2.Bölüm:Geçmiş'in İzleri

5 1 0
                                    

Yıllar Önce...

"Bırak" diyerek beni tutan kola direnmeye çalıştım.Fakat başarılı olamadım.Beni nereye sürüklüyor?Bu adam da kim? Aklımda bin bir türlü sorular vardı.Adam'ın yüzü maskeliydi,boyu oldukça uzundu fakat zayıftı.Leylek.Zayıf olmasına rağmen oldukça güçlüydü.Şu an saat'in kaç olduğunu bilmiyordum.Tek bildiğim şey,uyumaya çalışırken eve girip beni kaçırması.Tehdit etmişti beni.Annemi öldürmekle mecbur geldim.Sokaklar ıssızdı.Bağırsam herkes uyuyordu.Ne yapacaktım?Ya kötü bir şey yaparsa?Öldürsün de kurtulayım artık.Korktuğum şey ölmek değildi.Daha 14 yaşındaydım.Hayatım mahvolurdu.Buna izin veremem.

Yaklaşık bir yarım saat süren yürüme'nin ardından büyük bir eve gelmiştik.İçerisi pavyon gibiydi.İçeride iğrenç şeyler görüyordum.Kusacaktım.Ev iki katlıydı.O leylek adam beni ikinci kata çıkardı.İkimci kata geldiğimizde bir sürü oda vardı.Odalardan çığlık sesleri geliyordu.Korkmaya başlamıştım.
"Yapmayın!"
"Dokunmayın!"
Çığlık sesleri kulağımda yankılanıyordu.İçeride neler oluyordu?
"Neden çığlık atıyorlar?"dedim hâla elimi tutan şerefsize.
Pis bir gülüşle "Merak mı ettin,kendin öğrenmek ister misin?"diyerek beni bir odaya koydu.

Sikerim böyle işi.Oda baya büyüktü.Büyük bir yatak, aynalı bir dolap,koltuk,masa ve bir oda vardı.Büyük ihtimalle o oda banyoydu.Dolap'ın çekmecelerini kurcalamaya başladım.Topuklu ayakkabılar,kıyafetler falan vardı.Ne gereksiz eşyalar.Yatağa oturdum.Korkudan tir tir titriyordum.Korksam da bunu belli etmemeliydim.Sakin olmalıydım.Büyük ihtimalle bir adam gelecek.Sonra namusuma leke sürmeye çalışacaktı.Nah izin verirdim.Oruspulara bak.Evimden alıp beni oruspu mekanına getiriyorlar.Ama bu katta ki odalarda çığlık sesleri vardı.Demek ki onlar zorla getirilenlerdi.Alttakiler de hevesli olan oruspulardı.Daha ben kaç yaşındaydım?
Anasını satayım daha lise bile değildim.Ağzımı bozacaklar illa.

Kısa bir bekleyiş'in ardından bir adam geldi.Yanında da benden büyük duran bir kız.Kız çok ağlıyordu.Ağlamaktan yüzü kızarmıştı.Siyah saçları, büyük yanaklarıyla tatlı bir kızdı.Ama yüzüne göre çok zayıftı.

Kızı yere atarak "Sus kız sümüklü"dedi adam.Piç'e bak.Bok herif.

Kız'ın yanına oturdum.Elimi tuttum.Kulağına fısıldayarak "Korkma çıkacağız buradan"dedim.

Adam pis pis sırıtarak"Hanginizden başlasam acaba" dedi.
"Sen sümüklü,seni seçtim."
"Ne olur yapma, yalvarırım."dedi hıçkıra hıçkıra.

Adam kız'ın ince bileğinden tuttu.Kız'ın tişörtünü çekiştirmeye çalıştı fakat kız direniyordu.Bir şeyler yapmam gerekiyordu.Hemen dolapta ki çekmecelerden topuklu ayakkabıyı aldım.Kız sadece iç çamaşırlarıyla kalmıştı.Yapmam gerekiyordu.Çok hızlı nefes alıp veriyordum.Hayır,bunu yaşanmasına izin veremem."Bırak onu"diyerek adam'ın kafasına topuklu ayakkabı'nın sivri ucuyla vurdum.Adam'ın boşluğuna gelmişti, kafasını tutuyordu.Kendine gelirdi birazdan.Aynalı dolap'ın önüne geldim.Topuklu ayakkabıyla aynaya vurdum.Bir vurmamla,ayna paramparça olmuştu.Yere düşen cam parçacıklarından birini aldım ve adam'ın dizinden ayak bileğine kadar kestim.Adam acıyla kıvranırken,kız bağıra bağıra ağlıyordu.Ölmedi ki canım.Niye ağlıyorsun?Adam şimdilik bir şey yapamazdı.

Dolaptaki kıyafetler'in hepsi çok açıktı ama mecburduk.Buradan çıkabilmek için alt kattakiler gibi olmalıydık ki kimse anlamasın.Adamı bağlayıp banyoya koymuştum.Bu arada o kızla da tanışmıştık.İsmi Sema'ymış.Güzel isim.17 yaşındaymış.Yetimhaneden kaçmış.Bir eve misafir olmuş,o evin sahibi de Semayı buraya getirmiş.Sen ne diye bir yabancıya güveniyorsun ki? Neyse şu anda daha önemli işimiz var.Dolaptan bir elbise çıkarttım ve Semaya verdim.Dürüst olmak gerekirse ben giymek istemiyordum.Ama mecburdum.Dolaptan bir mini etek ve bir crop çıkarttım.Elbiseler olmazdı.14 yaşındaki bir kızdan ne istiyorsunuz kardeşim.

Sema sürekli odadan nasıl çıkacağımızı soruyordu.Bense başka odalarda ki insanları düşünüyordum.Onları bırakamazdık.Kim bilir ne yaşadılar?

"Telefonla polisi arayalım"diye bir öneri sundu Sema.Mantıklıydı ama telefonu nereden bulacaktık acaba."Telefonu nereden bulacağız?"dedim.Elinde tuttuğu telefonu gösterdi,"Adamdan çaldım."
"Ayy ben senin bal damlayan ağzını yerim."dedim sırtına vurarak.Bu samimilik nereden geliyordu bilmiyordum ama ona çok yakın hissediyordum.Telefonu bana verdi ve polis'in numarasını girdim.Çalıyordu.
"Buyurun polis"

2 saat sonra

Her şeyi teker teker anlattım.Yoldan geçerken gördüğüm tabelaları anlatarak polisler'in adresi bulmasını sağladım.Polisler evi bastıktan sonra bizi karakola götürmüştü,ifade vermiştik.Anneme haber verip bizi almışlardı.Ve yorucu bir gece'nin sonunda nihayet evdeydik.Semayı da bizim eve getirmiştim.Semayı evlatlık alması için Annemi ikna etmiştim.Annem gelir gelmez uyumuştu.Bizse karanlıkta, yatağımda oturup sohbet ediyorduk.
............................................................................................  

Yorucu bir gecenin ardından eve gelip direkt uyumuştuk.Çok yorulmuştum.Bütün gece ayaktaydım.Hasta olmazsam iyidir diye düşünürken,hapşurmamla şomağzıma sövmem bir oldu.İki ay sonra zorunlu atama olacaktı.Allah bilir neresi çıkacaktı?

...............................................................................................

Bavulumu hazırlıyordum.Alp tatile çıkacağımızı söyleyip evden çıkmıştı.Nereye gittiğini bilmiyordum ama son günlerde garipti.Her gün bir yerlere gidiyordu fakat bana söylemiyordu.İşim var diyordu.Alp'e güveniyordum ama içimde bir sıkıntı var.Sanki kötü bir şeyler olacakmış gibi.Benim yaşadıklarım bana yeter de artar da.Tam hayattan zevk almaya başlarken bu da neydi böyle? İçim hiç rahat değildi.Of of.Bilmiyorum.Belki de ben kuruntu yapıyorumdur.Telefonum'un ekranında beliren bir mesajla dikkatim dağılmıştı.

"Güzelim, tatili bir hafta erteleyelim ve bende bir hafta eve gelemeyeceğim.Üzgünüm.Kendine iyi bak"

Nasıl ya? Önce kendisi söylüyor tatile gideceğiz diye sonra da bir hafta erteleyelim.Neler oluyor? Ya neden her şey düzelirken tekrardan her şey bombok oluyor.Alp geçmişim'in açtığı yaraları sarmıştı.Şimdi ise o sarılı yaralar kanıyordu.Anlayamıyordum nedenini? Ben nasıl biriydim? Neden sürekli kötü bir şeyler yaşıyorum? Neden ben? Neden? Gözümden akan bir damla yaş telefonum'un ekranına damladı.Bir damla daha,ve bir damla daha...

PAPATYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin