Üşüyorum, üşüyorsun. (Snames)

kuşlardan nefret ediyorum

Severus zorlukla açık tuttuğu gözlerini yatağın yanındaki saate çevirdi. 5:18.
Kuşlar şarkılarını söylemeye devam ediyorken hızını yavaş yavaş azaltan James'e tutunmuştu.

James haraketkerini yavaşlatıyorken, Severus kollarını onun boynuna sardı. Yavaşlaması bütün bu olayı daha da yoğun hale getiriyordu. O yüzden rahatsız oldu, "Biraz hızlananabilir misin?" fısıldadı.

James bir şey söylemedi. Sadece öne eğildi ve dediğini yaptı. Kendisini hızlı haraketkerle Severus'a iterken, yatağın başlığına tutundu.

"Ses çıkarmamandan nefret ediyorum." James Severus'un kulağına fısıldarken kendini sertçe onun içine itti.

Severus nefesini tutarken dişlerini sıktı. Uzun ince parmaklarını James'in saçlarından geçirirken zorlukla mırıldandı. "Sesimi sevmiyorum..."

-

Buraya nasıl geldiler bilmiyorlardı. En son hatırladıkları eve döndüklerinde Jamesin odasına gitmeleri ve sohbet etmeleriydi.

Severus iyi olmadığını söylemişti. "Ben de, ben de değilim." demişti James.

-

Severus kıvranırken ağlarcasına bir ses çıkardı. "Sikeyim-"

"Shhh," fısıldadı James. "shhhh... sorun yok, inle."

Severus gözünden akan göz yaşlarını saklamaya çalıştı. Bu sıcakta giyiyor olduğu uzun kollu kıyafetinin koluna sildi yüzünü.

"Ben sadece bir şeyler hissetmek istiyorum." dedi.

James ona baktı. Hareketlerini durdurdu. "Hissetmiyor musun?" sordu.

"Hayır, hiç bir şey hissetmiyorum. Sadece üzüntü. İçimdeki üzüntü öldürecek beni.."

James afalladı. "İzin ver sana hissettireyim."

"Orospu gibi hissediyorum," uzun saçlı konuştu ağlamasının arasından.

James ne dese bilemedi. "Zevk almak istemek normal," uzanıp göz yaşlarını sildi altında uzanan oğlanın. "herkes için."

Severus sustu. Temizlenip uzandılar. Duyulan tek ses kuşların rahatsız edici konuşmalarıydı.