Sicim gibi akıtıyordu inci göz yaşlarını ağlamaktan kan oturmuş buğulu gözlerinden Gonca . Zarif boynunu yana yatırarak titreyen çenesinden akan yaşı sildi ve kıymetlisinin anasıyla atası arasında bakışları mekik dokurken zorla konuştu.
Çatallı sesiyle " Ana " dedi boğukça ardından Osman Beye dikti gözlerini " Ata " dedi öncekinden de boğuk bir sesle
Başını iki yana salladı " Ben yapmadım "
Ona güvenmiyorlardı ona inanmıyorlardı . Çok çabalamıştı genç hatun . Alaeddini ile ilk evlendikleri zamandan beri çok uğraşmıştı çok çabalamıştı ama kendine bir türlü güvendirememişti sevdiğinin ailesini . Bu gerçek canını kor gibi yakardı.
Alaeddin ona gözü kapalı güvenirdi hem de kendinden bile fazla güvenirdi ama ailesi . Onlar güvenmiyordu işte .
Bunu çok iyi bilenler ise böyle bir oyun etmişti işte. Kayıların Germiyan kızı Goncaya olan güvensizliğini , zaaflarını bildikleri için bu kozu kullanmış ve genç hatuna iftira atmışlardı .
Çok değil yalnızca iki gün önce Kayının hamlelerini bir bir Germiyana detayları ile anlatan bir mektup bulmuşlardı . Yazı Goncanın yazısına çok benziyordu kim bilir belki de aynısıydı. Üstelik aynı gün Goncada anasını atasını görmeye Germiyana gitmişti. Ne tesadüftü ki giderken tüm ısrarlara rağmen yanına kendi yareni Gülceden başka hiç kimseyi almamıştı. Tüm oklar Goncanın aleyhineydi . Aksini kanıtlamak için kuş gibi çırpınan kızın ise boynu bükük kalmıştı.
Suçsuzluğunu kanıtlayamıyordu bir türlü Gonca . İnanmıyorlardı daha doğrusu inanmak istemiyorlardı . İnanmak isteselerdi eğer nice vakittir döktüğü dile hürmeten dinlerlerdi onu ama onlar inanmak istemiyorlardı .
Alaeddin ile ilk evlendiklerinden beri çok zorlanmıştı genç hatun hep ailesi kanı canı Germiyan ile gelin geldiği canından çok sevdiği beyinin ailesi Kayı arasında kalmıştı hiç istemese de .
Onların evliliği aradaki husumeti bitireceğine daha da alevlendirmişti . İki genç bu alevde diri diri yanardı bilhassa da Gonca .
O Balayı anası Osman Beyi atası Fatmayla Nilüfer hatunu kız kardeşi bellemişti. Hep öyle görmüş saygı göstermiş kendi ailesi Germiyana duyulmayan saygıya karşılık tek kusur etmemişti .
Gözlerinin önünde hiç çekinmeden Germiyana ağır laflar söylerlerdi üzerlerine hamle yaparlardı ama o yüreği yansa da en ufak ses etmemişti bugüne kadar. Çünkü biliyordu ki ne olursa olsun en doğru şey susmaktı. Artık o Germiyan kızı değil Kayı geliniydi . Hatta belki yarın bir gün Alaeddin babasından sonra Beyliğin başına geçse Gonca bu beyliğin beyinin hatunu sözü en çok geçen olacaktı .
Şuan keşke Alaeddin burada olsaydı diye düşündü Gonca o burada olsaydı beni savunurdu . O beni bir başıma yalnız komazdı .
Şuan da o kadar yapayalnız çaresiz kalmıştı ki . O kendi ailesini ardında bırakmış Kayının yanında yer almıştı hep . Hatta daha Alaeddin ile evlenmeden evvel bile atasına ağabeyine karşı Kayıları savunurdu . Yaptığı fedakarlıkların mükafatı bu olmamalıydı.
Karşısında koskoca Kayı beyi Osman Bey , Bala Hatun ve Malhun Hatun vardı . Bu üçlünün heybeti karşısında şuan kendisini minicik bir kız çocuğu gibi hissediyordu . Bu insanları hem tanıyordu hem de ona bir o kadar yabancıydılar.
Beklenti dolu baktı genç hatun belki inanırlar diye ama asla bir yumuşama belirtisi yoktu karşısındaki suçlayıcı gözlerde .
Bala Hatun sessizliği bozarak konuştu " Gonca kızım bak sana hala kızım diyorum oldu ya bir hata ettin bu hayatta her şey insan için açıkça söyle bir çaresine bakalım " konuşan Bala o kadar yabancıydı ki Goncaya şuan . Sanki bunca zaman aynı sofrada oturmamış aynı ekmeği bölüşmemiş gibi .
