Sa bawat araw na lumilipas, tila ba't mas lalo pang lumalalim ang aming pagkakaibigan ni Alex. Sa kanyang tabi, natutunan kong harapin ang aking mga takot at labanan ang mga demon sa aking loob. At sa bawat sandaling kasama siya, natutunan kong tanggapin ang aking sarili at magtiwala sa sariling kakayahan.
Ngunit sa kabila ng aming mga pag-uusap at pagkakaibigan, mayroon pa ring isang bagay na hindi ko kayang ipaalam kay Alex – ang tunay na nararamdaman ko para sa kanya. Natatakot ako na baka masira ang aming samahan kung malaman niya ang totoo.
Sa isang hapon, habang naglalakad kami sa park, napansin ko ang tahimik na pagmuni-muni ni Alex. Alam kong mayroon siyang iniisip, ngunit hindi niya ito kayang sabihin sa akin.
"Alex, mayroon ka bang gustong sabihin sa akin?" tanong ko sa kanya, na puno ng pag-aalala.
Tumingin siya sa akin, na puno ng pangamba sa kanyang mga mata. "Emma, mayroon akong isang bagay na gustong ipaalam sa iyo. Isang bagay na hindi ko kayang itago sa iyo." Napalunok ako, nag-aalala sa kung ano ang kanyang sasabihin.
"Ano 'yun, Alex? Ano bang hindi mo kayang itago sa akin?"
Naglakad siya palayo bago siya tumigil at humarap sa akin. "Emma, mahal kita."
Napalaki ang aking mga mata sa gulat. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon. "Alex, ano ka ba? Hindi mo 'yan kailangang sabihin."
Ngunit sa kabila ng aking mga pilit na pigil, alam kong may katotohanan sa kanyang mga salita. Sa kanyang mga mata, nakita ko ang damdamin na hindi niya kayang itago.
Napapikit ako, hindi alam kung paano sasagutin ang kanyang pag-amin. "Alex, ako rin. Mahal kita."
Sa aming pag-amin sa isa't isa, tila ba't mayroon kaming nabuong mas malalim na koneksyon. Sa bawat hakbang na aming nilalakbay, lalo pang lumalakas ang aming pagkakaibigan at pagmamahalan.
Ngunit sa kabila ng aming kaligayahan, mayroon pa ring mga hamon na aming kinakaharap. Ang aming mga sariling demon sa loob ay patuloy na nagpapahirap sa amin, at kailangan naming harapin ang mga ito ng sama-sama.
Sa mga sumunod na araw, mas lalo pang lumalim ang aming pagkakaibigan. Hindi na kami nagtago sa aming mga damdamin, bagkus ay bukas na naming pinag-uusapan ang mga ito. Sa bawat yakap at halik, tila ba't nabubura ang aming mga takot at pangamba.
Ngunit sa kabila ng aming kaligayahan, mayroon pa ring mga hadlang na aming kinakaharap. Ang aming mga pamilya at mga kaibigan ay hindi lubos na nauunawaan ang aming relasyon, at kailangan naming labanan ang kanilang mga panghuhusga at pagtutol.
Sa gitna ng aming laban, natutunan naming harapin ang aming mga demon sa loob. Sa bawat paglalakbay na aming pinagdaanan, natutunan naming tanggapin ang bawat bahagi ng aming sarili at magtiwala sa bawat hakbang na aming ginagawa.
Sa bawat tagumpay at pagkatalo, nararamdaman naming lalo pang lumalalim ang aming pagmamahalan. Sa bawat hamon at pagsubok na aming hinaharap, nararamdaman naming lalo pang tumitibay ang aming samahan.
At sa huli, kahit anong mangyari, alam naming magkasama kaming haharapin ang mga darating na pagsubok. Dahil sa bawat pag-amin at pagtanggap, natutunan naming na ang tunay na pagmamahal ay hindi hadlang sa kahit anong uri ng laban.
Sa bawat hakbang na aming nilalakbay, alam naming mayroon kaming isa't isa. At sa bawat tagumpay na aming nakakamit, alam naming mas lalo pang lumalakas ang aming pagkakaibigan at pagmamahalan.
YOU ARE READING
Fragments of Us ( Ongoing )
Novela Juvenil"Fragments of Us" is a poignant and gripping novel that explores the complexities of love, loss, and resilience. Set against the backdrop of Oakwood High School and beyond, it follows the journey of Emmanelyn Hacate Rodriguez (Emma)and Alexander Vin...
