görücü usulü aşk ♡

16♡

Dün aldığım haberden sonra hiç uyumamış sürekli ağlıyordum babam annem ve abilerim beni hiç yalnız bırakmıyor du kızlar da gelmişti bugün keremin naşı gelecekti hava alanına gidecektik annemler benim gelememi istemiyorlar dı ama ben yine de gidecektim sevdiğim adama bebeğimiz olacağını söyleyecektim ama benim keremim yaşıyor du Ben hissediyorum onu çok özlemiştim ben onsuz nasıl yaşayacaktım ki şimdi benimle uğraşacak kimse kalmadı artık ben onsuz nefes bile alamıyorum artık saate baktığımda saat sabahın 5 olmuştu  saat 8 keremin cenazesi gelecekti uykum olmadığı için aşağı bahçeye indim herkes uyuyunca biraz hava almak istedim bahçeye gittiğim zaman kerem aklıma geldi beraber 2 hafta önce bu bahce de ailecek mangal yapmıştık ama artık o yoktu ne yazık ki bahce de ki salıncağa binip elimi karnıma koydum ve bebeğimle konuşmaya başladım

" baba bizi bıraktı yavrum biz onsuz nasıl yaşayacağız ben de bilmiyorum ama onu şimdi den çok özledim ben o olmadan nefes alamıyorum ki şimdi onsuz bir ömür nasıl sürdürüle bilirim ki ben de bilmiyorum " dedim bebeğimle konuşurken ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ardından kalbim sıkıştı ve karnıma bir sancı girdi

" yapma bebeğim sende beni birakma ne olur yap-  ahhhh  " dedim ve abilerimi çağırmaya başladım

" yardım edin ahhh " dedim ve ağlamaya başladım o sira da Barlas ve tunga abim geldi

" ne oldu sana güzelim " dedi Barlas abim

" abi bebeğim de beni bırakacak ne olur yardım edin ahhh" dedim

" Tamam güzelim sakin ol bebeğini kurtaracam sana söz " dedi

" tunga arabayı hemen hazırla " dedi Barlas abim bağırarak

" abi ne olur acil ol bebeğim gidiyor " dedim

"Sakin ol güzelim bebeğin bizimle kalacak " dedi

" abiii ahhhh" dedim ve bayıldım

Barlas 'tan

Tungayla beraber inci düşünüyorduk ikimiz de uyuyamıyorduk kardeşimiz o haldeyken uyku bize haram di ardından tunga

" abi biz ne yapicaz şimdi inciyi nasıl tekrar eski haline getirecez" dedi

" ben de bilmiyorum tunga keşke elimden bir şey gelse " dedim

Ardından biz Tungayla konuşurken aşağıdan bir bağırm

a sesi geldi

" abi bu incinin sesi " dedi tunga ardından ikimiz beraber odadan hızlı bir şekilde çıktık aşağı indiğimiz de bahçede sesin geldiğini duyduk ve o yöne hızlı bir şekilde gitik karşılaştığımız manzara acı verici bir manzaray di inci yerde iki büklüm eleri karnında ağlıyordu

Onun yanına gittik biraz konuştuktan sonra inci bayildi Tungaya arabayı hazırlanmasını söyledim arabaya binip hastaneye geldik hemen inciyi kucağıma aldım ve hastaneye girdim doktor çağırdım sonra doktor onu odaya aldı o sıra da bizimkiler geldi İncinin bu haline hepimiz üzülüyorduk annem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu babamın da gözleri doldu ben ne yapacağımı bilmiyordum kardeşim o halde annem ağlıyordu o an keşke yok olsaydım ardından doktor odadan çıktı

" Kızım durumu nasıl " dedi babam

" durumları iyi ama düşük tehlikesi var stres ve üzüntü yapmasin yoksa bebeğini kaybeder " dedi doktor .

Doktor gittikten sonra bizde İncinin yanına gitik

İnci'den

Gözlerimi açtığımda annem yanımda agliyor du

" bebeğime bir şey mi oldu " dedim korkarak

" Yok olmadı kızım ikiniz de iyisiniz " dedi annem ardından doktor tekrar odaya geldi bana bilgi verdi ve çıktı ben de artık  .hastaneden çıkmam gerekiyor du çünkü keremin naşı gelecekti annemlere gitmemiz gerekiyor diye ısrar edince onlar da kabul etti ardından hastaneden çıkıp hava alanına gittim yüreğim sıkıştı o an Barlas abime tutundum ve ağlamaya başladım ardında orda ki askerler yanıma geldi ve beni sağlık görevlileri ile beraber keremi bekleyecegimiz yere götürdü yakama onun resmini taktılar ardından bir helikopter geldi ve o an dünya benim için durdu ne yapacağımı bilemedim sonra helikopter iniş yaptı ve içinden askerler çıktı keremin ekibi de çıktı içinden ardından keremin tabutu çıktı herkes ona doğru koştu ben olduğum yerde donup kaldım ardından keremi hemen benim önümde duran sehit bırakma taşına bıraktılar annesi gil veda etti ona sıra bana geldi hemşireler ile ona gitim önce tabuta sıkıca sarıldım ardından öptüm

" keremim ömrüm dünyam herseyim sen baba olacaksın biliyor musun hadi ordan kalk ben hissediyorum sen değilsin burda yatan sen bizi bırakıp gitmezsin ben sana ömrümü adamaya hazırım senin ne isin var burda kerem ne işin var burda böyle söz vermedin sen bana böyle söz verme kalk artık bebeğimiz için kalk " dedim ve başımı tabuta yaslayıp ağlamaya başladım ardından keremi tabunu kaldırdılar ve cenaze arabasına götürdüler arkalarından ne kadar bağırsam da beni duymadılar

Ardından keremi gömdüler ve mezarlıktan çıktık eve geldik bana keremin eşyalarını verdiler onları koklayıp öptüm ardından taziye için gelen kişiler vardı ondan dolayı aşağı indim annemin yanında otururken kızlar yanıma geldi aradan 4 saat geçmişti o yüzden herkes dağılmış ti bende odama girip yatağa uzandım ve keremi düşünmeye başladım.

Umarım beğenirsiniz sizi kocaman öpüyorum Lütfen okuyun ve beğenin yorum yapmayı unutmayın sonu biraz üzücü oldu ama olsun değer arkadaşlar hikayemiz daha yeni başlıyor haberiniz olsun 🥺🥺💗💋💗🥺💔