Yarış günü
Dün ki sprint sonucu Charles P5'ten, Carlos da P7'den başlayacaktı. İyi bir pozisyondaydılar ve umarım podyumda onları görürdük.
Bu arada bana da kulaklık vermişlerdi, Pitteydim ve oturuyordum. Araçlar yerlerini aldığında Vasseur bana da bir kulaklık verilmesini söyledi. Burdayken bile nabızım 100'ün üstündeyken pilotları düşünemiyordum.
Charles baya gergindi, ufak bir tartışma bile olmuştu. Sezon şampiyonu en yüksek puanla Max olacaktı, o da bunun hakkında "Saçmalığın daniskası, resmen boşu boşuna piste çıkacağız." Gibi şeyler söylemişti. Aslında biraz haklı olabilirdi, zaten şampiyon belliyken, bu kötü hava koşullarında piste çıkmak ne kadar mantıklıydı?
Yarış başladığında iyi bir başlangıç yapmıştık, ellerimi birleştirmiş stresli şekilde ekranı izliyordum. Formula hayatımın bir çok yerindeydi fakat ben hâlâ alışamamıştım, özellikle abimden sonra. 300 belki de daha üst hızlarda virajlara giriyorlar canlarını tehlikeye atıyorlardı. İzlemesi oldukça keyifliydi fakat bunları düşününce stresten içiniz içinizi yiyordu.
(Zaman atlaması)
Son tura girildiğinde ilk sırada max, arkasında Charles, onun arkasında da Perez vardı. Ve bir arkasında Lando Norris, bebek ya.
Anaa, ben size bundan bahsetmedim demi?
Lando, birlikte yaşadığım teyzemin oğlu yani kuzenim. Tabii biz kardeş olarak büyüdüğümüz için hiç kuzen olarak görmemiştik birbirimizi. Dedim ya Formula, hayatımın her yerinde barınıyor.
ANASINI AVRADINI SATAYIM.
LAN NE OLDU ÖYLE?!
SON VIRAJ DA HERKES YAVAŞLARKEN LANDO HIZLA GELMİŞ VE 0.65 SANİYE FARKLA 1. OLMUŞTU!
Kimse bunu beklemediği için ayaklandık, birden olmuştu her şey inanılır gibi değil. Oysa ki Charles 1. Sıraya yükselmişti o an ve belki de kazanacaktı. LANDO'M BENİM YA.
AY BİRDE İLK DEFA POLE POZISYONUNDA BITIRDI.
Heycanla kulaklıkları çıkarıp masaya indirdim ve pitten çıkıp bitiş çizgisine doğru gittim. Bariyerlerin üzerinden piste girdim. Biraz arkada kalmıştım. Hızla yürürken Lando da kaskını çıkarmış ve o an bana dönmüştü.
Yaşadığı şok yüz ifadesine yansırken gülerek ona doğru koştum. "Lando!"
"Valerie!"
Boynuna sarılıp kucağına atladım, beni tutup etrafında döndürdü. Kahkaha atıp "Benden küçüksün ama kupalar kazanıyorsun bücürük." Dedim.
"İyi ki yıl başında doğdun, teyze olduğunu kabul et o zaman." Beni yere indirdiğinde saçını karıştırıp uzandım ve saçlarından öptüm. "Hadi git, ekibin seni bekliyor."
"Sende gel, köşede beni bekle gidene kadar zaman geçirelim."
Başımı salladım ve o önden giderken bende peşinden gittim.
Charles
Lando kazandı diye ne kadar sinirlensemde, o arkadaşımdı ve ilk polesi olduğu için de sevinmiştim açıkçası.
Çizgide araçlardan indikten sonra onu tebrik edip sarılmıştım. O sırada diğer araçların arasından buraya gelen Fiore'yi görünce Heycanlanmıştım. Benim yanıma mı geliyordu?
"Lando!"
"Valerie!"
Lando mu? Valerie mi?
Fiore koşup Lando'nun boynuna atlayınca şok olmuştum. Ne yani, Lando ile aralarında bir şeyler mi vardı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Until I Found You || Charles Leclerc
Fanfic"Hız yapacağım ve muhtemelen bir kaç araba sollayacağım. Hazır ol." "Bunu bir F1 pilotuna söylüyorsun ama iyi ettin. Ölmek istemiyorum Fiore." // "Oldukça hızlı gideceğiz ve drift atacağız. Hazır ol!" "Bunu bir hız tutkununa söylüyorsun ama iyi etti...
