★𝑷𝒆𝒐𝒑𝒍𝒆 𝒀𝒐𝒖 𝑲𝒏𝒐𝒘★ʰʸᵘⁿʰᵒ

★Go go go!

Hyunjin uyandığında yanında ona sarılan Minho'yu görünce ilk başta hiç birşey anlamadı ama sonra onu hışımla yataktan itti "Uzaklaş benden pis köpek!" diye bağırdı.

Minho uykulu gözünü ovuşturup olanları "Aaahh! Hyunjin ne yapıyorsun bebeğim ya!"

"Ne bebeğimi angut! Sen bu sözleri git sevgiline söyle!"

"Ama bebeğim biz çok güzeldik bi zamanlar."dedi ve dudak büzdü Minho.

Hyunjin ağzının içinden tısladı "bi zamanlar..." ve güldü. "Biz diye birşey yok Minho! Biz diye bir şey kalmadı! Biz o gün bittik! Artık git şu güzel lafları sevgilin'e söyle! Beni unut artık! Sen ve ben artık mümkün değiliz!"

"O orospu benim sevgilim değil!"diyerek çıkıştı Minho

"İnan bu beni zerre ilgilendirmiyor! Kiminle sevgili oluyorsan ol! Kiminle yatmak istiyorsan yat! Kiminle ayrılmak istiyorsan ayrıl! Sen benim için çoktan bittin!"

"Ama sen benim için bitmedin!"

"Bak bu da beni zerre ilgilendirmiyor."dedi ve bulunduğu evden çıkıp gitti Hyunjin.

Hyunjin'in başı çatlıyordu dün geceyi hatırlamaya çalışıyordu. Alkol herşeyi ne kadar da hızlı unutturuyordu? Yoldan geçerken korna sesleri Hyunjin'e işlemiyordu ama çok fazla rahatsız ediyordu.

Hyunjin ağzından:

Kulak çınlatan sesler asla geçmiyordu. Gözlerim çoktan dolmaya başlamıştı. Etraf da bulanıklaşıyordu.

Gerçekten bu adam bana bu kadar şey çektirdikten sonra mı olanların farkına varıyor?

Kafam asla yerine gelmiyordu başım feci bir şekilde ağrıyordu. Nereye gittiğimi, ne yaptığımı asla bilmiyordum ama gidiyordum ve birşeyler yapıyordum işte.

En sonunda telefonumu çıkardım ve Beomgyu'yu aradım çünkü tek güvenebileceğim insan olmuştu.

***

Y

aklaşık 15 dakika sonra Beomgyu geldi ve beni oturduğum banktan kaldırdı. Gerçekten ölü gibiydim.

"Kalk Hyunjin. Ne oldu sana be böyle ölüyle diri arası bir şeysin şu an kendine gel güzelim hadii." Dedi Beomgyu.

Hyunjin cevapsız kalma hakkını kullandı sanki kelimeler içine kaçmıştı hiçbirşey konuşmak istemiyordu. Sanki ağzı açılamıyordu.

"Peki anladım şuan hiç birşey konuşmak istemiyorsun o zaman gel benim eve gidelim hem kimse yok. Soğuk bir duş al kendine gel öyle konuşalım. Belli ki yine birşeyler olmuş."

Hyunjin Beomgyuyu ruhsuz bir şekilde kafasıyla onayladı ve Beomgyunun evine doğru yola çıktılar.

Minho ağzından:

Çıldıracaktım resmen bana yalan söylemiş o Jisung!

Bende aptal gibi gidip o Jisung'un yalanıyla bebeğimi kaybettim hatta kaybetmekle kalmadım mahvettim!

Şimdi ne yapacağım? Nasıl gölünü alacağım bebeğimin?

Sinirden heryeri kırıp dökmüştüm bir de bu evi toplamak var of.

Bir dakika! Aklıma süper bir fikir geldi!

Belki hastanelik olursam bebeğim bana acır ve affeder?

[Bölüm sonu✔️]

×cok kisa oldu bu bolum ama bisey olmaz kisa surede yb atarimm gotusruuzz

×yildizi turuncuya boyayalımmm!