RoyaLand

6.Bölüm

Arkamda bir kükreme duyuldu. Ejderhalar gölgelere veya kendileriyle aynı renkte olan yerlerde kamuflaj oldular. Neden bu kadar korkuyorlardı. Arkamı döndüğümde o kırmızı gözleri gördüm.
Aklım da bazı anlar geçti. Tek sorun ben bunları yaşamamıştım…

Ejderha kıpırdamadan beni izliyordu. Suratında kendini beğenmiş ve sanki yeniden karşılaştık der gibi mimiklerini hareket ettirmişti. Ne demek oluyordu bu.

Tekrar bir anı canlandı. Bir ejderha ve insan arasında bir kavgaydı. İnsanın her yeri kanlar içindeydi. Ejderhanın da kanatları kanlar içindeydi. Bir şeyler söylüyordu ama anlamamıştım.

Ejderha saldırmak için hareketlendiğinde bir büyü ile donduruldu. Arkama baktığımda o kız vardı. Bana sinirlice bakıyordu:

—Bana can borcun var? (...)

—Sen nereden çıktın gitmiştin. (Jean)

—Şu an sırasımı gerçekten hemen çıkmamız lazım buradan. Bu arada insan bir teşekkür eder. (...)

—Teşekkürler. Oldumu? (Jean)

—Dedikten sonra bir anlamı yok ama her neyse. Elimi tut. (...)

—Neden? (Jean)

—Evlenme teklifi edicem.Salak salak konuşma datut elimi şehre ışınlanıcaz çatlak. (...)

Elini tutmamla şehre gelmiştik. Ama ejder şehri değildi.

—Burası neresi? (Jean)

—Steomaria. (...)

—Neden buradayız? (Jean)

—Nerde olmayı bekliyordun. Işınlamayı şimdilik sadece steomaria ya yapabiliyorum. (...)

—Anladım. (Jean)

Elena nolucaktı. Sözde yardım edicektim. Umarım babası karantinadan çıkmıştır.

—Orda mısın sana sesleniyorum? (...)

—A-afedersin dalmışım. (Jean)

—Neyse isminin ne olduğunu sordum. (...)

—Jean.

—Bende Rubella sormadın ama neyse.

—Büyü yapmayı nasıl öğrendin? (Jean)

—Büyü okulundan normal okul gibi düşün ekstra büyü dersleri veriliyor ayriyeten bir büyücü tarafından eğitildim. (Rubella)

—Kim zamanını birisi için harcar ki. (Jean)

—Çocuğuysa harcar. (Rubella)

—Bir dakika baban veya annen büyücümü!? (Jean)

—İkisi de büyücü o yüzden büyü konusunda yetenekliyim. (Rubella)

Ne kadar şanslı. Acaba kaçıncı level.

—Bu arada nereye gidiyoruz? (Jean)

—Seni bir kaç kişi ile tanıştırıcam. Birazdan varırız sabret. (Rubella)

Dediği gibide oldu varmıştık bile. Evin içine girdiğimizde ortada 5 kişi sohbet ediyordu. Bir kız bizi görünce koşarak Rubella’ya sarıldı:

—Nerdesin sen? Ortalar da gözükmüyorsun bu aralar. (…)

—Burdayım işte. (Rubella)

—Bu kız kim? (Jean)

—Tanıştırayım sırayla bu Loria ve ablası Taria. Bunlar da ikizler Rona ile Nova ve son olarak da Isaac. (Rubella)

—Memnun oldum ben de Jean.