Bölümün gelmesi çok gecikti. (Aylar oldu bölüm atmayalı.) Bu yüzden özür dilerim. Ve iyi okumalar dilerim ⭐⭐⭐
Başımda kuvvetli bir ağrıyla uyandım. Saatin kaç olduğunu anlayabilmek için kafamı pencereye doğru çevirdim. Karanlıktı.. En son Aren beni ambulansa taşıyordu sonrası yoktu. Sahi Aren neredeydi? Birden bire hayatıma giren bu adam neden beni ilgilendiriyordu? Veya beni ona bu denli çeken şey neydi? Bilmiyordum ve durumumdan memnun olduğum için bilmekte istemiyordum. Kimle flörtleştiğim ya da sevgili olduğum artık pek de umrumda değildi.. Sadece hayatımda bir kez adam akıllı bir ilişki yaşamak istiyordum. Çok mu şey istiyordum? Geçmişteki şeyleri tekrar yaşamak istememem benim mi suçumdu?
"Bana bugün tüm gününü verecektin hatırlıyor musun?"
Bugün derken saat 12'yi geçmiş miydi? Bu en az 8-9 saat baygın olduğum anlamına geliyordu! Geçmişimle yüzleşmek bana ağır gelmiş olmalıydı.
"Hatırlıyorum."
"Güzel.."
Arkasına sakladığı elini bana doğru uzattı koca bir buket kırmızı gül vardı. Buketi elinden aldım ve sırıttım. Bir erkekten ilk kez çiçek alışım değildi bu. Çiçeklere, pahalı hediyelere alışmıştım. Ama bu hayatta annem ve babam dahil kimse gönlümü almamıştı. Belki de o yüzden hoş görünmezdi bana bu tarz hediyeler.
"İYİ Kİ DOĞDUN GÜZELLİK"
"Teşekkür ederim bayım."
"Bayım mı?"
"Şey pardon- çok fazla kitap okumuş olmalıyım.."
BAYIM NE A*K ÖKÜZÜ
"Güzel bende kitap okumayı severim hanımefendi."
Ee güzel evlenelim o zaman
"Hadi uyu bakalım yarın çok şey yapıcaz"
~SABAH~
Gözümü açtığımda yüzüme vuran gün ışığıyla birlikte yerimden doğruldum. Etrafa bakındığım da Aren'in odada olmadığını görüp moralim bozuldu. Hiçbir şeyim olmayan bir adam neden uyandığım anda görmek istediğim ilk kişi oluyordu. Beni bu denli etkilemeye nasıl hakkı olurdu? Bu denli düşüncelere daldığım sırada beni dünyaya döndüren şey Aren'in poşetlerle içeri girmesi oldu.
"Günaydın güzellik aç mısın bakalım?"
"Evet de elindeki poşetlerde ne var?"
"Bu güzeller güzeli prenses için kahvaltı ve elbise."
Kahvaltı neyse de neden elbise almıştı ki?
"Elbise ne alaka Aren?"
"Kız ne çabuk unuttun hani bugün doğum gününü kutlayacaktık ya herhalde bu kıyafetle dolaşmayacak- sın?"
Üstüme bakındığım. Cidden bu pijamalarla daha fazla görünmek istemiyordum. Ama beni daha çok etkileyen şey kendimi çok halsiz hissetmemdi. Yine de bunu ona söyleyip heyecanını bozmak istemedim. Kahvaltımızı yaptıktan sonra o hastaneden çıkışını yapmak için gitti bende bana aldığı elbiseyi giydim. Aynanın karşısında kendime baktığımda şok olmuştum. Elbise çok güzeldi üstelik üstüme de tam olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giydiği elbiseyi böyle hayal edebilirsiniz) ...
"Aren yola çıkalı baya oldu beni nereye götürüyorsun?"
"Amma da meraklı çıktın kızım sabret az kaldı."
Kızım mıı? Bana kızım demişi oha. Normalde güzellik diye seslenirdi. Sahiplenici ek kullanmadığı için bozulurdum ama şuan kızım dedii!
Bir süre daha otobanda devam ettikten sonra ormanlığa girdik. Ne yani sürprizi bu muydu diye düşünmeye başladım. Boyumdan 3 belkide 4 kat uzun ağaçlardan başka bir şey görmüyordum. Bir süre daha ilerledikten sonra durdu ve bana baktı.
"Bundan sonrasını gözün kapalı gitmeliyiz."
"Nedenmiş o?"
"Bak güzellik böyle her şeyi sorgularsan işimiz iş."
"Of peki ya neyle bağlayacağım?"
Cebinden elbisemle uyumlu çiçekli bir fular çıkarttı ve başımı dönmemi istedi. Döndüğümde kibarca fuları gözüme bağladı ve arabayı sürmeye devam etti. 5 dk daha sürdükten sonra arabayı durdurup indi. Biraz sonra da benim kapımı açtı ve dikkatli inmem için elimi tuttu ve beni yönlendirdi. Bir kaç adım sonra yine durduk ve arkama doğru yönelip fuları dikkatlice çözdü. Gözümü açtığımda gördüğüm manzara karşısında şok oldum. Burası çok güzeldi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İstediğim görüntüyü bulamadım. Ama sizi de fotoğrafsız bırakmak istemedim bu yüzden bu tarz düşünebilirsiniz aşklar<3)
"İyi ki doğdun prenses! Pek istediğim gibi olmadı özür dilerim."
"Sen şaka mı yapıyorsun? Burası çok güzel! Hayal edemeyeceğim kadar güzel.. Aren ben gerçekten çok teşekkür ederim."
"Seni mutlu edebilmişsem ne mutlu bana"
Selam canlarımmm! Biliyorum bölümyayınlamayalı aylar oldu. Çünkü bu süreçte bir çok şey oldu ve böylece kendimi yazmak için bir türlü motive edemedim. Ama yine de hikayemi devam ettirmek istediğim için okulların kapanmasını bekledim. Ama yine işler benim için iyi gitmedi. Şuanda da bu bölümü yazarken moralimin pek yerinde olduğu söylenemez. Ama iyi olmayı beklersem bu sefer bu hikayem unutulacaktı.
Bu kadar geç bölüm yayınladığım için özür dilerim...
