Gözümü açtığımda bu kırmızı beni kör etti,dolu dolu vişne kokusu geliyordu.
Kuş tüyünden bir yataktaydım sanki çok rahattı.kıpkırmızı...Bu kırmızı artık içimi karartıyordu...Ne zamandır buradaydım? Uzun zaman olduğu kesindi.
Yatakta doğruldum ve bir umutla "Kimse var mı?" Dedim yankı benimle beraber tekrarladı "kimse var mı?...kimse var mı?...Kimse var mı?" Buna alışmıştım uzun zamandır bu tekrarlanıyordu insan ne kadar umutla dolu bir varlık.Nerede olduğumu artık ezberlemiştim sürekli aynı yerde uyanmak ve kaçmaya çalışmak buradan çıkmaya çalışmak beni çok yoruyordu...Her seferinde bir aksilik olup aynı yerde kalkıyordum.Geçmişimi ve kendimi hatırlamaya çalışsamda beceremiyordum...
Ellerime baktığımda kana bulanmış gibiydi bir yatağın üzerinde doğruldum,ellerime baktım sonra da burnuma getirdim bu bir kan değildi...Tabi değildi...Vişne kokuyordu baş parmağımı yaladım "Vişne!" Dedim.
Her şey solmaya başladı bu alışık olduğum bir manzara değildi "Bu ne be?" Dedim öfke ve şaşkınlık dolu bir sesle çok kez kendi kendime konuşuyordum belki yalnızlığımı bastırmak içindi,burada bir çiçek bile yoktu bazen öldüğümü düşünüyordüm...Tek bir yerde top gibi birikti bu kırmızı top hızla büyüyordu ve ben ne yapacağımı bilmiyordum korkudan buz kesmiştim.Yataktan bir hücumla kalktım büyüyen kırmızı topa baktım "Bu bir kurtuluş olabilir!" Dedim heyecanla ve ona yaklaşmaya başladım gerçekten canıma mı susamıştım? Ayaklarım beni topa doğru yönlendiriyordu.Topa yakınlaştıkça simsiyah saçlarım arkaya doğru savruluyor ve üzerimdeki koyu kırmızı elbise havalanıyordu.Etraf tamamen solmaya başladı top iyice büyüyordu.Ben uzaklaşmaya başladım adımlarım geri geri gidiyordu, çok korkmuştum belki de bu beni öldürecekti kafam çok karışmıştı.
Büyüdü,büyüdü,büyüdü...Ben büyülenmiş gibi topa bakıyordum.Etrafta kırmızı tamamen kaybolduğunda top her şeyi içine çekmeye başladı "Hayır...Hayır...Hayır!" Koşmaya başladım ve yatakla beraber top beni yuttu.
***
