Wolfheart, Lydia Fight For Life (Zomer 2015)

Bezoek

De bel ging. 'Doe jij open?' Vroeg Teardrop. Sinds vanochtend was ik gehoorzaam geweest. Ik wist dat de een deel van de Nederlandse Leaders voor de deur stonden. Er kende er vijf, en er kwamen er volgens mij vier op bezoek. Inclusief Teardrop waren er dan 5 Leaders. Teardrop van Gelderland, Skyfall van Overijsel, Yellowstone van Limburg, Blue van Brabant en Corazón van Drente. Ik knikte en liep naar de deur. Ik was best zenuwachtig, bang voor sancties... Maar Teardrop zou me beschermen, daar moest ik maar op vertrouwen. Ik deed de deur open. Meteen zag ik Corazón als onweer kijken. 'Welkom, kom binnen.' Skyfall keek me aan. 'Mocht jij de deur openmaken?' Vroeg ze verbaasd. Ze was niet boos, maar wel nieuwschierig. 'Ja mevrouw.' Antwoordde ik netjes. Skyfall knikte en deed een stapje naar voren. Ik stond in de deur opening. 'Ohw ja, Sorry mevrouw.' Ik deed een stapje opzij. Skyfall deed ook een stapje opzij en liet de andere drie Leaders voor gaan. Ik keek haar vragend aan. Ze gaf me een schouderklopje. 'Goedzo Lydia, je kan je wel gedragen.' Ik glimlachte, Skyfall was misschien niet zo héél erg. 'Kom we gaan naar binnen.' Zei Skyfall. Ik was blij dat ze niet boos was omdat ik en Tiger wat botten van Corazón hadden gebroken. Skyfall liep al naar binnen. Ik deed de deur dicht en volgte haar, ze liep naar de woonkomer, een vrolijk ingerichte grote kamer. Ze ging op een van de fauteuils zitten. Er stonden vijf fouteuils. Er waren er 4 bezet. Het leek me erg onbeschoft om op Teardrop's fauteuil te gaan zitten. In mijn buik voelde ik de spanning stijgen. Ik moest straks wel even mijn excuses aanbieden?! Ik probeerde te ontspannen. Teardrop kwam uit de keuken met 6 glazen en een paar flessen sinas en cola. Die zette ze op het klein tafeltje dat in het midden van de vijf fouteuils stond. Ze ging zitten. Nu waren er geen fauteuils meer over. 'Kom maar op mijn schoot Lydia.' Zei Teardrop, ze had mijn nervositeit opgemerkt. Ik liep naar Teardrop toe en ging op haar schoot zitten. Ze sloeg haar armen om me heen. Ik voelde een steek verdriet, mijn moeder had dat namelijk nooit gedaan. Het was zo gerust stellend. Corazón keek me weer boos aan, daardoor spande ik mijn spieren automatisch aan. Teardrop gromde, ik weet niet if het voor mij of Corazón bedoelt was, maar Corazón stopte meteen met mij boos aankijken. Daarom ontspande ik ook weer. Yellowstone verbrak de stilte. 'Hoe ging het bij jou Teardrop? Lydia luistert nu zo te zien erg goed. Ik heb Tiger meerdere malen moeten sanctioneren.' Ik kreeg medelijden door de laatste zin die ze zei. 'Het ging wel goed hoor, vanochtend heb ik haar straf gegeven en daarna stopte ze ook echt met het slechte gedrag.' 'Hoe hard heb je haar moeten slaan?' Corazón was daar erg benieuwd naar. Teardrop reageerde 'Ze schrok erg van de muilkorf en van mijn intimidatie, ze was na twee tikken met het chinese stokje klaar. Toen had ze haar lesje wel geleerd.' Corazón reageerde een beetje verontwaardigd. 'Tgggh, alleen maar twee tikken? Je had haar veel harder moeten slaan! Kijk zo!' Corazón stond op en liep, een beetje mank, dreigend op mij en Teardrop af. Ik wilde weg kruipen. Corazón hief haar rechterhand. Teardrop bleef rustig zitten. Ik drukte angstig tegen Teardrop aan. Corazon's hand suiste omlaag. Net voordat ze me raakte schoot Teardrop's linkerhand naar voren. Teardrop deed wat ze bij mij ook had gedaan, maar dan met één hand. Haar duim drukte op de rug van Corazón's hand. Ze drukte Corazón's hand over Corazón's arm heen. Ik kon me herrineren dat ik dat vanochtend pijn vond doen en vervolgens zwaaiend met mijn pols op de grond lag. Corazón probeerde eerst te blijven staan. Daarom drukte Teardrop in een keer nog harder. Mijn hart ging tekeer. Corazón piepte kort maar krachtig. Ze vond het pijn doen. Ze lag nogsteeds niet op de grond maar stond wel voorover gebogen. Teardrop porde met haar rechterhand zachtjes in mijn zij. Als reachtie daarom stond ik op en gaf ik Teardrop wat meer ruimte. Teardrop stond ook op. Dat deed ze zonder de druk op Corazón's hand te vergroten. De andere drie Leaders keken ontspannen mee. Teardrop drukte Corazón's hand achter Corazón's rug en drukte vervolgens omhoog zodat Corazón nog verder moest buigen. 'Jij laat Lydia met rust!' Siste ze. Corazón reageerde daar op door tegen Teardrop's schenen te trappen. Ik... Ik moest iets doen. Ik keek afwachtend naar Skyfall. Skyfall's blik was duidelijk; als het moet grijpen wij in. Teardrop had er genoeg van en drukte Corazón nu helemaal naar beneden. Corazón stond nu zo dat het erg aantrekelijk om haar tegen haar kont te trappen, wat ik uiteraard niet deed. Teardrop hief haar hand, ik herrinerde me Teardrop's woorden van vanochtend. "Kijk uit hè! Mijn hand kan ook slaan." Daar had ik op dat moment niet aan getwijfeld, vooral nadat ik haar hand had gevoeld twijfelde ik daar niet aan. Teardrop gaf Corazón een reeks corrigerende tikken op haar rug. Corazón wilde omhoog komen maar werd gedwongen laag te blijven. Teardrop sloeg nu harder dan dat ze mij vanochtend had geslagen. Corazón had gewoon een hardere tik nodig. Na 20 corrigerende tikken van Teardrop was Corazón's rug vuur, maar dan ook echt vuurrood. Teardrop hief haar hand weer. Blue, Yellowstone en Skyfall keken elkaar aan. 'Genoeg Teardrop.' Riep Blue. Teardrop liet de andere Leader los. 'Ze heeft het wel begrepen, lijkt mij.' Zei Yellowstone er achteraan. 'Dat mag ik hopen, tenzij ze meer slaag wilt.' Voegde Skyfall er aan toe. 'Prima, als jullie maar weten dat ik haar zo nog een keer zou sanctioneren. Trouwens... Ik en Lydia hadden het ergens over tijdens het ontbijt. Daar zou ze het nu graag over hebben.' Ik keek Teardrop angstig aan. Ze keek vriendelijk terug. Het voelde ineens alsof ik heel warm werd vanbinnen, mijn getril begon ook weer. 'Corazòn? Het spijt me dat ik je zo heb toegetakeld samen met Tiger... En ehm.... Het spijt me dat ik verkeerde dingen zei Yellowstone...' Yellowstone knikte goedkeurend, Corazón antwoordde 'Ik vind dat je daarvoor nog best een paar tikken van mij mag krijgen.' Waarom Skyfall geergerd reageerde 'Corazón?! Lydia heeft haar lesje geleerd. Klaar. Ik wil er geen woord meer over horen. Je weet dat ik het hardst kan slaan. Dus je bent gewaarschuwd.' 'Weet je Sky? Als jij me zo graag sanctioneerd. Doe dat dan maar gewoon! Lydia verdient meer. Natuurlijk mogen anderen ook de straf nemen in plaats van Lydia.' Skyfall rolde haar bullwhip uit. 'Je verdient het Cora.' De Leaders gebruikten onderling verkorte namen. Tear, Stone, Cora, Sky en gewoon Blue. Corazón keek verward op. 'Eerst Lydia.' Ik liep naar Cora toe en ging op de grond zitten. 'Ik neem het wel over, Lydia, ga bij Blue zitten.' Teardrop begreep dat ik liever niet bij Yellowstone zat vanwege gisteren. Ik stond op en liep naar Blue toe. Wacht... Wat was Teardrop nou van plan? Teardrop liep naar Corazón toe, op de plek waar ik net zat knielde ze. 'Toe maar.' Nee! Nu zou Teardrop wéér door mij worden gestraft. Ze deed het vrijwillig, maar toch. Blue pakte mijn arm vast. Ik ging op haar schoot zitten. Corazón pakte haar bullwhip, er zat een gemene grijns op haar gezicht. Ik haatte haar zó. Ik dacht dat Teardrop vast een paar tikken extra kreeg, ze had net immers Corazón net ook een paar tikken gegeven. Cora begon al met haar bullwhip te zwiepen. Teardrop keek me snel aan, haar blik was duidelijk; "Let maar niet op mij." Ik deed mijn ogen dicht. Ik wilde het niet zien, ik wilde niet eens zien hoeveel pijn Teardrop zou hebben. Bij de andere Leaders zou ik er blij mee zijn, nou ja... Als ze het voor me opnamen wenste ik het ze ook niet toe. Blue voelde mijn spanning. Ze drukte mij tegen zich aan en maakte kalmerende geluiden. 'Shhhh... Teardrop kan er wel tegen.' Fluisterde ze in mijn oor. Wat Teardrop kan er wel tegen!? Ze heeft toch ook gevoelens en zintuigen! En dan dus óók pijnzintuigen. Cora zwiepte steeds harder in het rond. Je hoorde een harde klap gevolgd door het gescheld van Teardrop. "Damn whip!" Tear hield zich in. De volgende klap kwam nog harder aan. Ik hoorde Tear zacht in zichzelf vloeken. Ik had mijn ogen nog steeds stijf dichtgeknepen. Blue kriebelde me gerust stellend, net zoals hoe Teardrop vanochtend had gedaan. Ik probeerde me ietsje te ontspannen, wat overigens moeilijk ging. Ik hoorde de derde oorverdovende klap op Teardrop's rug neerkomen. Het was de hardste klap die ik vandaag had gehoord, Teardrop schreeuwde heel hard door de pijn. Een vervormde stem krijste bij de vierde klap. Ik kon het niet meer aan. Teardrop had zó veel pijn. Ik deed mijn ogen open en zag Teardrop bebloed op de grond liggen. 'NEE!' Schreeuwde ik. Ik sprong van Blue's schoot en rende op Teardrop af en sprong bovenop haar net voordat de zweep neerkwam. De zweep knalde daardoor tegen mij aan. 'Damn!' Ik krijste. Cora had zo hard geslagen! Het was de bedoeling om Teardrop hiermee pijn te doen. En je moest Teardrop flink veel pijn doen om te zorgen dat ze dat ook toonde, en ze had het zeker getoond, ze had gekrijst... Dus nu lag ik op de grond, nou ja, op Teardrop, te krijsen. Ik voelde Tear trillen. Ik zag de bullwhip weer naar beneden komen en klemde me aan Tear vast. Ze mocht zich niet voor mij op offeren. Ik had Cora's botten gebroken en moest daarvoor zelf op de blaren zitten. Cora sloeg alsof het tegen Tear was. Het enige waar ik nog aan wilde denken was dat Cora straks ook op de grond zou liggen te krijsen. Helaas was het vooral de pijn waar ik aan dacht. Ik wilde dit niet meer. Het was KLAAR! Ik sprong op en vluchtte naar de voordeur, trok hem open en sprong de bosjes in. Mijn wolf was zo sterk. Ik rende... En rende... En rende... De geur van de herfst was heerlijk.