GECENİN OYUNU

2.bölüm

Çarpmanın etkisiyle dalgın bir şekilde yürüyen çocuk kendini birden yerde buldu. Helin'in düşen çocuğu kaldıracak ne zamanı vardı nede bir an duraksayacak cesareti.

En yakın arkadaşı. Kendinden çok zaman ayırdığı, kendinden çok sevdiği kişiyi kanlar içinde görmüştü. Dert ortağı, sırdaşı, zaman ayırdığı tek erkek... Onun için her şeyini feda edebilirdi. Onu hep koruyup kollamıştı ama az önce hiç bir şey yapamamıştı. Sadece korkup kaçmış ve gözyaşı dökmüştü.

Olduğu yerde dizlerinin üstüne yığıldı. Sadece ağlıyordu. O görüntüyü gözünün önünden silemiyordu. Aklına geldikçe o soğukluğu bir daha hissediyordu. Omzuna birinin dokunduğunu hissetti. Ona dönüp bakamadı. Sesi gelene kadar yüzünü yerden ayıramadı. Kendi hıçkırıklarından karşıdakini duymakta zorlanıyordu. Kolunda sıcak bir dokunuş hissetti. Evdeki hissettiği soğuğun aksine bu güven vericiydi. Kolunu tutan çocuğun yardımıyla ayağı kalktı. Göz yaşları hala durmadağından karşısındakini net bir şekilde göremiyordu. Dengesini kaybetmeye başladı. Daha fazla dayanamayıp kendini boşluğa bıraktı. Yanındaki çocuğun kollarının arasına yığıldı.

Gözlerini yavaşca açtı. Odasındaydı. "Uyandı." bu ses ona tanıdık geliyordu. Gözlerini etrafta gezdirdi . Duyduğu ses kardeşinindi. Ama o...Kardeşi yanına gelerek boynuna sarıldı . Kardeşiyle göz göze gelince yattığı yerden doğrulup çığlık atmaya başladı onu kollarından tutup geri yatıran ve sakinleştirmeye çalışan o gün iş yerinden izin alan babası oldu.
-O.. O... O yaşıyor. Yo yo Yo bu gerçek olamaz rüya bu sen ölüsün banyoda kanlar içinde...Aman tanrım gel buraya ! dedi .Ona öyle bir sarılıyordu ki..Kardeşi hiçbişe diyemiyordu...
-Kızım iyi misin? Lütfen sakin ol. Ne ölnesi...? Dedi annesi kızının bu haline acıyan bir sesle. Her olayda Helin'in yardımcısı hep annesi ve kardeşi olurdu. Helin hep bir sıkıntısı olduğu zaman annesine dökerdi ama bu konuyu kimseye açma niyeti yoktu en azından tüm ayrıntısıyla. Kendisine deli denilmesini istemiyordu. Ama gerçekten o gördüğü kardeşi değil de kimdi ?
-Anne iyiyim ben sadece kabus gördüm sanırım... . Annesi bu söylediklerine inandıktan sonra ayağa kalktı . "O zaman yakınımızda ki markette çalışan kasiyer çocuğa teşekkür et o haber verdi bize". diyip göz kırptı .

Annemin bu sözlerinden sonra kalbim deli gibi çarpmaya başladı. İyi de o çocuğun burda ne işi vardı ?

Ah aman tanrım...

Medya...Helin 'nin kardeşi..İyi okumalar...