~19~

206 17 2
                                    

Gülgünle beraber odaya gırdiler

Seyran : orhan baba iyi misin ?

Orhan : iyiyim kızım

Seyran :( önce gülgüne baktı )  ve
gülgün annemin sana söyleyecekleri varmış
Orhan : gülgün ? hayırdır ne söyliceksin bana ?

Gülgün : şey çocuklar bizi yanlız birakabilirmisiniz lütfen

Ferit : niye anne önemli bir şey mı var bizde duyalım

Gülgün seyrana baktı sonra seyran durumu anladı

Seyran : ferit hadi biz dışarı çıkalım yanlız birakalım onları kendi aralarındaki konu galiba hadi ferit
Sonra herkez dışarı çıktı

"Odada"

Orhan : ne oldu aşkım ? Kötü bir şey
yok değil mi ne söyliceksin bana

Gülgün : şşey orhan bben (gözleri dolmuştu) ben bebeğimiz

Orhan : ne ? ne bebeğimiz bir şeymi oldu hadi söylesene gülgün

Gülgün : bebeğimiz artık yok
kkaybettik onu

(Gülgün ağliyordu gözlerinden yaş dinmiyordu )

Orhan : (anlamsiz bir şekilde ) ne nasıl nasıl kaybettik

Gülgün : kkoruyamadım onu koruyamadım
Diye yere çökmüştü
Orhanında gözleri dolmuştu

Gülgün dahada çok ağlamaya başladı

Gülgün : nasıl koruyamadım onu nasıl niye yapamadım ben eğer
koruyabilseydim şimdi bizimle beraber olurdu

Orhan : bak gülgün ahhh (karnındaki yara acımıştı yarasini tutarak ) bitanem bak bak bana gözlerime bak lütfen yapma bunu kendine

Gülgün : nasıl yapmiyim orhan nasıl,  ben onsuz nasıl yaparım onu daha bir kere bile görmedim nasıl

Orhan yerinden kalkmak istedi ama yarası çok acımıştı sonra biraz yer açtı gülgüne

Orhan : gülgün bitanem gel yanıma bak ben yerimden kalkamıyorum nolur gel yanıma
Sonra gülgün orhanın yanina gelip üzanmıştı orhan ona arkadan arılmışti 

Gülgün hala ağlıyordu

Orhan : aşkım yapma ne olur yapma benim için biraz güçlü ol (kadının saçlarını okşayarak) ömrü bu kadarmış Allah öyle olsun istedi üzülme benim için lütfen hem sen biliyorsun sen üzülsen bende üzülüyorum

Gülgün : elimde değil orhan ben koruyamadım onu benim yüzümden oldu

Orhan : hayatim bak sen elinden geleni yaptın ve korudun bebeğimizi hiç delisede benim için üzülme olur mu

Gülgün : ttamam denicem senin için
Orhan kadının yüzündeki göz yaşlarıni sildi

Orhan : canımın içi üzülme kurban olurum sana üzülme bir daha yapma böyle korkuttun beni

Gülgün adamın saran ellerini okşayarak

Gülgün : özür dilerim

Orhan : tamam yapma bir daha olur mu

Gülgün : tamam
Sora yerinden kalktı orhanın yarası kanamıştı ama orhan gülgüne belli etmemişti

Gülgün : ya orhan yaran kanamış niye söylemedin

Orhan : biraz acıdı geçer sandım aşkım

Gülgün :dur ben şimdi doktoru çağıriyim

Orhan :tamam
Sonra gülgün hemen odadan çıktı ve doktorun yanına gitti tam o sırada gülgüne bir mesaj geldi

Son ArzumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin