6. Eve gidelim

155 19 85
                                    


"sizinle bir şey konuşmamız gerekiyor"

*****

Oda da yankılanan kahkaha sesleri ile gözlerimiz mert ve ismail ikilisini buldu. 

Edin'in yaşadığımız karmaşık olayı çok güzel anlatımı son bulur bulmaz bu iki mankafa gülmeye başlamıştı ve edin ile ben ikiliye gözlerimizi dikmiş susmalarını bekliyorduk. Artık dayanamayan ben olaya el attım.

"çok mu komik Allah'ın cezaları" dememle gülmeleri yavaşlamıştı ama birbirleri ile göz göze gelir gelmez  tekrar gülmeye başladılar. Derin bir nefes vererek benle aynı durumda olan edinciğme baktım. Bu adam sıkılınca ne tatlı oluyormuş ya yiyesim geldi. 

o kişi benim jhgjkghlfbmhk

Aklıma geldikçe hafiften bir gülesim geliyordu. Olayın gülünebilecek bir tarafı yoktu ama yine de bana göre komikti. Zaten hep böyle olurdu ki.

Ferdinin konuşmasıyla ona döndük.

"yani doğru mu anladım?" eliyle beni göstererek "sen Dusan'sın " ardından edini gösterirken de "sen de Edin" demesiyle edin ile aynı anda kafa salladık. 

benimle aynı hareketi yaptı anlamadık sanki 

düşüncemle ağzımdan küçük bir kıkırtı çıktı ve edinin gözleri beni buldu. Neye güldüğümü bilmese de dudağımdaki minik tebessüme bakıp o da hafifçe gülümsedi. Bozulan kalp ritmimle kafamı diğerlerine çevirdim.

sanırım aşık olucam ben buna 

"eee peki ne yapacağız , böyle devam etmeyecek herhalde bu durum" bu sefer konuşan cengize edin cevap verdi.

"bizde ne yapacağımızı bilmiyoruz o yüzden sizle konuşmaya kara verdik"

"belki kendiliğinden düzelir" diyerek emre fikrini ortaya attı

"pek sanmıyorum"

"yine de bi uyumayı deneyin bence" demesiyle gözlerimi edine çevirdim. O da bana bakarak bilmiyorum der gibi omu silkti. 

Belki de haklıydı. Başımıza ilk defa böyle bir şey geliyordu. Düzelmesi için her şeyi deneyebilirdik, uyumaktan bir zarar gelmezdi. 

"bence denemekten zarar gelmez" edin bir süre benim yüzüme bakarak düşündü.

çaktırmayın bu süreçte çok utandım 

"peki ama bir şartım var" demesiyle hepimiz merakla diyeceği şeyi bekledik.

ben ne diyecek diye merakla beklerken ciddi suratı bi anda yalvaran bir çocuk bakışına dönüştü ve konuştu "Allah aşkına beni şuradan çıkarın"

bakışı o kadar tatlıydı ki gidip suratını mıncırma isteğiyle doldum taştım. Ama tabi ki bunu yapmayacak kadar aklım başımdaydı. 

"iyi o zaman biz bi doktorla konuşalım sonra çıkış işlemlerini halledelim sizde hazırlanın bu sırada " konuşan keremin ardından altay ben de seninle geliyim diyerek odadan birlikte çıktılar.

bunlar tanışıyor muydu 

"ben kafeterya ya gidiyorum" 

"biz de gelelim"

"ben bi lavaboya gidiyim"

"benim de telefon görüşmesi yapmam gerekiyor"

"ben de miha'nın yanına gidiyim bari" diyerek  Mert'inde odadan çıkmasıyla esmer şekerle baş başa kaldık. Niye hep birlikte kaçar gibi çıkmışlardı ki şimdi bunlar diye düşünürken,

Edin'in "sen hazırlanacak mısın " demesiyle ne giydiğime bakmadığımı yeni fark ettim. Üstümde ne olduğunu hiç kontrol etmediğim için kafamı eğerek ne giydiğime baktım. Düz siyah bir eşofman takımı vardı fena durmuyordu. 

"şuan gerek yok ben evde değiştiririm"

"sana mı gideceğiz"

"bence bana gidelim ama rahatsız olacaksan sana da gidebiliriz"

böyle de düşünceliyimdir 

"yoo sorun değil sana gidebiliriz" demesiyle tebessüm ettim 

ve onun üzerini kontrol ettim lacivert beyaz renkli bir eşofman takımıydı. Üstünde bu renkler çok güzel duruyordu. 

"sen üstünü değiştirecek misin peki, yardım edebilirim" bunu gerçekten iyi niyetimle sormuştum, kolu çatlaktı kendi başına değiştirmesi zor olurdu. 

"bende evde değiştirsem daha iyi olur" diyerek gözlerime baktı. 

onunla konuşmayı devam ettirmek çok istiyordum ama oda ya girdiğimden beri kafam durmuş gibi hissediyordum o yüzden yatağın yanındaki tekli koltuğa iyice sinerek arkadaşlarımızı beklemeye başladım.

10 dakika boyunca birbirimize kaçamak bakışlar atarken yakalanmak ve oturmak dışında bir şey yapmadık. 

en sonunda ayağımın uyuştuğunu belirten karıncalanma hissini geçirmek için ayağa kalktım ve küçük adımlarla odanın içini dolaşmaya başladım.

odanın içinde ikinci voltamı atmak için arkamı dönmüştüm ki içeri gülüşerek giren bir adet kerem ve altay çiftiyle durdum

"gidebiliriiizzzz"

*******

20 oy ve 40 yorum gelirse yeni bölüm sizindir 

öptümmm

Hayal mi Gerçek mi | Tadic&DzekoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin