Przeszłość pomiędzy teraźniejszością

Prolog

Lipiec 2012
    
      Promienie słońca oświetlały ich uśmiechnięte twarze. Dzieci siedziały w domku na drzewie zbudowanego przez ich ojców i podziwiały zachód słońca, które  odbijajało się w tafli małego jeziorka. Ich magiczne miejsce. Pełne cudownych wspomnień i zabaw.
     Mała Lili opierała się o klatkę piersiową swojego najlepszego przyjaciela i wpatrywała się w widok rozciągający się przed jej oczyma, za to mały Li podziwiał inne widoki. Jego ulubionym była szczęśliwa przyjaciółka w jego ramionach.
      Zawsze był sceptycznie nastawiony na kontakt fizyczny z kimś innym. Nawet z swoją matką, ale Lili była inna. Lepsza od wszystkich. Jej dotyk go koił i właśnie w nim odnajdywał spokój.
      Brunetka poruszyła się niespokojnie i już po chwili wypełzła z objęć przyjaciela, siadając na przeciwko.
Chłopczyk zmarszczył brwi patrząc w jej duże, zielone oczy.

— Mam pomysł. — szepnęła.

— Dlaczego szepczemy? — Li był co raz bardziej zdezorientowany.

— Bo to tajne. Musi to być tylko nasze.

— Co to za pomysł?

Jej pomysły zawsze były kreatywne i inspirujące. Była mądra jak na swój młody wiek.

— Przysięga. Musimy przysiąść sobie wieczną przyjaźń. — uśmiechnęła się na dwa ostatnie słowa.

— W porządku, ale w jaki sposób?

— Może...hm...ja zacznę zdanie a ty je skończysz? — spytała cichutko. Li pokiwał głową na zgodę. — Dobrze, to...Dopóki gwiazdy będą ślinić na nocnym niebie — wskazała paluszkiem na przyjaciela dając mu znak, że teraz jego kolej.

— A moje serce bić dla ciebie.

Czegoś im brakowało. Coś co by dopełniło ich przysięgę. Pieczęć nad ich przyjaźnią. Jedyną, czystą i harmonijną.

— Będę obok. — powiedzieli równo.

Uśmiech, który rozkwitł na twarzy małej Lili był tak cudowny, że Li często uważał ją za najpiękniejszą dziewczynkę jaką spotkał.