Nehir sabah uyandiginda 12ye yaklasiyordu etraf baya bir dagilmis,Yiğit ve kardesi ust uste cikmis yatiyordu. Nehirin geceden beri film izlemekten kafasi agrimisti. Kalktı ve parol icip kahvaltiyi hazırlamaya basladi aynı zamanda etrafı guzelce toplayıp masayı guzel kahvaltiliklarla donatmisti. Abisini ve kardesi kaldirmak icin seslendi;
"Abi, Akif! Uyanın saat 13 oldu bile."
İkisi birden kalktı sanki yapisik ikizlermis gibi beraber yuzlerini yıkamaya gittiler. O sırada kapı caldi gelenler Ece Ela ve Esma'ydi. Nehir;
"Noldu niye oglen oglen geldiniz."
"Sen yeni kalkmıssin hanfendi belli."
"Saclarinin porsuklugundan gayet belli oluyo."
Nehir saclarini eliyle duzeltmeye calisti.
"Ee niye geldiniz simdi bakim."
"Dışarı çıkalım dedik. Hadi hazırlan disarda yemek yicez zaten bosuna kahvaltı yapma."
"Tamam giyinip geliyorum."
Nehir giyinmek icin odasina gidip dolabını acti ve koyu mavi tonlarinda ki cropunu ve beyaz bol pantolonunu secip giydi. Kendisine aynada baktı siyah zift gibi saclari bugday teni gulunce cıkan gamzeleri ve siyah gozleriyle kıyafet cok uyumlu olmustu. Asagi indiginde arkadaslari sanki onu ilk defa guzel gormus gibi heyecanlandilar.
"Bu gidisle yolda kacirilabiliriz."
"Off tas karii"
"Gote bak gote"
Diyerek gotune şaplak atti Esma. O sırada kahvaltidan kalkan Yiğit elinde kizarmis ekmekle miskin miskin sordu;
"Nereye?"
"Disari cikicaz babamı arayip izin aldim."
"Tamam. Dikkat et."
"Tamam." dedi ve kapiyi cekip cikti. Yolda yururken ne yapacaklarini planliyolardi. Meydanda bir pizzacida durup kahvalti etmeye karar verdiler kahvaltıdan sonra AVMye gidiceklerdi. Ela;
"Siz masaya oturun ben siparisleri soyleyip getireyim."
3u masaya oturdu. Aradan 15 dk gecti Ela yanlarına geldi;
"Benim eve gitmem gerekiyor bir sorun çıkmış benim gitmem gerekiyor. Görüşürüz."
Dedi ve sandalyesinden hırkasını
alıp koşarak dukkandan çıktı. Kızlar daha ne olduğunu soramadan uçup gitmişti. Ve aniden garson;
"16 numaralı masanın siparişi hazır!" diyerek bağırdı. Nehir ayağa kalktı;
"Ben alırım bekleyin." dedi, icindende garsonun sesinin çok tanıdık geldiğini fark etti. Pizzaları almaya gittiğinde Osman'ı gördü. Donup kaldı gozlerine dalmisti 1-2dk bakistilar.
"Osman? Senin ailenin işlettiği dükkan burası mıydı?" dedi şaşırarak.
"Aa Nehir. Evet burası hosgeldin ne alıcaksın."
"16 numaralı masanin siparisini alicaktim."
Osman siparisi uzatarak guzel bir gulumsemeyle:
"Afiyet olsun." dedi
Nehir o gulumsediginde kısılam gozlerine gulumsemesine hayran kalmisti midesinde kelebekler ucusuyordu daha once hic böyle hissetmemisti.Masadakileri daha fazla bekletmeden siparişi goturdu.
"Sonunda geldin Nehir hanım." dedi Esma. "Nerde kaldın?"
"Ya burda çalışan bir tanıdıktı sohbet ettik biraz." dedi Nehir telasla.
"O çocuktu dimi."
"Hangi çocuk?"
"Okulun ilk gununde sey oldu ya hani.."
Ece daha sozunu bitiremeden Nehir elini masaya vurarak ayaga kalkti ve bagirdi.
"Ya o değil!Hem o çocuklada aramda bisey yok." dedi herkes ona bakiyordu siparis goturen Osman ona bakip kalmisti. Nehir utancindan masaya coktu 3 dilim birden pizzayı agzina tıktı.
"Neden boyle yaptım ki?"
"Neden bu kadar telasliyim ben of." dedi sessizce
Esma ve Ece gulmemek icin zor duruyordu. Yemegi yiyip AVMye gittiler.Gezerken bir magazada durdular magazayi gezerken Ece ve karsidan gelen uzun boylu koyu kumral sacli yesil gozlu bir çocukla carpisti. Kalbi cok hızlı atıyordu çocuk cok yakisikli gelmisti ona carptiginda elindekiler yere dustu çocuk toplamaya yardım edip Ecenin eline vericekken Esma Eceyi kolundan tutup kendine cekti.
"Napıyosun sen! Onun kim oldugunu bilmiyor musn?"
"Kim ki?"
"Okulun en belalısı bulaşanlara zarar veriyor."
"Cidden mi?" dedi Ece sasirarak ama kafasındaki sesleride susturamıyordu;
"Ama çok yakışıklı."
"Hic oyle bir tip degil gibi"
"Kavun kokuyordu."
Ece tum bunlari düşünürken yanda Nehirle Esma kopek kovalıyordu;
"Kanka su kopek çok tatlıı.Gel seveliiim."
"Tamam.Kaçıyo bizden lan."
"Kovlayalıım."
"Siz gerizekali misiniz yerinizde durun mallar." diye bagirdi Ece ayılarak.
"Ya ama egleniyoduk."
"Esma kızım salak mısın kopek kovalayip mi egleniyosunuz."
"Eveeet."
AVMde daha fazla gezmeye basladilar Ece ve Nehir durup dururken karsilarina cikan bu çocuklari dusunmeden duramıyordu. Askla isi olmayip kafası rahat olan Esmada rahat rahat geziyordu ama olacaklardan tamamen habersizdi.
Nehir eve vardiginda abisi ve kardeşi dizi izliyordu,o kadar dalmislardi ki diziye Nehirin geldiğinin farkında degildiler ama ev telefonunun calmasiyla ayildilar.
"Geldin mi? Nereleri gezdiniz?"
"AVMye gittik iste. " dedi Nehir telefonu acarak.
"Alo?"
"Nehir merhaba."diyerek acti telefonu Ezginin ablasi Aslı.
"Ne var yine ne istiyorsunuz size bizi rahatsız etmeyin demedi-.."
"Dur hemen sinirlenme,bucur.Abine ver telefonu."
"Bok veririm gerekirse ruyanda bile gorme abimi!"diyerek telefonu sertçe kapattı. Ve odasına gitti. Abisi ve kardeşi bişey olmamış gibi dizi izlemeye devam ettiler. Nehir odasına gitti sarki acarak Osmani dusundu.
"Gozleri neden o kadar ışıltılı"
"Gülüşü beni benden alıyor."
"Çok yakışıklı."
Butun bunları dusunerek uykuya daldi. O sırada Esma evdeki kavga seslerinden biraz olsun kacmak icin Eceyle konusup icini dokuyordu;
"Yoruldum ben hep kavga hep kavga sonda hep suclu ben çıkıyorum.."
Ece onu dinlemiyordu bugun AVMde carpistigi o çocuğu düşünüyordu.
"Serseri degildir ya. Hem öyle olsa bile cok yakısıklı."
"Acaba sevdigi var mı"
Esma Ecenin onu dinlemedigini anlamisti;
"Ece beni mi dinliyorsun yoksa o serseriyi mi dusunuyorsun?!"dedi sinirlenerek
"Sen nasıl anlıyosun musun sen ben bilmiyodum bir buyucuyle arkadas olduğumu."
"Kes.Sana o çocuk serseri sevme dedim."
"Ama oyle biri degil gibi yani. Hem asik olmak engellenemez Esma sen o nu severke-"
"Size onun konusunu açmayın demiştim."
"Konu kendine gelince cok bencil oluyorsun." dedi Ece ve telefonu kapatti. İkiside o gece kus uyudu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bermuda Aşk Üçgeni
Novela JuvenilLisede tehlikeli sular gibi ask ucgeni. Basrol kizimiz Nehir Osman'i mi yoksa Eymen'i mi tercih edicek. Ama Nehir'in tercihi herkesi sasirtacaktir