2 Bölüm

12 2 3
                                    

Telefonuma gelen o son aramanın üzerinden 1 hafta geçmişti.'Aradığını bulamadınmı'dedikden sonra hemen kapatmışdı telefonun başındaki şahıs.Geri aradığımda bu numaraya ulaşılamıyor diye cevap verildi.Anlaşılan kimdiyse bizim mekana geldiğimizi,ne aradığımızı yakından takip eden birisiydi.Bu 1 haftada grupla Dean ve babasını takip ediyorduk.Albertin holdinginin önündeki koruma bizim adamımızdı ve tabiki içerideki bir kaç kişi daha içeriden bize bilgi sızdırıyordu.Görevimiz Albertin çevirdiği gizli işleri açığa çıkarmaktı bu yüzden elimizde sağlam kanıt olmalıydı.Telefonuma gelen arama beni düşündürüyordu kim ola bilirdi kimdi bu?.
İçimden bunları düşünürken arkamdan Adrian seslendi.
-Lara bilgi var içeriden.
-Nedir?diye sordum.
Adrian bilgisayardaki yazıyı sesli okumaya başladı.
'Albert Evansın adamları kutlama organize ediyorlar.Aldığım bilgilere göre 2 gün sonra kutlama var.Albert Evans ünlü iş arkadaşıyla holdingini,işlerini sağlama almak için işbirliği yapıcak ve bunu kutlayacaklar'
Kutlamanın olacağı mekanın konumunu size atarım.
Adrian okuyup bitirdikten sonra bakışlarını bana doğru çevirdi.
-Anlaşılan sahte kimliklerle içeriye sızıcaz.
Adrianı onaylayan bir bakış attım.
-Adrian hemen Megan'ı çağır şimdiden işe koyulalım.
Saatler sonra
Birlikte elimizde olan bilgilerle plan yaptık.Plan şuydu:Adamlarımızdan bir kaçını kutlama yapılacak mekana önceden kamera yerleştirmek için göndericektik.Kameraları gözetliyen Adrian olucak ve anlaşılan da o ki, Meganla ben mekana gidicez.Kutlamada Albertin oğlu da olacağı için aklımdaki plan Dean'ı köşeye sıkıştırmaktı.Mekanda Megan'dan başka  görevlilerden diğer arkadaşlarımız:Austin,Helena ve Axel olacaktı.Onlar vaziyyet zor oldukta içeriye dahil olacaklardı.
Meganla mekandan çıkıp beraber eve doğru koyulduk.
Babamla uzun zamandır görüşmüyorduk ayrı evlerde yaşıyorduk.Ev arkadaşım Megandı.Meganla yalnız iş arkadaşı değildik ev arkadaşıydıkda.Görevden zaman buldukça beraber vakit geçiriyorduk.Kapıyı açıp eve girdik o sırada Megan'a seslendim.
-Kendime kahve yapıcam sende istermisin?
Hemen 'olur' diye cevapladı.
Kahve yapmaya koyuldum ve o sırada zihnimi eski yaşanmışlıklar sardı.Annem kahve içerek hep kitap okurdu.Bunu her gün sıkılmadan yapardı.Kahve içerek kitap okumayı çok severdi bende onu izlemeyi severdim.Nerden bilebilirdim bir gün gideceğini?
Kahve hazır olduktan sonra Megan'a götürüp kendi kahvesini ona verdim.Odama doğru girdiğimde komodinimin üzerinde annemle küçükken çekildiğimiz fotoğrafımız vardı.Annem beni 8 yaşındayken terk etmişdi belki de terk etmemişdi ben öyle düşünüyorum belki bırakıp gitmek zorundaydı.Küçükken annem beni sevmediği için terk ettiğini düşünüyordum.Ben büyüdükçe babama olan öfkem de artıyordu.Çünkü bana asla annemin neden gitdiğini ne için gitdiyini söylemedi.Bazen düşünüyorum resime baktıkça diyorum ki "Bir insan sevmediği birisine bu gözlerle baka bilirmi?"
Yıllar geçti ben büyüdüm babamın ilgisizliği 'varken yok gibi olması' annemin ise olmamayışı beni bu hayatda hep zor durumda bıraktı.Okul yıllarımın pek iyi geçtiği söylenemez.Benimle arkadaş olmak isteyen tek bir kişi dahi yoktu sanki görünmezdim ben onlar için.Üniversite dönemim iyi geçmişti derslerimde oldukça başarılıydım bir yandan da babam dövüşmeyi,kendimi korumayı öğretiyordu ajanlığa doğru yöneltmişdi beni.Üniversiteyi bitirdikden sonra kendi işim üzre çalışmadım.Babamın eskiden yaptığı gibi ajan oldum.Zihnim geçmişdekileri hatırlayarak bana yaşadıklarımı tekrar ediyordu.Bunları düşünerek yatağıma geçip uyumaya başladım.
2 gün sonra
O gün bugündü Albert Evansın işbirliğinin kutlanacağı gündü.Varlıklı insanlar gibi giyinip onlardan farklı olmamamız gerekiyordu.Kutlamanın olacağı mekana internetden baktığımızda çok lüks bir yerdi.Bu yüzden siyah uzun,göğüs dekolteli bir elbise giydim. Sol bacağımın yukarılarında biten yırtmacı vardı saçlarim ise açıktı ve sağ kulağıma kulaklık yerleştirecekdim Adrianın vereceği talimatları oradan dinleyecektim.Odamdan çıkıp Meganın kapısını tıklattım.İçeriden Meganın sesi geldi.Kapıyı açtım, "Hazır mısın?"- diye sordum ve Megan'a baktım.
-Hazırım canım nasıl olmuşum?
-Megan çok güzel olmuşsun da kutlamayı çokta ciddiye alma biliyorsun.
-Biliyorum kız şaka yaptım hadi çıkalım geç kalıcaz yoksa.
Evden Meganla beraber çıktık arabaya binerek yola doğru koyulduk.
Yarım saatlik yoldan sonra kutlamanın olduğu yere vardık.Arabadan indik ve mekana göz attık.Mekanın dışarısında zengin iş adamlarının bazıları sohbet ediyordu az ötede ise plakası tanıdık olan bir araba vardı, o arabanın içinde Helena,Austin ve Axel vardı.Birden kulağıma ses geldi
-Lara duyuyormusun içeriye geçmediniz mi daha?
Geçiyoruz diye cevap vererek binaya doğru giriş yapmaya koyulduk.
İçerisi altın renkli döşemelerle süslenmiş,küçük masaların başında herkes tanıdığıyla sohbet ediyordu.Kimisi kırmızı şarap kimisi sade içeceklerden içiyordu.Kapıdan nasıl geçtik derseniz Deansın tanıdığı kız arkadaşlarının ismini kullanarak geçtik.Hal öyle oluncada görevli bizim Deanın kız arkadaşları olduğumuza inanarak 'buyurun'dedi. Bize inanacağını biliyorduk sonuçta o kızları göreceyini bizim onlar olup olmayacağımızı  tam olarak anlamayacağını biliyorduk.Daha sonra yavaş addımlarla masamıza geçtik ve içecekleri taşıyan beyefendiden bir kırmızı şarap istedim.Daha sonra yavaştan içeceğimi yudumlayarak içmeye başladım.Gözlerim bir anlık 5 masa daha ötede resimlerde gördüyüm Dean'ı gördüm.Albertde yanındaydı,oğlunun yanında durmuş sanki çok önemli konu hakkında yanlarındakı adamla konuşuyorlardı.Megan'a birazdan geliyorum diyerek masadan ayrıldım.Diğer insanlar gibi etrafta dolaşmaya başladım.Mekan o kadar büyüktü ki yukarıda daha dolaşmaya yerler vardı.Merdivenleri çıkarak etrafa göz gezdirdim.Kameraların tam olarak nerde olduğunu söylemişlerdi ana salonda en kenardaki köşede yerleştirmişdiler ve diğer 2 kamera yukarıdaydı.Etrafı incelediğimde kulaklığımdan bir ses geldi.
-Lara işler kötü Dean Evans şuanki planı bilmesede ki,öyle umud ediyorum ama seni araştırdığı ortada. Ne olur ne olmaz Meganı da al oradan çıkın plan iptal!
Bunu duyar duymaz merdivenlere doğru koştum hızlıca merdivenleri indim.İndikden sonra Albertin salonun tam ortasında elinde mikrafonla konuştuğunu gördüm.Bir eli oğlu Deanın omzunda konuşma yapıyordu.O sırada yandan geçmeye çalışarak Megan'a doğru gitmek istedim.Tam Meganın yanına yaklaşmaya az kalmışken arkamdan bir ses duydum.
-Acelen ne Lara Beck?

Bölüm sonu✨️

KADER ZİNCİRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin