın intikamını almaya başladım.

Orada olmama şaşırmışlardı.

Kafamla Babamın cesedini gösterdiğimde yüzlerindeki şok ifadesini görebiliyordum.

Adamlarla savaşırken bir tanesine merak ettiğim soruyu sordum.

"Kralı öldürdünüz ne yapacaksınız?"

"Ne oldu Prenses bize de mi savaş açacaksınız?"

Aşağılayıcı bir şekilde sırıtmaya başladığı an onun boş zamanını yakalayıp karın bölgesine kılıcımı soktum.

Adam elindeki kılıcı düşürdü daha sonra kendisi yere düştü ve hayatını kaybetti.

Ne yaptığımın farkına vardığımda artık çok geçti.

Birini öldürmüştüm

Ne yaptın sen Elina?

Ellerimde kanlar vardı bu vicdan azabıyla yaşayabilecek miyim...

Irene bana seslendiği an irkildim.

"İlk mi?"

"İlk..."

"Harika! Şimdi biraz daha yardımcı olur musun çünkü fazla kişiler!"

Irene bir çalışan ile dövüşürken bunları söylemişti.

Ama yaşadığım şokları atlatmak zor geliyordu artık.

Ve bu seferde Edwin bana seslendi.

"Sen güçlü bir kızsın Elina! Bunları da atlatacaksın her şey eskisi gibi olacak söz veriyorum!"