ASKERLERİNDE MUTLU OLMAYA İHTİYACI VAR!

Bölüm 2

Yaklaşık 10 dakika kadar bekledikten sonra gelen  polis ve ambulans sirenleri ile oturduğum kaldırımdan kalktım. Polis arabasından Burak indi geldi ve bana sarıldı. Burak'la çocukluktan arkadaştık. beraber yetimhanede büyümüştük biz...

Onu böyle çağırışım ilk değildi, bu dünyadaki pisliklerin soyu tükenmedikçe sonda olmayacaktı..

Burak bir bana bir de yerdeki çocuklara baktı. Sen iflah olmazsın der gibi bakarak ezberimde olan sözleri söyledi.

"Kızım gene ne yaptın ya!" dedi

"Gerekeni" dedim bende. Burak bana baktı sırıtıyordu gene sonra telefonunu çıkarttı ve birisini aradı. 

"alo"

........

"iyiyim Ekrem abi benim attığım konuma 8 tane ambulans gönderir misin?"

..........

"Bizim kız gene yerinde duramamış"

..........

"tamam abi görüşürüz" dedi ve kapattı .

"Burak sen halledersin ben geç kaldım bayyy." diyerek koştuğumda  arkamdan burağın "Kaç sen kaç kaç sonunda arkanı toplayan Burak var sonuçta ben olamasam ne yapacan acaba" dediğini duymuştum. Salak şey senii. Koşarken telefonumun çalmasıya yavaşladım ama koşmaya devam ediyordum . Önüme bakmıyordum hırkamın cebinden telefonumu çıkarırken önümde duran taşı fark etmemiştim.

 Taşa takıldım gözümü kapatıp  yere düşmeyi beklerken  düşmediğimi fark etmemle gözlerimi açmam bir olmuştu. Birisi beni tutmuştu. Yavaşça kalkıp tutan kişiye baktım. Benim yaşlarımda  duruyordu. 

"Önüne bak küçük " dedi ve gitti.  Neden dünyadaki salaklar beni buluyor diye düşünürken  telefon bir kez daha çaldı. 

"Meleğim  nerdesin sen egeye mesaj atmışsın merkete gidiyorum diye hala gelmedin"

 "Abi küçük bir pürüz çıktı ama hemen geliyorum"

"Gene mi kavga ettin bir gün de belaya bulaşma be yavrum"

"Bende isterim ama olmuyor işte napim geliyorum by " dedim ve yüzüne kapattım. hehehehhehe . kesin çok kızacak ama olsun banane. Hızlıca gidip market alışverişimi yapıp çıktım ve eve doğru yöneldim.

.

.

.

Sonunda eve gelmiştim. hızlıca kapıyı çalıp açmalarını bekledim. Annem ve babam tatile gitmişlerdi. Yanlız kalmak istemişlerdi. Kapı açıldığında abimin kızgınlık karışık sen iflah olmazsın bakışlarına maruz kaldıktan sonra içeri girdim.

 Bu arada söylemeyi unutum ben yanlışlıkla abimin kredi kartını almıştım. 

"Abicim ben kartımı düşürmüşüm 7 bin TL'lik alışveriş yapmış. Yapanı  bir bulsam varya!" dediğinde sesli bir şekilde yutkunmuştum.

"Ne yapacaksın ki bulursan." Diye sordum ama o başka yere bakıyordu. baktığı yere bakınca kendime dedimki neden ya neden. çünkü cebimdeki abimin kredi kartına bakıyordu. tam kredi kartını alıp cebime sokacaktım ki abim benden önce davrandı ve kartı aldı ve baktı ...

............................

Şu an sinema odasında korku filmi izliyorduk . Abim biraz kızmıştı kredi kartını aldığımdan ve telefonu yüzüne kapattığım için. Ben korkmuyordum, abim korkmuyordu, ege korkuyordu. Ama Egenin korktuğunu sadece ben biliyordum. Çünkü abim öğrense egeyle dalga geçeceğinden ona anlatmamı istememişti ege. Abim başta ege ortada ben sonda oturuyordum. .......

Filmi izleyip odalara dağılmıştık. Uyuyordum ta ki kapım tıklatılana kadar. hemen yastığımın altındaki silahımı alıp yavaşça kapıya gittim .Açtım  silahımı kapının önündeki kişinin kafasına dayadım. Elimi ağzına kapattım.

 Ona biraz daha yaklaştıktan sonra önümdeki kişinin elindeki yastıkla çırpınan ege olduğunu gördüğüm . Hemen başındaki silahımı ve ağzındaki ellerimi çektim. Ege hemen bana sarılıdı. İçeri geçip yattık. Korku filminden dolayı çok korkmuştu. Velet