KAN VE AŞK // TOMARRY ÇEVİRİ

-1- Part.1

Harry Karanlık Sanatlara Karşı Savunma derslerinden bıkmıştı. Dolores Umbridge öğretmeye başladığından beri dersler dayanılmaz derecede sıkıcı geliyordu.     Önceki gece oyun oynadıkları için geç yatmışlardı ve Harry fazla uyuyamamış, dörtten önce uyanmıştı. Ron'un horlaması yüzündendi. Bir süre sonra kendi aptallığını vurgulamak için  kafasına vurdu. Kendisinin bir büyücü olduğunu ve susturma büyüleri olduğunu nasıl unutabilirdi? Sonuç olarak, sabaha kadar dönüp dönüp uyuyamamıştı ve artık gözlerini zar zor açık tutabiliyordu. Yine de uyanık kalmak için savaştı. Yapmasaydı Pembe Kurbağa onu parçalara ayıracaktı. Ne yazık ki ders o kadar "ilginçti" ki yavaş yavaş sağduyusunu kaybetti ve önünde duran kalın kitap ona rahatsız edici bir şekilde bir yastığı hatırlattı. Bir anlığına başını yaslamak istedi...

"Şşt! Harry! Harry! Uyan!" Ron'un fısıltısı kulağına vızıltı gibi gelmişti. Kızıl saçlı ihtiyatlı olmaya çalışmıştı ama ne yazık ki bu derste hüküm süren mükemmel sessizlik sır saklamaya yardımcı olmamıştı. Profesör tabii ki masalarını fark etmişti. Harry bilinçsizce Umbridge'in nerede olduğunu görmek için etrafına baktığında yüzünde o tilki gibi gülümsemeyle onlara doğru ilerlediğini gördü. Başının büyük belaya gireceğini biliyordu. Her zamanki gibi.

Pembe Kurbağa onun yanında durdu.
"Ah,Sevgili Bay Potter her zamanki gibi dikkatleri üzerine çekmeyi seviyor. Henüz yeterince şöhretin yok ama elbette büyük Altın Çocuğun kurallarının olmadığını düşünüyorsundur." Sesinin yüksek tonu ve göğsünde çaprazlanan kollar Kurbağa'nın hatırı sayılır derecede tatmin olduğunu gösteriyordu.

"Yanılıyorsunuz profesör." Çocuk onun boncuk gözlerine bakarak cevap verdi. Elbette bu pembe şeyi saldırmaya daha da hazır hale getirmişti, özellikle de Harry durumuna rağmen sakin kalmaya çalıştığı için. Umbridge'in bakışları hızla çocuğun önünde duran boş parşömene kaydı.

"Ayrıca Bay Potter'in diğer öğrenciler  gibi not almadığını da görüyorum."  Kurbağanın memnuniyet dolu gülümsemesi genişledi.

"Ders kitabını neden değiştirilmiş bir biçimde yeniden yazmalıyım?" Sözler Harry'nin ağzından çıkar çıkmaz, Umbridge'in yüzündeki gülümseme bir şekilde zehirli bir hal aldı ve çocuk, kandırıldığını fark etti. Bu kadın ona gerçekten de paçavra gibi davranıyordu. Derin bir iç çekerek, göz ucuyla Hermione'nin ona öfkeyle baktığını fark etti. Tekrar kışkırtıldığı için ona kesinlikle içerlemiş olmalıydı.  Harry bugün bu konu hakkında bir konuşma yapacağından emindi. Ancak bu sırada Umbridge'in sesini duydu:

"Sana ne dersem onu ​​yapacaksın. Gryffindor senin sayende on puan kaybetti. Derslerimde uyumak şöyle dursun, bu tür davranışlara tolerans göstermeye hiç niyetim yok. Akşam gözaltı cezan için Bay Filch'e rapor vereceksin. Sana uygun bir iş bulacaktır, anladın mı Potter?" Harry son derece tatsız bir akşam geçireceğinin farkındaydı, ama suçlayacak yalnızca kendisi vardı. Eğer sinirlerini kontrol altında ve çenesini kapalı tutsaydı böyle bir şey olmayacaktı. Cevap vermekten başka çaresi yoktu:

"Evet profesör"  Elbette bu, Harry'nin sadece Pembe Kurbağa'ya değil, kendisine de kızgın olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Bakanlık'taki o tavuğu işe aldıklarından beri Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersleri İksir'den daha kötü hale gelmişti ki bu Umbridge için başlı başına bir başarıydı. Slytherin'lerin, Gryffindor'daki mevcut olumsuz durumdan, Harry'yi daha fazla üzmek için de olsa, profesöre yalakalık yaparak yararlanacakları açıktı. Bina  puanlarının durumu da iyi değildi. Bir hafta içinde Umbridge sayesinde yalnızca Harry elli puan kaybetmişti. Ayakkabı bağlarının çözülmesinden dolayı bile puanı düşmüştü. Kararını, kendisine göre Harry'nin kendisini değersiz bir şekilde temsil ettiğini söyleyerek haklı çıkarmıştı.  Öte yandan Slytherin, pembe şey tarafından ölçüsüz bir şekilde tercih ediliyordu.