Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evine gelişinin üzerinden az bir vakit geçmişken Kim Taehyung yedikleri yemeklerden kalan bulaşıkları topluyordu.
Hiç alışık olmadığı şekilde o masada uzun bir yemek faslı geçirmişti ve tam karşısında ise ona eşlik eden omega vardı. Birbirlerini izlemeyle ve ara sıra gözlerini kaçırmayla sürüp gitmişti. Taehyung ise o anlarda geçmişe dönük bir çok şeyi hatırlamıştı. Kıyaslama yapamadan duramıyordu. O bu masada ne zaman kendi sağlığı için doğru düzgün bir yemek yemişti hatırlamıyordu. Mutfağında geçirdiği en uzun vakit bu ana aitti. Her şey çok yabancıydı. Bir o kadar da yeniydi.
Alışabilecek miydi bilmiyordu. Ama alışmak için ki bunu sevdiği kişi için yapacaktı, elinden gelen her çabayı göstermeye hazırdı. Alfa hastanede yaşadıklarından sonra aldığı her kararın arkasında duracak kadar güçlü ve aydınlık bir zihne sahipti artık. Kafayı çektiği, kendini uyuşturduğu, kurdunu kaybettiği tüm o anlardan kaçmak için hazırdı şimdi.
Tüm bunlar için de koca bir destekçisi vardı artık. Ve bir kazanın sonucunda fark edilen bağımlılığından kurtulmak için yolunu aydınlatan ruh eşi vardı.
Artık Jungkook'a; huysuz ve ilk zamanlardaki manyak omegasına, kurdunun diş bilediği, kendisinin sınırlarını zorlayan ve tüm bunların eşsiz durduğu bir insana sahipti. Hiçkimsesi yokken her şeyi olacak bir insana aitti.
Şimdi kendisini yatak odasına kapatmış ve kızgınlığına denk gelen bu anla baş başa kalmıştı.
Taehyung eski zamanlara uğrayıp gelen ve sık sık omeganın durumunu merak eden düşünceleriyle pekte beceremediği bulaşık yıkama faslındaydı.
Jungkook'un, onun bu halini görse bayağı güleceğini biliyordu. Belki birazda dalga geçeceğini hissediyordu. Ki bunlarla sınırlıda değildi. Jungkook'un onun yanında olmaya devam ettikçe buna benzer onlarca olaya dahil olacağından emindi.
Ruh eşinin, bir mucizenin, ona edeceği etkilerini görmeye hazırdı.
Yine de Taehyung her şeyden habersizken Jungkook tarafından kapının kenarından izleniyordu. Ağrıyan kasıklarına ve yükselmiş olan ateşine rağmen Jungkook orada durmuş onu izliyordu. Alfanın yıkadığı tabakları rastgele dizişine, bardakları koyacak yer bulamayışına ve önünü ıslattığı tişörtüyle acemiliğine gülüyordu. Taehyung acemiliğin bir alt seviyesi olan bilgisizliğiyle bir şeyler için uğraşırken Jungkook ona fark ettirmeden izliyordu.
Alfa kurdunun olmayışının getirisi olan azalmış iç güdülerinin fark etmemesi ve feromon soluyamaması işine gelmişti. Alfa onu fark etmemişti.
Ama bu kısa sürmüştü.
Taehyung başkasının olsa kısa sürede bitirebileceği işi uzun bir zaman sonrasında olsada halletmişti. Arkasını döndüğünde ise omegayla karşılaşmıştı. Kendi beceriksizliğini görmüş olmasını bir kenara atarak orada duruyor olmasına sevinmişti.
