~18~

192 17 8
                                    

Tayfun orhana silah'ı uzatmıştı gülgün bağırmaya başladı.

Gülgün: (Ağlayarak)Tayfun yalvarırım yapma bak onu bırak beni al ne istersen yaparım nolur birşey yapma ona

Tayfun:Zaten benim olucaksın gülgün bu iş bugün burda biticek

Orhan:Lan ne yapacaksan yap

Tayfun:Bu cesaret nerden geliyor orhan korhan?

Orhan:Şimdi ben sana gösteririm cesaretin nerde geldigini

Orhan:Ferit fuat

Ferit-Fuat:Efendim baba

Orhan:Çocuklar annenizi alın çıkın burda

Ferit-Fuat:Ama baba

Orhan:Ferit fuat ne diyorsam onu yapın hadi alın çıkın

Gülgün:H-hayır ben seni burda bırakıp hiçbir yere gitmem

Orhan:Gülgün sevgilim bak ne diyorsam onu yap hadi nolur çıkın ben geleceğim

Gülgün:Ama

Orhan:Hadi sevgilim korkma tamam mı hadi çocuklar

Ferit ve fuat gülgün'ü dışarıya tam çıkaracakken bi silah patlama sesi duyuldu gülgün sıçradı hemen korkarak arkasına döndü orhan yerde yatıyordu gülgün koşarak orhan'ın yanına geldi

Gülgün:(Ağlayarak)H-hayır hayır orhan nolur bak bana

Orhan:Ağlama sevgilim bak bana eğer birşey olursa sakın üzülme tamam mı seni çok seviyorum kendine de çocuklarımıza çok iyi bak olur mu

Gülgün:Hayır orhan saba hiçbir şey olmayacak bizi bırakıp bir yere gidemezsin

Ferit-Fuat:B-Baba sana bişe olmayacak tamam mı nolur sakın yüzünü kapatma

Orhan tam konuşacağı zaman gözleri kapanır geriye sadece gülgün'ün çığlıkları ve ferit ve fuat'ın aglama sesleri vardı

Aykut hemen ambulans'ı arar aykutta ağlıyordu herşeyden çok sevdiği arkadaşı vurulmuştu

O sırada gülgünün'de sancısı başlamıştı ama belli etmemişti ambulans bir süre sonra gelmişti

Gülgün:Nolur yardım edin kocam ölüyor

Hemşire:Tamam hanımefendi siz merak etmeyin biz elimizden geleni yapacağız

Hastaneye geldikleri gibi hemen orhan'ı ameliyathaneye almışlardı. Gülgünse duvardan tutunarak destek almaya çalıştı, sancısı daha da artmıştı, hareket ettiği sırada bacaklarının arasındaki kanlı gördü.

Gülgün:Hayır gitme nolur gitme bebeğim, bak biz seni daha yeni öğrendik nolur- ahhh! - gitme nolur

Yere düşer gülgün, elleri karnındaydı gözlerini açık tutmada zorlanıyordu.

Gülgün:Yardım edinn! Nolur yardım edin

Hemen hemşire geldi yanına

Hemşire:Hemen sedye çabuk, hastanın kanaması var

Gülgün'ü sedyeye bindirirken, gözleri kapanmadan önceki sözleri

Gülgün:Bebeğimi ve kocamı kurtarın

Olmuştu.

Gülgün'ü de hemen müşadele odasına aldılar.
1 saat sonra gülgün uyanır ve başında bir hemşire vardır

Gülgün; H-hemşire hanım

Hemşire; Heh Gülgün hanım uyandınız, nasıl hissediyorsunuz kendinizi

Son ArzumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin