Lustful Desires [RAVEN SERIES #1]

CHAPTER 14

Catriona's POV

unti-unti kong minulat ang aking mata at bumungad sa akin ang putting dingding at ang pamilyar na amoy. It was a daisy scent. Nilinga ko ang aking mata at napagtanto Kong nasa loob ako ng hospital room.

Ibabangon ko na sana ang aking sarili pero napatigil ako at napadaing sa sakit ng tiyan. Naalala ko pala na sinipa ako dito ni Carl. Sumuko nalang ako sa pag-upo at hinayaan na ihiga ang aking katawan.

Naalala ko ang nangyari saken. Muntikan na akong gahasain ng matandang lalakeng yon. Buti nalang at naligtas ako ni Luke at dun na nagtatapos ang ala-ala ko. Hindi ko na alam kung ano pa ang nangyari that time.

Tinignan ko ulit ang paligid at napansin na may mga pagkain na nakahain sa may lamesa. Nagtataka ako at nakita ko rin ang pamilyar na bag na nasa upuan.

"Hermès bag yun ah.. at may ganyan ring koleksyon si Veronica" bulong ko. Pero nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang maramdaman ang isang kamay na mahigpit na humahawak saken. Nkaramdam ako ng taranta dahil so pa naman dito sa hospital ang mga multo!

Mabilis kong kinuha ang kung ano mang bagay ang mahahablot ko malapit sa lamesa at hinampas iyon ng malakas.

"Bitiwan mo ko! ayoko pa mamatay! Alam kong mala-demonyo ang ugali ko pero magpapakabait na talaga ako! Gagk Di ko pa oras!" Sigaw ko habang patuloy na pinaghahampas ang kamay ngunit napatili ako nang biglang may humawak sa isa Kong kamay at pi-nin ako sa kama.

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ko si Veronica. Magulo ang buhok at naka-unbotton ang dalawang butones. Napako ang tingin ko sz cleavage niyang sumisilip kaya napa-iwas ako ng tingin at ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi.

Veronica chuckles, and then I feel her soft hand brush to my cheeks, making Ms look at her with pleading eyes.

"I'm worried about you, Catriona. I'm sorry if I didn't save you that day, " veroncia spoke with a worried look on her face.

When my gaze locks to her, I can see her eyes focus on mine. Looking at me, mix with worried and scared on her gaze. I don't know why, but I feel something strange.

And then, I was shocked even more when she hugged me tight. Her body feels warm and cosy. I can hear my heartbeats faster, and I can feel her heartbeat, too. Mas lalo akong namula sa kilig dahil sa ginawa niya.

Mukhang sa mani na ako papatol.

I reach her head, stroking her hair gently as I hug her back.

"It's okay. Nasa kulungan na ngayon ang lalakeng yon. Although nagkaroon ako ng trauma sa nangyari." Sabi ko sa kanya.

"He can't bother you anymore, Catriona. I killed him." Napahiwalay ako kaagad sa yakap nang marinig ko ang sinabi niya. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at nagsalita.

"B-bakit mo ginawa yon?" Gulat na tanong ko sa kanya. Pinisil niya ng marahan ang kamay ko at bumuntong hininga.

"Nung nakita kitang maraming sugat sa katawan at sa ulo, dun na nagdilim ang paningin ko. Dun ko na-realize na hindi kita kayang ma-protektahan. Kaya pinatay ko siya para gumaan ang pakiramdam mo, para wala ka nang iisipin. Ayokong magkaroon ka ng trauma sa nangyari. "

"Alam ko na babae ako. Hindi ako katulad ng mga lalakeng matitipuno at malalaki ang braso. Pero, kaya ko
pumatay ng tao. Natakot na akong mangyari pa ulit ang nangyari sayo nung event. Kaya, gagawin ko lahat ng makakaya ko para protektahan ka. Even if it means I will dirty my hands to kill the people who hurt you."

I was speechless. I can't believe that she can kill someone in order to protect me. I don't know why I felt a sudden strange feeling about it.

Tinikom ko ang bibig ko at napayuko. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko o sasabihin.