Baya olmuş ya yazmayalı
Giren sınavlardan sonra hiç yazasım gelmedi vallahi
Sizinkiler nasıl geçti
****
Gözlerimi açıp kapadığımda sarı herif hala orada duruyordu . Lan ya ben cidden deliriyorum ya da hala rüyadayım.Ben hala büyük bir şokla aynadaki yansımama bakarken biri beni omuzlarımdan kendine çevirdi ama gözlerimi hala aynadan alamıyorum. Bu sefer beni tutan kişi sarsmaya başladığında gözlerimi zorlukla o kişiye çevirdim ve keremin endişeli bakışlarıyla karşılaştım.
Bana sorular soruyordu ama ne sorduğunu gram anlamıyordum , kulağıma sadece kısık sesli uğultular geliyordu . Aha bide sağır oldum aq.
Bu gidişle ben hastaneden çıkamayacağım.İçimden " bu böyle olmayacak " diyip keremin kollarından kurtuldum ve bitmiş serumun hortumunu çıkarıp ayağa kalktım . Acilen elimi yüzümü yıkamam gerekiyordu ardından da buradan çıkmam.
Ayağa kalktığım gibi yere yapışmam bir oldu . Demir eksikliği yine iş başında.
Kerem yatağın öbür tarafından dolanıp hızlıca yanıma geldi ve beni yavaşca yerden kaldırdı . Ama hala başım dönüyordu . Gözlerimi kapatıp kendime sakinleşmek için bir kaç saniye verdim .
Bir kaç saniye sonra başımın dönmesi geçince hızlıca kapıya yöneldim . İlk sol tarafa doğru gittim ama numaralardan anladığım kadarıyla o tarafta sadece hasta odaları vardı . Arkamı dönüp bir adım atmıştım ki merdivenlerden gelen bir çığlık sesi ardından da bir şeylerin düşme sesi hastane koridorunda yankılandı. ( tam tersi de olabilir emin değilim)
Arkamdan gelen Kerem'le sesin geldiği yöne ilerlemeye başladık. Arkamda duran Kerem gördüğü şeyle koşmaya başladı. Kumral adam merdivenlerin önünde boylu boyunca yatıyordu. Başında Arda ve bana tanıdık gelen bir adam vardı. Onu bir yerde daha önce görmüştüm ama hiç hatırlamıyordum.
Kerem hızlıca yerde yatan adamın yanına çöküp " Mert iyi misin ? " diye sordu. Mert , Kerem'e göz ucuyla bakıp " süperim görmüyor musun " diye alayla sordu, ardından da biraz doğrulmaya çalıştı . Yanında ki tanıdık adam hemen kolunu tutup " yardım edeyim " dedi.
Mert bir şey demedi çünkü o sırada ona hayran hayran bakmakla meşguldü.
Dördü ayağa kalktığında Kerem Ardaya dönüp "ne oldu buna " diye sordu.
Arda keremle benim duyabileceğim şekilde fısıldamaya başladı
" Ya şimdi kafeterya üst kattaymış , biz gittik ilk alt katlarda aradık tabela falan da koymamışlar ki bakıp bulalım neyse. İşte sonra biz alıcaklarımız alıp çıktık ordan , tam merdivenlerden inerken bu bir yere kitlendi sanırım kitlendiği şeyde şu adamdı çünkü etrafta başka bir yoktu. Sonra bu merdivenleri daha hızlı inmeye başladı. Onu yavaşlaması için uyardım ama hakoyu biliyonuz dinleyen kim " lan bunun adı Mert değil miydi hako nerden çıktı , neyse belki iki adı vardır. " Sonra benimde bir ara dikkatim dağıldı önüme döndüğümde bu merdivenlerden takla açarak düşüyordu , devamını zaten biliyonuz " dedi ve eğilip etrafa saçılmış yiyecekleri toplamaya başladı . Keremle kısa bir bakışma gerçekleşti aramızda ardından bizde yere çömelip ardaya yardım ettik.
Etrafı toparlayı ayağa kalktığımda mertin ağzı kulaklarında karşısındaki adama bir şeyler anlattığı gördüm sanki az önce merdivenlerden yuvarlanan o değil di.
"Bende tercümanım işte haftaya arkandaki arkadaşım keremle Fenerbahçe Futbol Klübünde işe başlayacağız " ( Keremi Fenerbahçe de hayal edebildiyseniz devam ediyorum)
Mertin anlattıklarından sonra biraz şaşırmıştım. Nasıl ya şimdi bu ikisi tercüman mıydı , hiç öyle bir tipleri yoktu aslında daha çok fizikleri futbolcuya benziyordu.
Ayrıca Fenerbahçe mi ?
Yani benim oynadığım takımda mi çalışacaklar?
Mertin karşısındaki salam fazlasıyla şaşırmıştı. " gerçekten mi , ben de Fenerbahçe de oynuyorum yani futbolcuyum ama sakatlandığım için 2 hafta sahalarda olamayacağım burayada zaten fizik tedaviye gelmiştim"
Tabii ya bende bu adamı nerden tanıyorum diye iki saattir düşünüyorum meğer takım arkadaşımmış. Takımın çoğuyla tanışmıştım ama bazıları arada kaynamıştı.
Mertin sırıtışı daha da büyüdü " vallahi mi ? Yani seninle artık hep karşılaşacağız o zaman " cidden az önce yerde uzanan adam bu muydu ya adam birazdan sanki kanatlanıp uçacak.
Keremin arkadan gelen " cidden mal bu adam ya " diyen sesini duydum ardından da ardanın kıkırtisını " o da ekmeğin de ne yapsın "
Aklıma gelen şeyle Kereme döndüm.
"Benim telefonum nerede biliyor musun ? "
"Sanırım cengizdeydi , belki odada bırakmıştır" demesiyle tamam diyip geldiğim yönden geri döndüm. Ne için geldiğimi de unutmuştum.
Odaya 2-3 adım kaldığında karşı odanın aralık kapısından tanıdık sesler gelmeye başladı.
" Ne zaman uyanacak bu ya"
" Birazdan uyanır herhalde"
" Yalnız alnı iyi şişmiş ha"
" İso mal mısın kardeşim tek sorun alnı mi sence adamın kolu kırık, bacağı çatlak "
" Çok maç kaçıracak "
" He ya daha ilk maçıydı bir de "
" Ama dedikleri kadar varmış süper oynuyor "
" Lan durun uyanıyor " demeleriyle merak edip aralık kapıya yaklaştım.
Normalde sadece içerideki kişilere bakıp odama gidecektim ama gördüğüm bedenle, tuvalette sigara içen öğrencilere baskın yapan hoca gibi odaya " lan " diyerek dalmıştım.
Yatakta benim bedenim vardı. Nasıl oluyordu bilmiyordum ama o kişi bendim esmer benimdeki kişi de beni görünce donmuştu.
****
Bir bölüm daha geride kaldı
Sizce devamı nasıl gelir ?
Bir de ben cengiz i kimle yapıcam ya fikri olan varsa yazsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayal mi Gerçek mi | Tadic&Dzeko
ComédieBir çarpışmanın sonucunda bedenleri değişen bir futbolcu ve kameraman