KABİN

𝟭°Kabin

Önceden söylemek istiyorum; ben çok iyi bir yazar değilim. Hatta yazar kategorisine girer miyim ondan bile emin değilim. Aklımda oluşmuş bir hikayeyi burada kurgu olarak paylaşıyorum.

Yazım hataları, noktalama işaret hataları olursa fark ettiğimde düzeltirim. Araya fark etmeden kaçan hatalar için yapabileceğim bir şey yok. (Fark etmediğim sürece)

Çok büyük bir beklentide olmadan başlayın lütfen.

"NOT: Kitap kapağı ve adı değişebilir, kesin değildir!"

Okuyan ve destek verecek olanlara teşekkürler.

Herkese iyi okumalar.

Başlama tarihi alalım buraya

[]

Sevgimde bencilim sana, her şeyin bana olsun..

2022

Karin

Üstümdeki elbiseye bakarken kötü bir yeri var mı diye de kontrol ediyordum. Kırmızı tonuyla açık beyaz cilt rengime de uymuştu. Etrafımda bir kere daha döndüğümde yüzümdeki sırıtma ile aynadaki halimi izliyordum.

Renkli kıyafetler giymek beni her zaman çok mutlu ediyor. Üzerime ne giyersem hep öyle cıvıl cıvıl kalacakmışım gibi.

Daha sonra kabinden çıkıp annemin yanına gittim. Kıyafet reyonları arasında gezinirken bakmaya devam ediyordu. Karşısına geçip etrafımda dönüp gösterdim.

"Nasıl?"

Annemin bakışları bana kaydığında yüzüne bir gülümseme düşmüştü.

"Her zaman ki gibi," Gülümserken içimi sıcacık ediyordu. "..mükemmel ve cıvıl cıvıl."

Annemin sözleri tekrardan etrafımda dönmeme sebep olmuştu.

"Alalım bunu."

Rengi konusunda emin olmayarak anneme karşı konuştum. "Ama anne bunun rengi daha koyu kalıyor diğerine göre. Bence diğerini alalım."

"Benim güzel kızım, hep böyle açık renkli elbiseler giyiyorsun. Bak annenden feyiz al." Saçını arkaya savurduğunda bende güldüm. "Azıcık cüretkar ol ki evde kalma kızım!"

"Anne evde kalacağım ne malum?"

"Bu gidişle gerçekten de kalacaksın. Hep dillendiriyorum.." Bunu yeni fark etmiş gibi kulağını çekip eliyle yan tarafımızda bulunan kıyafet reyonunun askılıklarına vurmuştu.

"Allah korusun!"

"Anne bazen beni evden kovmak istediğini düşünüyorum."

"Evde kalırsan olacak olan o!" dedi. Alay ederek söylemişti. Evde kalmaz da evlenirsem sürekli olarak beni özleyip 'neden evlendin ki?' diye yakaran da o olacaktı.

"Neyse, diğerini alıyoruz dimi anne?" Tatlı olabileceğini düşündüğüm bir bakış attım.

"Hayır bu üzerindekini alıyoruz. Git kabine çıkar hadi." Baygın bir bakış attım.

Bir nefes bırakarak kabullendim buna. Kabine geri döndüm. Üzerimdeki elbiseye son bir bakış atıp arkamdaki fermuarını açmaya başladım.

Fermuarı aşağıya indirmiş, kıyafeti üzerimden çıkarırken kabin kapısı bir anda açıldı.