Kelebeğin Ömrü

1.Bölüm Kelebeğin Acısı

"𝘈𝘯𝘯𝘦 𝘢𝘯𝘯𝘦 𝘣𝘪𝘳 𝘴𝘦𝘺 𝘴𝘰𝘳𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘳 𝘮𝘪𝘺𝘪𝘮? "
Küçük kız lojmanda ki evlerinin bahçesinde koşturuyordu bahçede arkadaşları ile oyun oynarken kırmızı bir kelebek görmüştü almak istediğinde arkadaşı ona kızmıştı
"Onun zaten 3 günlük ömrü var rahat bırak"
Küçük kız kafasında tartmıştı cidden kelebekler 3 gün mü yaşıyordu?çok kısaydı hem hangi canlı üç güncük yaşardı bunu annesine sormalıydı .
"Sorabilirsin annecim"
Aslında ne soracağını gayet iyi biliyordu Suzan hanım minik kızı Açelya son bir aydır yanına gelip durmadan bu soruyu soruyordu
"Anne kelebeklerin ömrü cidden 3 gün mü? "
Kızına göre 3 gün çok kısaydı ama bazen o minicik gördüğü sayıya çok şey sığdırabilirdi Suzan hanım kızına bunu anlatmaya çalışıyordu
"Annecim evet ömürleri 3gün fakat o 3 güne kocaman şeyler sığdırıyorlar"
"Ne kadar kocaman anne? "
"Ne kadar olsun istersin güzelim? "
"Babamla geçirdiğimiz 2 güne sığdırdığımız şeyler gibi demi anne?"
'Evet kızım "
Günümüz
"Açelya hanımm"
Bana seslenilmesiyle kafamı çevirdim heycanlıydım ilk görevimdi aksiyonlu şeyler yaşamak istesem bile savaş muhabiriyken tadabileceğim tek aksiyon ölüm olurdu hele ki yenidoğan bebekleri bile öldüren ordudan muhabirlere saygı duyması beklenmezdi
"Ayarladın mı Songül her şeyi? "
Dediğimde başıyla onayladı
"Açelya hanım diyorum ki vazgeçseniz hem çok tehlikeli"
Tehlikeli olacağını zaten biliyordum fakat oraya girip insanların sesini duyurmalıydım orada kardeşlerim gizlice bir avuç korkak tarafından öldürülürken beklemek bana yakışmazdı.

Ay hello yeni kitap bu kurguyu dünyada zulüm gören herkese adıyorum işlediğim yer zaten gizli olacak malum bazı şeyleri açıkça yazınca zarar görebiliriz fakat ben burada haykırmaya devam edeceğim ne kadar unutulsa larda kalbimizdesin DT💙🤍