Çelişki - Nefret, Sevgi, Aşk.

Nefretin Rengi

Dinleyerek okumanız tavsiyemdir!

Ondan nefret ediyordum.Bana yaptıklarından, beni görmezden gelmesinden, ilişkimizi kendi elleriyle hırpalayarak mahvetmesinden, katletmesinden.Sürekli iltifatlar savurduğum gözlerinden, bayılarak izlediğim suratından, tüm varlığından, kişiliğinden, karakterinden.Beni sevmeyi geri plana atan her parçasından, her zerresinden.Benden sonra birini sevmeyi kolay şekilde başaran kalbinden.Bir kez bile olsa beni düşünmeyen beyninden.Ancak, bilir misiniz?

O mantığıyla hareket ederdi hep, beynini kullanırdı.Şayet, her şeyin düştüğü zihnine bir tek ben düşememiştim.Hayatının o köşesinde bile ben yoktum yine.Ben nerede var oldum ki?

Ben onun hayatına dahil olmayı başardığımı sandım günlerce, aylarca, senelerce.Zamanımı da kaybettim bu yolda.Ve en çok da bundan nefret ediyorum.

Fakat düşünüyorum da, en çok kendimi kaybetmişim bu yolda.

Kendimi, benliğimi, gururumu, beni.Bizi harcamışım bu yolda.

Senin sevgin beni bitirdi, yok etti, mahvetti, katletti.Hayatımı seninle sınırladım ben, hayatıma sınırları seninle koydum.

"Onsuz olmaz.Şayet, yaşanacaksa bir sevgi, onsuz yaşanmasın, yaşanmayacak zaten" dedim.

Ben sana kitabımı verdim.Hayır.Ben sana o kitapla birlikte kalbimi de sundum.

Nasıl da basit gözüküyordu değil mi? Basit bir kitap.Basit birisinden gelen basit bir kitap.

Halbuki bir bilseydin, benim o kitapları kimseye armağan etmediğimi, etmeyeceğimi.En net çizgimin bu olduğunu.

Bak, bir sınırımı daha aşmışım seninle, görüyor musun?

Sen benim aşmaktan vazgeçemediğim o sınırsın.Hayır, sen sınırsızsın.Ve bundan nefret ediyorum.Senden nefret ediyorum, her zerrenle, her zerrenden.

Bak, kendimle bile çelişiyorum.Senin yüzünden.Belki de benim yüzümden.

Evet, benim hatam.Hep benim hatamdı.İnanmak, güvenmek, sevmek, aşık olmak ve nefret etmek.Benim hatamdı ve bundan da nefret ediyorum.Aslında senden nefret ediyorum.Her zerrenle, her zerrenden.

Nefret ediyorum.

Senden nefret ediyorum.

Her zerrenle.

Her zerrenden.