Keyifli okumalarrr🌟
Hala bana bakıyordu. "Niye sırıtıyorsun sen önemli bir şey söylüyorum?" Ha? Ne demişti ki? "Duymadım ki ben ne dediğini Yavuz abi." "Kimle konuşuyorsun sen?" Aaa üstüme iyilik sağlık sanane be. "Uğur ve kızlarla Yavuz abi kimle olacak?" Abim de bize bakmıştı ama bir şey demiyordu. Abim bana karışmazken ona neydi ki? Sanki beni çok önemsiyor gibi. "Telefonu ver!" Bismillahirrahmanirrahim euzubillehimineestanirracim "Niye?" Sinirlenmişti bir şeye ve şu an bu siniri benden çıkarıyordu. "Yalan söylüyorsun!" Bunu demeyecektin işte yiğidim. Abime baktığımda garip bir şekilde Yavuz abiye bakıyordu. "Pardon da Yavuz abi bana abim bile karışmazken, ailem karışmazken sen neden karışıyorsun? Yalan falan da söylemiyorum ayrıca, yalan söylemek için bir sebebim mi var benim?!" Sesim biraz yüksek çıkmış olacak ki ikiside bana şaşırarak baktı. Ama suç benim değildi ki yalancı damgasını ben onlara vurayım sakin kalıyorlar mı kalmıyorlar mı görürüz. "Tamam Mine geldik zaten hadi iyi dersler güzelim." Abim gerginliği yok etmek için uğraştı. Allah'tan gelmiştik yoksa cinayet işleyecektim. Arabadan bir hışım indim.
İçeri girip çantamı Uğur'un kafasına attım. Son anda tuttu. "Noluyor kızım ne bu sinir? Sonra erken kırışırsın demedi deme." Uğur'a ters ters baktım. "Senin o aptal abin biraz önce bana yalancı damgası vurdu. Neymiş ben yalan söylüyormuşum." Uğur bana şaşırarak bakıyordu. "Kızım senin de bir dediğin bir dediğini tutmuyor. Bir diyorsun ki 'ben bu herife ölürüm, o benim hayatımın aşkı, yiğidim, tek yolum, kocam' şimdi de diyorsun ki 'bana ne hakla karışır? O kim ki?' Hani kocandı?" Azıcık tutarsız olabilir dediklerim. Ama bu onu haklı yapmaz. "Olabilir." Uğur cevap vermeme hakkını kullandı ve sessiz kaldı.
Sonrasında kızlar geldi. Durumu anlattım ve onlar da beni haklı buldu. Uğur üç kızın arasında yorum yapmak istemediğini söyledi. Ders Zöhre hocanındı, kadın tam bir takıktı. O derse girince sustuk. En son bizi okuldan kime verirsin muhabbeti yaparken yakalamıştı. Tabi üstün konu değiştirme ve yalan yeteneğimiz ile konuyu değiştirmiştik. Dershane bittiğinde parkta oturmaya gittik. Uğur bizimle kalamadı babası işleri olduğunu söyleyip onu almıştı.
Eda ve Berfin salıncakta otururken ben de karşılarındaki bankta oturmuş o yontulmamış kütüğe yazıp yazmayacağımı düşünüyordum. Eda hızla kafasını kaldırdı, evet geliyor. "Ya sen anonim olarak niye yazmayasın ki yaz kızım. Sonuçta o Mine ile kavga etti anonim ile değil." Berfin de onaylar şekilde kafa salladı. Eda konuşmaya devam etti, "Ne yapacağız biliyor musunuz?" Befo ve ben kafamızı hayır manasında salladık ama Eda bize karşılık sinsi bir gülüş bıraktı. "Siz bilmezsiniz ama ben bilirim. Şimdi bak Mine sen böyle hiç olmadık anlarda bu herife yazacaksın. Annesiyle babasıyla otururken, telefon başka birinin elindeyken, saçma sapan her an yazacaksın. O da söz verdiği için seninle konuşmaya devam edecek. Bu şekilde intikam alabilirsin. Yani daha farklı fikirlerim var da onlar biraz riskli." Befoyla birbirimize baktık ikimizin de gözleri aynı şeyi söylüyordu. "Peki Eda kuşum biz nereden bileceğiz onun ne yaptığını?" Eda Berfin'e kınar gibi baktı. "Uğur niye var gülüm? Hem arada bir takip ederiz. Yani kısaca çözüm çok." Ne kadar riskli olsa da kabul ettik. Eda heyecanla el çırptı "O zaman operasyon başlasın."
Sonrası aynıydı herkes evlerine dağıldı. Eve geldiğimde annemle babam içeride baş başa oturuyordu. "Mine kızım gel bir buraya." Babam bana seslenince yönümü oturma odasına çevirdim. Karşılarına oturdum. Sanırım az çok ne olacağını biliyordum. "Derslerin nasıl yavrum." Evet, o kritik soru. "İyi baba çalışıyorum." Babam kafa salladı. İnanmadı tabii. "Öyledir kızım ama bak bir sene mezuna kaldın zaten. Bir seneni daha heba etme. Yazık değil mi sana? Senelerin çöp oluyor." Haklı dağılın. "Doğru söylüyorsun bana ama ben çalışıyorum." Yavuz abimden kalan zamanda. "Tamam kızım aç mısın annen yemek hazırladı, biz çıkıyoruz şimdi." "Nereye baba?" Babamın yüzünde bir anda güller açtı. "Erdemler bir kızı beğenmiş ona bakmaya gideceğiz." Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Tüm enerjim modum her şeyim sıfır şu an da. "Kimmiş kız?" Erdem amca Yavuz abinin babasıydı. "Aşağı mahalleden Selin var ya kızım. Maşallah çok efendi çok hamarat bir kız. Tam Yavuz oğluma göre." Annemin Selin'i övmesi ile dişlerimi sıktım. O kız hamarat falan değildi. Sinir bozucu mikrobun tekiydi. Varlığı bana batıyordu o kızın, beni de sevdiği pek söylenemezdi. Duygularımız karşılıklı neyse ki ben de ondan haz etmem. "Anladım anne." Baska bir şey demeden odama gittim. Yatağıma zıpladığım gibi kafamı yastığa gömüp ağlamaya başladım. Bu gün kavga etmiş olmamız benim sevgimi azaltmadı.
