MIND GAMES (Under Revision)

CHAPTER 6

SHERRON

BUMALIK na kami sa kwarto at ang bawat isa ay may kani-kaniyang ginagawa. Kinuha ko na yung manga book na binabasa ko. MHA(My hero academia)yupz ito yung fav ko sa lahat.

Sa sobrang focus ko ng pagbabasa diko na namalayan ang bilis ng oras. Hapon na pala. Tumayo ako at nag stretch ng katawan. Nakita kong nakatulog pala si Kanna sa sofa samantala ang mga boys ay nakakalat(nakatulog) sa sahig.

Lumabas ako at dumiretso sa garden, tandang tanda ko pa na nandito ako bago mapadpad sa may malaking puno. Nagtataka ako bat ako napunta doon eh dapat nandito ako.

"Sherry?" Tawag ng lalaking may baritone voice. Nung lumingon ako nakita ko si Jaedon.

"Ah—Jaedon?" Tanging sambit ko at lumapit sya sakin.

"Why are you here? Delikado dito."

"Same question." maliit kong sagot and he smirked.

"I love gardens tho." Tanging sagot nya at umupo sa carabao grass.

"Hindi ba mag aalala yung half half boy na yun sayo?" Tanong nya at napakunot ang noo ko. Half half boy?

"Who?"

"Kim Haruna? Hindi bat half korean half Japanese yan?"

Napatango tango ako. Oo nga no? Bat ngayon ko lang narealize? Ambobo ko talaga akala ko good at observing ako pero parang nasa beginner level pa din.

Nagkaroon ng nakakabinging katahimikan sa aming dalawa. Diko alam anong sasabihin di ko naman close to eh.

"Sherry?" Tawag pa sakin. I know this voice, It's Sevi.

"Are... You guys dating here?" takang tanong nya and I shook my head saying no.

"Kind of." sagot ni Jaedon na nakangisi.

"Di waw." nakangiwing sagot ni Sevi.

Lumapit sya samin sabay abot ng snacks and juice. Napaupo kaming tatlo habang nakatingin sa nag iisang Rose flower sa mga tulips.

"I miss my old life." biglang sambit ni Sevi at napatingin ako sa kanya. Kitang kita sa mga mukha nya ang labis na lungkot. Hindi lang naman ako ang nalulungkot dito kundi kaming lahat. But what can we do? Eh pinaparusahan nga kami dito.

"Yeah. But... Aren't you guys curious who is the mastermind behind these event?" Tanong ni Jaedon at napaisip ako.

"Maybe someone we know?" sambit ni Sevi and we sighed.

"Pano kung isa saatin? Diba? After all most number of students in our class are sinners. Li. Te. Ra. Lly. Sin. Ners. " Kinilabutan ako sa salita ni Jaedon. Sa tingin ko may point sya, kasi impossibleng di kami kilala nito. Pero mas lalo kaming kinilabutan nang makita namin ang Mental model na naglalakad. Biglang nanginig ang tuhod ko sa takot ng lumapit ito samin. Ni isa saamin ay hindi makagalaw, akala namin tatapusin na ang buhay namin pero nag abot ito ng sulat.

Isang threat.

[Dear players,

How's your day? Don't enjoy too much the game has just begun.

Lemme know who you taught is a killer. The person who able to reveal the killer...will survive. ]

Agad kaming napatakbo pabalik sa building at nakita namin ang mga kaklase namin sa main salas.

"Guys... Have you all received a letter?" Hingal na hingal na sabi ni Sevi. At halos lahat sa kanila ay nakatingin ng masama saakin.

"Maybe the killer is one of us." Sabi pa ni Lexi na diretsong nakatingin sakin.